Zo, dat is er alvast even uit.
Categorie: Inzendingen
13 oktober wenkt (1)
Kortrijk verdient beter.
Vandaag lekte een brief uit waarin @stefaandeclerck oproept om enkel voor de ex CD&V’ers te stemmen op de lijst van Team Burgemeester (Open VLD).
We hebben nog 11 dagen om iedereen te overtuigen. Ik ben zo trots op elk van onze 41 kandidaten. Stem voor elk van hen. Kleur alle bolletjes. Voor Kortrijk.
Axel Ronse
Kandidaat-burgemeester N-VA
Marke kiest
Ik woon in Marke, een dynamische deelgemeente van Kortrijk.
Onder de titel ‘Marke kiest …!’ nodigt de werkgroep Marke 2010-2030 alle Markenaren uit op een gespreksavond op donderdag 26 november om 19.30 uur in het Ontmoetingscentrum Marke. Er is niet gekozen voor een politiek debat met kandidaten van de gemeenteraadsverkiezingen. Nee, eerst komen de burgers aan bod. Eerst wordt achterom gekeken: wat is al dan niet gerealiseerd in Marke de voorbije zes jaar. Daarna wordt vooruit gekeken naar waar de Markenaren samen willen naar streven.
De onderwerpen die aan bod komen zijn gedistilleerd uit gesprekken die het voorbije jaar gevoerd zijn met Markenaren, zowel individuen als verenigingen, tijdens verschillende informatiemomenten. Daaruit kwamen veel reflecties en toekomstideeën. Die worden nu voorgelegd op 26 september. Iedereen kan erover meediscussiëren en ook nog andere voorstellen aanbrengen. Thema’s die aan bod zullen komen zijn mobiliteit zoals de zone-30, het weghalen van beton voor magische plekjes, de openbare dienstverlening van de stad, het jeugdwerk, de publieke infrastructuur en de vraag of Marke een groen-blauwe gemeente kan worden door meer natuur binnen te trekken.
De voorstellen zullen na 26 september opgenomen worden op de facebookpagina ‘Marke 2020-2030’. Maar even belangrijk is dat ze na de verkiezingen zullen overgemaakt worden aan de nieuwe bestuurders van onze stad, aan de gemeenteraadsleden, de burgemeester en de schepen van de stad, met de vraag om ze ook te realiseren.
Bart Caron
Testament
Beste Jarretel,
Hierbij mijn “Politiek testament” dat u eventueel kunt opnemen
in uw rubrieken.
Dank u wel.
Met vriendelijke groeten,
Jacques
Beste Kortrijkzanen,
Onze burgemeester van Kortrijk Vincent Van Quickenborne voelde zich geroepen om een
strafklacht tegen mij in te dienen bij het parket, omdat ik op het stemknopje van een collega
fractielid duwde in de gemeenteraad. Dat stemmen is meestal een formele bedoening, waar de
meerderheid voor de show liefst zoveel als mogelijk stemmen wil binnenhalen en de leden van
de meerderheid dan eventjes uit hun weekdierenleven in de gemeenteraad mogen stappen.
In de eerste plaats wens ik de heer korpschef van Roeselare, (geen enkele politiefunctionaris van
Kortrijk mocht mijn dossier behandelen, omdat Vincent Van Quickenborne administratief hoofd
is van de politie van Kortrijk) Curd Neyrinck, die er bij de Rijkswacht evenals bij de politie een
topcarrière heeft opzitten, te loven en mijn waardering te betonen voor de manier waarop hij
mijn verhoor heeft geleid. Voor niemand is een verhoor een snoepreisje, maar het was een
schoolvoorbeeld zonder enige polarisatie.
Van Quickenborne hanteert graag de nultolerantie omdat hij op alle vlakken een onbesproken
maagdelijk wit blad is. Na mijn ondervraging hoor ik jaren niets meer. Het dossier is
waarschijnlijk ergens blijven liggen in een of andere kast bij justitie, gelukkig zijn daardoor geen
twee doden gevallen. Bij het indienen van de klacht heeft Van Quickenborne enkele juridische
aspecten genegeerd, als jurist en ex-minister van Justitie, merkwaardig!
Nemo me impune lacessit ! Op mijn beurt diende ik een klacht in bij het Agentschap
Binnenlands Bestuur. Hun antwoord op mijn klacht luidt als volgt: : ”De vermelde handelswijze
van het bestuur van Kortrijk maakt ernstige schending van de wet uit: immers hogervermelde
artikel 50, laatste lid DLB bepaalt dat alleen beslissingen opgenomen in de notulen
rechtsgevolgen kunnen hebben. Ingevolge vermeld artikel nog dient de gemeenteraad via de
notulen in kennis te worden gesteld van de beslissing omtrent de indiening van een klacht bij
het parket. Er is in casu geen enkele controle mogelijk gemaakt door de gemeenteraadsleden”
Ook daarin stel ik merkwaardige toevalligheden vast.
1. Ik heb mijn klacht ingediend op 08.06.2024. Het antwoord krijg ik pas op 13.09.2024 dit is na
11.09.2024 de laatste gemeenteraad in Kortrijk voor de verkiezingen.
2. Ik citeer uit de brief van ABB: “Er werd enkel voorafgaandelijk per mail hierover afgestemd
met alle schepenen afzonderlijk.” Wat niets verandert aan de onwettelijkheid van de klacht.
Iedere schepen heeft formeel zijn goedkeuring gegeven om de klacht in te dienen. Ik heb alle
acht de schepenen per mail gevraagd of zij daar weet van hadden en indien zij mij niet zouden
terugmailen, ik dit zou beschouwen dat zij niets afweten van de mail. Schepenen Axel Weydts
en Bert Herrewyn hebben bevestigend geantwoord. Twee andere hebben ontkennend
gereageerd. Hun tekst luidt respectievelijk:” Is eerste wat ik ervan hoor” – “het zegt me
inderdaad niets. Maar ik wil gerust navragen. Klacht waarover?”. De vier andere schepenen
hebben zelfs niet de moeite gedaan een mailtje terug te sturen. Deze zes politici zijn te laf en te
lomp in hun hypocrisie om de persoon tegen wie zij een klacht hebben ingediend, de waarheid
te zeggen. Zijn dat dan loopse soepkiekens zonder kop uit het hoenderhok van haantje Quickie.
De volgende schepenen behoren tot deze elite:
Philippe Decoene: Om een 12 puntenplan ter bestrijding van de armoede in Kortrijk te
bespreken met de leden van het Bijzonder Comité voor de Sociale dienst en vriendjes, werd
gekozen voor de Hostellerie Kemmelberg op de Mont Kemmel, een 4 sterren zaak en er was ook
overnachting voorzien. Waarom niet in DE VORK? Uw slogan om armoede te bestrijden luidt:
“Eerst zorgen dat ik zelf niet in die situatie terecht kom.”
Axel Ronse: van N-VA, partij gekend als de frigoristen van de Wetstraat. Decennia verstoppen zij
hun belangrijkste programmapunt confederalisme of statenbond in de koelkast bij de
onderhandelingen, ook nu. Dat maakt niemand warm.
Wout Maddens: de chouchou van de bouwpromotoren. Die mogen Kortrijk vol bouwen met
betonnen schoendozen. Ons toekomstig architecturaal patrimonium. Zelfs het station moet plat!
Wouter Allijns: negeert elke negatieve informatie, in verband met “sportactiviteiten in de
Sportschuur, Izegemsestraat, nu behorende tot de KVK Jeugdacademie”. Er werd daar intensief
getraind tot 4u 30 uur in de morgen. Nadien vonden de buren lege flessen van lachgas in de
omgeving. Het bestuur van KVK Jeugdacademie heeft de samenwerking met die sportievelingen,
hen opgedrongen door …?. verbroken, omdat na hun passage de ruimte een vuilnisstort was.
Kelly Detavernier: als ik haar bezig hoorde in de gemeenteraad over de begrotingen of de
verkleiningen, deed dit me denken aan iemand die een brief had geschreven naar zichzelf en niet
wist wat erin stond, omdat hij die nog niet had ontvangen. Een voorbeeld: volgens Kelly
bedroegen de inkomsten van Kortrijk in 2023 286 miljoen. Officieel bedroegen in 2023 de
exploitatie-ontvangsten van de stad welgeteld: 261,81 miljoen.
Ruth Vandenberghe: even geduld.
Met dergelijke schepen(en) gaat men toch de boot in!
3. Ik citeer uit de brief van het ABB: ”uw klacht tegen de burgemeester i.v.m. neerlegging
strafklacht bij het parket” Waarom wordt de naam niet vermeld van de burgemeester, namelijk
Vincent Van Quickenborne. Door zijn naam te vernoemen is verwarring uitgesloten.
4. Ik citeer uit de brief van ABB: Nogmaals onduidelijkheid. Wie is “het bestuur van Kortrijk”?
Het CBS? Het VB? De gemeenteraad? Het is het College van Burgemeester en Schepenen die de
klacht heeft ingediend. De Voorzitter van het CBS is de Burgemeester: Vincent Van
Quickenborne en is als voorzitter van het CBS verantwoordelijk voor de werking van zijn college.
De documenten met de formulering van de aanklacht en gebruikt om de klacht in te dienen bij
het parket, werden ondertekend door de burgemeester Vincent Van Quickenborne en de
Algemene Directeur Nathalie Desmet. Als men een document ondertekent, en zeker als jurist
moet men toch weten of het initiatief wettelijk is.
5. Ik citeer uit de brief van het ABB: “Hoewel de aangelegenheid al lang zijn beloop heeft
gekend in 2020 en niet meer kan leiden tot een toezichtmaatregel,…” Zodra het bestuur van
Kortrijk op de hoogte was gebracht, dat hun klacht geseponeerd was, dan moesten zij mij
daarvan onmiddellijk in kennis hebben gesteld, moesten zij ook maar een korreltje respect
hebben gehad voor de gemeenteraadsleden. Van Quickenborne wordt hier zelfs niet gestoord na
zijn onwettige handelswijze. “Le droit du seigneur” ?
Maar twee studenten die hun boterhammetjes opaten op een bank op de markt in Kortrijk
tijdens de covidperiode kregen wel een fikse geldboete.
Vincent beweerde dat hij een politiek beest is, dat is waarschijnlijk terug een inschattingsfout en
bedoelde hij een politiek monster met verreikende en talrijke tentakels, ook in de tijd.
Het is duidelijk dat veel kiezers hem weg willen. MAAR ! Zijn macht, overtuigingskracht en
strategie is niet te verwaarlozen. Een wilde kat in de hoek gedreven kan gevaarlijke te keer gaan.
Nationaal zakt de partij van “GEWOON DOEN……OM DE POEN” af naar de kiesdrempel. Is het
daarom dat het Team Burgemeester Stadslijst Kortrijk een trommelaar op de kieslijst heeft staan,
omwille van de nakende electorale trommeling. Ruth Vandenberghe was voor Van Quickenborne
de ideale vervangster, omdat hij bij een eventuele terugkeer als burgemeester inhoudelijk met
haar het minst problemen zou hebben. Wat gebeurde. Ook na de komende verkiezingen is
het niet denkbeeldig dat Vandenberghe verzaakt aan haar mandaat als burgemeester in het
voordeel van Van Quickenborne. Mirakels zijn nog de wereld niet uit, vooral na het verlof en met
de komst van de Paus. Als Burgemeester antwoordde Vandenberghe meestal op de vragen in de
gemeenteraad met gevleugelde woorden als: “Dit werd al besproken – Dit is niet aan de orde –
wij zijn daar mee bezig – dit is voor later – er was geen vraag naar, enz.” Regelmatig moest de
schachtentemmer Helga Kints haar bijspringen door de discussie af te breken, zoals de gong in
een boksmatch ten einde een bokser van een K.O. te redden. Frans Lavaert schreef in zijn
“Kortrijkwatcher”: “De manier waarop Helga Kints als voorzitter van de gemeenteraad de
oppositie monddood maakt is hemeltergend.”- Zelfs de Gouverneur vermaande haar aldus:
“Dat haar handelswijze niet verenigbaar is met het Huishoudelijk Reglement en dat zij het
controlerecht van de raadsleden op onaanvaardbare wijze inperkt.” Nochtans beweerde zij
altijd dat zij haar taak als voorzitter volgens de omschreven opdracht uitvoerde. Zij doet mij
denken aan een kelner in een restaurant die aan mijn tafel een geopende fles wijn wil opdringen
waar fruitvliegjes (Drosophila funebris) uit ontsnappen. Deze maagdelijke vrouwelijke vliegjes
stoten hun feromonen uit om de mannetjes te lokken, daardoor laten zij een muffige reuk en
smaak achter in de wijn. Ondanks de vliegjes blijft onze kelner de fles aanprijzen als een
uitstekende wijn met als argumenten, dat de wijn afkomstig is van een “terroir” en “chateau”
uniek in de wereld en van een jaar dat nooit meer terug komt.
“Errare humanum est. Perseverare diabolicum.”
Volgens de laatste weerberichten zal Ruth de meubelen redden! Welke meubelen, toch dat
hoopje vermolmde ineengezakte vezelplaten niet, dat “De Kringloopwinkel” niet mag
meenemen. Het Team Burgemeester heeft CD&V overgenomen, dat zal gensters geven. De
grootste leugenaar die de grootste oplichters heeft opgeslorpt, namelijk de ARCO-kliek. Door
hen werden talrijke gezinnen € 36.000,00 bestolen en er zelfs erflasten op betaald. De ARCO’s
argumenteren dat die mensen aandeelhouders zijn, ja en dan. Niets belet om de bezittingen en
in het bijzonder de gebouwen van de groepen, die gelieerd waren aan ARCO, in beslag te nemen,
om daarmee de gedupeerden te vergoeden. Uiteraard zouden de zuilen van CD&V verdwijnen,
evenals heel veel macht. Open VLD kalft ook in Kortrijk electoraal af naar ongekende laagten en
de overlevingsdrang piekt, vooral voor Q. Maar als een Deus ex machina biedt zich een
opportuniteit aan. De drang naar macht bij CD&V werd onhoudbaar en een politieke dynastie in
Kortrijk wil terug aan bod komen. Het opkomende dynastiejoenk is blijkbaar de architect van de
opslorping van CD&V, maar zelfs Peter Lanssens (Lange Peter), onze culinaire onderzoeksjournalist, van Kortrijk,
gespecialiseerd in frietzakken en eierschalen weet niet welk diploma die architect bezit.
BESLUIT !
Om Van Quickenborne uit het politieke landschap te verwijderen, is er maar EEN middel en dat is
“geen enkele stem uitbrengen op de lijst Team Burgemeester Stadslijst Kortrijk”. Verandering
betekent inhoudelijk andere mensen met andere ideeën. Zelfs Open VLD-er Maggie De Block
maande jaren geleden iedereen al aan: “BLIJF IN UW KOT”, in de plaats te stemmen op TBSK.
Q kan dan na zijn politiek afscheid misschien een dansclub samen met Sihame El Kaouakibi
oprichten. Open VLD had een tijd geleden toch al een aantal fondsen aan haar overgemaakt.
Men kan sommigen een tijdje voor de gek houden, maar nooit iedereen heel de tijd.
Jacques Demeersseman
Onafhankelijk gemeenteraadslid
Pijnlijk
Beste Kortrijkzanen,
Het is niet mijn gewoonte om over andere partijen te roddelen. Maar veel mensen vragen me of het verdwijnen van de tsjeven in de lijst van Quickie een impact heeft op de werking van de huidige coalitie. Ik wil hen geruststellen.
Net zoals ik niet geloofde dat Quickie ooit Kortrijk zou inwisselen voor een ministerpostje, geloofde ik niet dat de tsjeven in Kortrijk ooit zouden verdwijnen en opgaan in de lijst van Quickie. Maar de drang van Hannelore Vanhoenacker en Pieter Soens om eindelijk eens aan een schepenpostje te geraken is onweerstaanbar. Daarvoor storten ze hun partij in de vergeetput. De manier waarop Felix De Clerck er bij loopt als vijfde wiel aan de wagen is zielig. De tsjeven bestaan niet meer in Kortrijk. Ik word daar emotioneel van. Pijnlijk.
Met Quick heb ik altijd zeer goed samengewerkt. Ik hou van zijn vastberadenheid en zijn vermakelijke losbandigheid. Maar ik stel me grote vragen over zijn integriteit. De laatste weken voelde ik wel meer en meer vertwijfeling bij Vincent. Ik begrijp dat, want veel Kortrijkzanen associëren hem met leugens, bedrog en verraad. Kortrijkwatcher noemt de man een machiavellist pur sang. En de mening van KW is altijd gebaseerd op feiten. Ik begin hem te geloven.
Angst is zelden een goede raadgever. Noch de angst van de tsjeven voor een implosie, noch de angst van Quickie om de rekening voor zijn vaandelvlucht te krijgen.
De voorbije jaren stonden Quickie en de tsjeven mekaar naar het leven. Nu verklaren ze elkaar de liefde in een positief project. Ik vraag me af of de Kortrijkzanen dat geloven.
Ik vind het doodjammer voor de vele tsjeven-kiezers dat hun partij definitief uit Kortrijk verdwijnt. Geen plaats voor leedvermaak vandaag. Ook voor hen ben ik kandidaat-burgemeester.
Onze partij krijgt veel vertrouwen. We hebben een mooie kieslijst ineen gebokst met allemaal interessante mensen. Schepentje Kelly bekleedt de 2de plaats, na mij als lijsttrekker. Een flinke meid. Nogal frivool, een beetje manziek, maar doodeerlijk. Ze zal een berg stemmen halen en veel Kortrijkzanen gelukkig maken. Inmiddels blijven we het geheim schriftelijk voorakkoord van 11 juli 2012 trouw tot het bittere einde.
Uw kandidaat-burgemeester,
Axel Ronse
Lijsttrekker N-VA Kortrijk
Bevraging
.
.
.
.
.
.
.
.
Wat vinden wij hier in onze mailbox ?
Bedenkingen bij de recente – door welke reflecties ook geïnspireerd – stemmingmakerij vermomd als “enquête” in HLN.
Even wat sociologische toelichting.
Een enquête of bevraging is een manier van onderzoek doen, waarbij gebruik wordt gemaakt van een vragenlijst, die aan meerdere personen wordt voorgelegd. Deze personen kunnen de hele doelgroep vormen, of zijn gehaald uit een representatieve steekproef. Het onderzoek kan gaan om zowel feiten als meningen (zoals bij een opiniepeiling zoals voor of tegen x of y)). De uitslag van een enquête kan op zichzelf gehouden worden, maar dient meestal ter ondersteuning van andere gegevens.
Een enquête is meestal anoniem en het resultaat is een gemiddelde van meningen. Een al dan niet geslaagd resultaat is afhankelijk van de mate waarin de steekproef van een doelgroep representatief is, en in hoeverre de antwoorden op de enquêtevragen bijdragen aan het onderzoek.
Een enquête kan bestaan uit open vragen, meerkeuzevragen of een combinatie van beide. Bij onderzoek naar feiten (kwantitatief onderzoek) wordt met name van meerkeuzevragen gebruikgemaakt, terwijl in onderzoek naar meningen (kwalitatief onderzoek) eerder gebruik gemaakt zal worden van open vragen waarop de antwoorden gemotiveerd of gefundeerd dienen te zijn.
Wil in het kader van deze wetenschappelijke definitie aub ophouden met de tendentieuze stemmingmakerij van de gratuite opiniepeilingen in HLN die alles behalve beantwoorden aan deze criteria.
Een enquête die naam waardig moet bijdragen aan het onderzoek waarvan in het geval van voor of tegen de knip of het behouden, afbouwen of vermeerderen van het aantal fietsstraten (van meningen dus) hoegenaamd geen sprake is. Het onderzoek houdt rekening met alle aspecten en factoren inherent aan de probleemstelling zoals bijvoorbeeld alle gevolgen van het ondernemen van een actie (bijvoorbeeld wat zijn de verkeerstechnische consequenties van het ongedaan maken van de knip), de door deskundigen gemotiveerde en gefundeerde actie (waarom de knip ongedaan maken of waarom de knip behouden, vragen die behandeld moeten worden door een panel van deskundigen, te weten een demograaf, een verkeersdeskundige, een urbanist)), het perspectief van de al of niet genomen actie (toekomst, evolutie).
Zolang die vragen niet beantwoord of tenminste behandeld worden heeft de opiniepeiling zoals nu aangediend in de krant niet de minste waarde en mogen vragen gesteld worden rond de objectiviteit ervan, de inspiratie die ervan aan ten grondslag ligt en de uiteindelijke intenties.
Niemand heeft iets aan de gratuite mening van de vox populi zoals niemand iets heeft aan ongefundeerde vrijblijvende “voor of tegen”…
De argumenten vanuit politieke hoek zijn – hoe kan het anders – politiek geïnspireerd en kunnen dus door welke oppositie dan ook onmiddellijk gecontesteerd worden.
Het “gelijk” van de meerderheid kan in bepaalde gevallen niet opwegen tegen de visie, de inzichten of de belangen van de minderheid waaraan het die meerderheid niet zelden ontbreekt.
Misschien moet daar eens over nagedacht worden, waarmee schrijver dezes geen stelling inneemt.
Dank u.
Stefan Vancraeynest
Bissegem
Vriendjespolitiek
.
Dewinter bij Vlaams Belang is het blok aan het been van de Vlaams-nationalisten.
De leiding van Vlaams Belang koos als perverse bondgenoot het cordon sanitaire. Aan de top
van VB staat almachtig ……Filip Dewinter. Eigenlijk was hij een ontgoocheling voor Karel Dillen,
omdat die volgens de nationalisten NIET aanvaardbaar was en er geen greintje idealisme te
bespeuren viel. Omdat iedereen VB aanvalt, moet er eenheid bewaard worden en wordt kritiek
op de leiding niet geduld. Deze straatwetmatigheid houdt zelfs intellectuelen die lid van VB zijn,
onder hypnose. Alleen het vreemdelingenthema en zijn 70 punten tellen voor Dewinter.
Het grootste slachtoffer is ….. de Vlaams-nationalist.
Er is uiteraard nog Gerolf Annemans, die wel voorzitter werd, maar moest afdruipen en bij
andere confrontaties met Dewinter moest hij ook telkens het onderspit delven qua gezag en
beschouwt Dewinter, zonder diploma, iedere universitair als een bedreiging. Dewinter heeft ook
een structuur uitgebouwd binnen de kaders van VB, om Stalin jaloers te maken. Annemans
heeft twee fouten: hij laat zijn eigen mensen binnen de kortste keren vallen en komt zijn
beloften niet na, uit zelfbehoud en vrees voor de toorn van Dewinter. Uiteraard is het voor
Annemans niet bevorderlijk om zich met degelijke mensen te omringen. Bij geschillen tussen
medewerkers zorgde hij nooit voor een rustpunt, maar middels deze perfide methode rekende
hij dan af met betrokkenen als hij het kon gebruiken. Divide et impera. De definitie van politiek
formuleert Annemans als volgt:” In de politiek gaat het niet om kwaliteit, maar om macht,
connecties en geluk.”
De Dewinterianen passen ook rigoureus de werkwijze toe van baasje. Na zijn korte passage bij
Lijst Dedecker van Wouter Vermeersch omdat Jean-Marie hem liever kwijt dan rijk was,
importeert hij zonnepanelen uit China (misschien via de Chinese connecties van Dewinter?).
Maar de handel is zodanig lucratief, vooral als men moet bijpassen, dat hij ermee stopt. Dan
maar solliciteren bij Vlaams Belang. Annemans zat in het Europees Parlement en Dewinter had daar
nog te weinig controle over. Dus Vermeersch wordt Parlementair medewerker van Annemans.
Vlaams Belang-Kortrijk is al decennia ziek omwille van de vriendjespolitiek, wat ook nu nog het geval is.
De belofte van een parlementair mandaat aan Maarten Seynaeve, de vorige voorman in Kortrijk
werd niet gerespecteerd en men gaf toen de voorkeur aan iemand waarvan men later de
parlementaire onschendbaarheid ophief. Seynaeve gaat dan maar samen met nog een VB
verkozene als onafhankelijke zetelen. Met de gemeenteraadsverkiezingen van 2018 in verschiet
in Kortrijk, wordt Vermeersch als leider door het strot van het VB-bestuur Kortrijk geduwd door Sintobin.
Het thema van de verkiezingen is de moskee in Kortrijk en de uitslag is gunstig.
Vermeersch trek de problematiek rond de moskee volledig naar zich toe, met als gevolg dat het
niet de buurt is die tegen de moskee is maar het VB, het resultaat is minder slaagkansen. Het
buurtcomité tegen de moskee en de organisatie van Zwientjeskeremesse verdwijnen. Uiteraard
komt de moskee er en kan Vermeersch verder electoraal teren op de overlast. Ondertussen
bouwt hij zijn macht in het VB-Kortrijk verder uit met een sociaal onaangepast gedrag zoals
Dewinter het graag ziet, met minachting voor de lokale militanten. Het is overduidelijk dat hij
hen als naïevelingen beschouwd, nuttige idioten ten dienste van de almachtige leiders.
Daarentegen worden backbenchers en incompetente fluweelzitters geprojecteerd in het
parlement. Parlementairen die niet in staat zijn zelf een interpellatie te schrijven. Terwijl
iedereen op zijn hoede is, verkoopt Dewinter verder zijn product: namelijk zichzelf als politicus.
Uitspraken van Dewinter zijn: “Ik provoceer graag – Ik wil reacties uitlokken, eeuwig reageren,
de zaak doen escaleren – Ik gun niemand iets.” Zijn snoepreisjes naar landen en regeringsleiders
waar hij niets te zoeken had, lokken wel zijn broodnoodzakelijke reacties uit. Hij is een muis die
graag poseert naast een olifant in de overtuiging dat niemand het verschil ziet. Analoog
choqueert Vermeersch ook graag. Wat was de meerwaarde op de 11 juliviering van een Franse
veroordeelde extremist op de eerste rij? Zelf Jean-Marie Dedecker maande Vermeersch aan
naar aanleiding van een klacht tegen Vincent Van Quickenborne gebaseerd op leugens,
die persoon zijn excuses aan te bieden.
25 keer heeft Vermeersch zijn kandidatuur gesteld om twee mandaten op te nemen bij AjKo wetende dat hij nooit zou verkozen worden,
onder de mom dat VB daar zijn wettelijke controle moet kunnen uitoefenen. 25 keer!
Geen enkele fractie, ook een gereduceerde van 5 naar 3, geen enkel bestuur of achterban van een politieke partij zou dat
toelaten. Toch gebeurt het ! Dat is mogelijk dank zij een narcist met het hybris-syndroom,
omringd door individuen die zich gedragen als pannenkoeken op pantoffels.
In Hamlet schreef Shakespeare:” Something is rotten in the state of….”
VB stelt zich voor als een partij die ook een beleid kan voeren. Maar Dewinter weet dat zijn
politiek optreden een coalitie vormen uitsluit. Door Dewinter heeft VB minder macht dan zijn
electorale sterkte. Hoewel de standpunten van N-VA nauw aansluiten bij die van VB, zoekt N
VA geen aansluiting met VB, door het decennia durende provocerende optreden van Dewinter
is hij onaanvaardbaar. De politieke macht van Dewinter is intrinsiek, wat hem goed uitkomt.
Stopt hij zijn kwetsende en nodeloos provocerende stijl, dan is zijn positie aangetast. Zijn
immigratiebeleid kan anders, zelfs met een beter resultaat. Hoe zal VB reageren als Dewinter in
zijn Antwerpen bij de volgende verkiezingen N-VA en PVDA moet laten voorgaan? Ook in
Kortrijk staat geen enkele partij te springen om met Vermeersch een coalitie te vormen.
VB zou toch moeten beseffen dat met het grootste kiespotentieel van alle partijen, gelegen
tussen de 34,4 % en 38,6 % dit potentieel omzetten in reële kiezers nu niet mogelijk is.
Door het cordon sanitaire niet weg te werken, gebruiken tegenstrevers het cordon om zich te
legitimeren VB-leden aan te pakken, tot broodroof toe. Dat manifesteert zich op die wijze dat
heel wat leden van VB pas actief worden na hun op pensioenstelling. Vermeersch wil uiteraard
ouderen met bagage weg, ze doen altijd zo vervelend, oudjes interesseren hem geen zier.
Ik richt mij nu in het bijzonder naar de proteststemmers en de malcontenten, hun hoop in
bange dagen niet te stellen in VB en een alternatief is er niet met politici die niet weten
waarvoor ze staan. Nu er geen opkomstplicht meer is, vermoed ik dat er veel mensen het
stemmen aan zich zullen laten voorbijgaan. Ik citeer Coluche: ”Si voter changeait quelque chose,
il y a longtemps que ça serait interdit.” Aan de VB-adepten raad ik aan het boek: ”VLAAMS
GEBLOKKEERD – het onthullend insidersverhaal van een ex-blokker.” Van Geert VAN CLEEMPUT te lezen.
Jacques Demeersseman – Onafhankelijk Gemeenteraadslid Kortrijk
Steniging
.
Steniging.
Het zal u misschien verwonderen maar ik lees graag in de Bijbel. Niet omdat ik nog eens de Goede Boodschap wil nalezen, deze is genoegzaam bekend, of dat ik via bijbelstudie de status van Godsgeleerde wil bereiken. Nee hoor, het is me om de mooie verhaaltjes te doen. Oud of Nieuw testament, het maakt niet uit, in beide afleveringen vind ik ruim mijn gading. Een van mijn lievelingspassages is het boek Job. Het gaat over de vrome man Job, zeg maar een geslaagd zakenman, hierbij gezegend met een kroostrijk gezin, die getroffen wordt door een ernstige ziekte. Zo erg dat hij met een potscherf zijn jeukende zweren dient te krabben. De Satan maakt hem wijs dat hij weer gezond zal worden als hij God verloochent. Maar brave Job plooit niet. Hij blijft de Here trouw, en wordt beloond. Hij mag 2 x 70 jaar leven en krijgt nog eens 10 zonen.
Mooi toch. En met een happy ending. Zoiets verzin je niet. Dat dit mooie verhaal in feite over het theologisch vraagstuk van theodicee handelt hiermee zal ik u niet lastig vallen. Dit is voor gevorderden. Ik ben ook begonnen met de Kinderbijbel. Een zeer voortreffelijk inleidend boek, vol verhaaltjes, ook handig voor jonge ouders om bij het slapengaan nog iets voor te lezen. Het moet niet altijd Neintje of Boemba zijn. En het is goed voor hun algemene ontwikkeling en ontluikendend religieus gevoel. Een van mijn andere favoriete story’s gaat over de heilige Stefanus. Hij was een van de eerste christenen. Misschien had hij een stuk in zijn kloten maar hij propageerde dat de Kerk los moest komen van het Jodendom als ze wilde realiseren wat Jezus echt bedoelde. Olala, dat was te veel gezegd. De goegemeente slikte dit niet en onze Stefanus werd gestenigd. Een praktijk die ze in die tijd graag toepasten, ter kastijding van goddeloze daden als godlastering, hoererij en het sprokkelen van hout op de sabbath. Zeg maar een vorm van snelrecht waar we misschien nog iets van kunnen opsteken.
Deze beknopte inleiding brengt ons naadloos bij de actualiteit. Ook nu zijn er bepaalde coryfeeën die zich geroepen voelen ons door boute uitspraken tot introspectieve reflectie te dwingen. Over Connerke die de Roma’s matraksgewijs op hun plaats wilde zetten zullen we het niet meer hebben. Deze zaak is geseponneerd en met de mantel der liefde toegedekt. Nee, ik heb het liever over bv. Bartje De Wever. Toen enkele minderbedeelde jeugdige crapulekes voor de fun een beetje met een ambulance gingen joy-rijden gaf onze populaire loebas volgend statement; “Huftergedrag…en het zijn allemaal jongeren van allochtone origine”. En onze voetbalist- kemphaan Kevin: “Als je niet goed genoeg bent, moet je beter je best doen.” Spreken ze de waarheid? Voer voor discussie. En de nu in zwang zijnde factchekers. In elk geval moeten ze beseffen dat’ le premier qui dit la vérité doit être exécuté’ zoals onze charmezanger Guy Béjart ooit zong.
Nochtans bestaat er een andere methode om risicoloos de waarheid te vertellen. We weten dat kinderen en zatlappen dit ongestraft mogen doen. Maar er bestaat ook een subtielere aanpak. Met wat humor, ook wel ironie genoemd. Of zelfs wat sarcasme.
Onlangs ontdekte ik dat in onze contreien op dit gebied een licht geniaal type actief is. Een zekere W.M.. Naar verluidt was hij vroeger een notoir en dynamisch voyageur gespecialiseerd in de betere exclusieve vrouwelijke lingerie. Nu runt hij een “blog” waarin hij ruig en ongewis het politieke reilen en zeilen in onze Groeningekouter bloot legt. Eerlijk, voor mij en ik denk velen, een openbaring. Ik kom namelijk uit een generatie die in ons Leiedeltastadje steeds maar twee politieke partijen heeft gekend. Met name de Gilde en de Middenstand. Kwam je uit een werkmansbroek dan ging je naar het College of den Athenee, was je bij de Chiro en dronk je later je pinten in de Gilde. Was je daarentegen een telg uit een meer gefortuneerd nest, inzonderheid uit de commerce- middens, trok je naar het Sint Jozef, was je lid van de Scouts, en frequenteerde je de Middenstand. Populair was ook het “gildefritten en middenstand skitten”, een geliefde bezigheid van sommige politieke opportunisten. Je had uiteraard ook wat sossen en liberalen. Maar dat was slechts wat behangpapier dat samenhokte in marginale etablissementen als het Textielhuis en de Patria. Quantité négligable.
Nu is er blijkbaar in de politieke arena heel wat veranderd. Na de staatsgreep van 6 jaar geleden, een duistere bladzijde gespekt met subordinatie, bedriegelijke voorakkoorden en politiek overspel, kennen we nu een bont allegaartje. Nieuwe clans zijn opgedoken. We spreken nu over bv.over het team burgemeester, het nationalistisch belang, de Vooruit en het Gezond Verstand, ja man, je wordt er tureluurs van. Gelukkig is er de blog van voornoemde W.M. om ons wegwijs te maken. Dank zij zijn talrijke diepte-interviews waarbij hij scabreuze onderwerpen als dubieuze geldelijke transacties, listig bedrog, valse verklaringen en zelfs amoureuze intriges niet schuwt, krijgen we een goed inzicht in wie onze gezagsdragers werkelijk zijn en wat hun drijft. Jambers verbleekt er bij. Daarenboven hanteert hij een weliswaar scherpe maar vooral een stilistisch verantwoorde en voor iedereen toegankelijke pen. Echt, niet alleen informatief een waar godsgeschenk maar daarenboven steeds een garantie op een wijle puur leesgenot. Ik kan het iedereen maar aanraden.
Eenmaal had ik het genoegen dit icoon live te mogen ontmoeten. Het was in een van de betere horecazaken die onze stad rijk is. Als de reïncarnatie van Russische tsaar en/of een Pruisische generaal zat hij fier rechtop aan een tafeltje, omringd door enkele bejaarde dames. Te zien aan hun juwelen- en klederdracht duidelijk exemplaren van de betere klasse. Ze keken hem bewonderend aan en waren blijkbaar licht extatisch verrukt door de wijsheden die hij debiteerde. Ik overwon mijn schroom en vroeg hem vriendelijk of hij “een minuutje had”. “Zeker jonge man,” sprak hij en nam gezwind bij mij plaats. Het werd een boeiend gesprek. Ik vroeg hem vooreerst of de spitsvondige benaming van zijn site afgeleid was van zijn vroeger beroepsverleden.“ Nee hoor,” antwoordde hij “Ik beken eerlijk dat ik op seksueel gebied nogal wat voyeuristische neigingen heb. Een jarretel is bij de dames een intimistisch attribuut die de onder- en bovenliggende waarheid wat afschermt. Maar die ontbloot ik graag. En ga steeds tot aan het gaatje. Het is niet meer dan een toepasselijke metafoor”. Dat was klaar en verhelderend. Op mijn vraag of hij nooit bang was dat zijn harde aanpak van de politiekers en hun entourage ooit tot represailles zouden kunnen leiden, zei hij lachend “dat het allemaal maar tandeloze belhameltjes waren die het klauwen al lang verleerd hadden. En dat ” eentje ervan hem ooit een luis in zijn pels had genoemd, iets waarvan die snoodaard gezien zijn huidige belabberde toestand nog steeds spijt van heeft. Ietwat gedurfd zei ik vervolgens dat sommige malafide kwatongen hem ‘een rechts imago’ toedichtten. Met pretoogjes vertelde hij dat dit “slechts een goed bestudeerde misleidende pose was en “dat hij nog steeds een schalkse linkse jongen is, trouw adept van Mao ook”, en dat hij “net als de grote roerganger slechts één doel had, met name de volksverheffing van de plaatselijke bevolking”. Er volgden nog enkele smeuïge anekdoten over figuren als een machiavellistische Q., een lange Peter, een schepen velo, een neukwillige Wout , een koekoekskind genaamd Thomas , allemaal sujetten die mij vaag bekend waren, maar voor verdere details verwijs ik graag naar zijn blog. Na wat gegoechel met “Jarretel en Kortrijk” komt u na enkele omwegen via enkele bedenkelijke sites zeker bij het juiste adres terecht. Inmiddels had onze goeroe zich terug bij zijn schare bewonderaarsters vervoegd waar hij onmiddellijk wederom liefdevol in de armen werd genomen.
Nog nagenietend besteld ik mij een lekker biertje. Een Sint-Stefanus Blanche. Van een brouwerij in Ertvelde, de stad van Eddy Wally. Ik kijk al verlekkerd uit naar zijn volgende bijdragen. Hem stenigen zou doodzonde zijn.
Christian Raes
Helden
Helden.
Als je jong bent heb je helden.
Waar zijn al mijn helden naartoe?
Mike Love
Wantje en Luu’ie
Een schitterende dag.
Zaterdag 14 september, het is een schitterende late-zomerdag, ideaal voor de inwijding van alweer een nieuw plein ter stede. Het is nog vroeg in de namiddag en ik begeef mij naar het in te wijden plein, zijnde de verlaagde Leieboorden aan de Dolfijn- en Kasteelkaai. Het is nog koffietijd en ik zet mij op één van de nieuwe bankjes met een koffie van bij Prista. De eerste bekenden die de revue passeren zijn Wantje Piezjamma en Luu’ie Parket, een bijna onafscheidelijk duo drinkebroers dat zich meestal rustig en stil in het uitgaansleven voortbeweegt. Ze zijn in gezelschap van een Amerikaans echtpaar dat werkelijk álle cliché’s van “de Amerikaanse toerist” in zich draagt. De mannelijke helft van het echtpaar is al flink in de wind want hij wilde kost wat kost het “typical beer of the region” proeven, en dus hebben Wantje en Luu’ie hem “den Omer” leren kennen. Onnodig om er bij te vertellen dat zijn vrouw alle moeite heeft om hem overeind te houden. Hij lalt en brabbelt er op los en in de schier oneindige woordenvloed hoor ik termen als “great”, “marvelous”, “splendid”, “fenomenal” en nog vele andere superlatieven. Wantje en Luu’ie menen echter steeds de woorden “Just, give us another beer!” te herkennen en willigen zijn wensen met veel plezier in. Ze verdwijnen in de inmiddels flink aangegroeide massa, waarschijnlijk tot aan het volgende “kapelleke”. Ik kom in gesprek met onze burgemeesterinne (nou ja ex- maar geen kniesoor die het merkt) en die weet mij te vertellen dat ons aller Axel, in de volksmond “Schepen Velo”, voor een spectaculaire verschijning zou zorgen. Haar woorden waren nog niet koud of daar horen wij in de verte het geluid van toeters en bellen dat aanzwelt, en ja hoor, daar is ie dan, Schepen Velo in volle ornaat. Gehuld in ‘combat shoes’, afgesleten jeansbroek, wit T-shirt, een jeansvestje met nagels met op de rug het embleem van “the K-town Bicycle Raiders”, leren handschoenen met nagels en op het hoofd een fietshelm in de vorm van een Duitse soldatenhelm, gezeten op zijn nieuwste speeltje, een enorme fiets die zomaar uit een Mad-Maxfilm geplukt lijkt. Na enkele rondjes heen en weer langs de Leieboorden verdwijnt hij onder luid applaus richting Broeltorens. We zullen hem niet meer zien deze avond, net als de Grote Q en Wantje en Luu’ie, ze verdwijnen allen in het Bos van Wallèrs…
Adelbert, nachtburgemeester
Geert
Om de weg te vinden moet je verdwalen.
Onze deken Geert Morlion wordt rector van het Belgisch college in Rome.
Dat doet me iets. Ik heb nooit in God geloofd maar durf ook niet zeggen dat God niet bestaat. Ik heb God nog nooit gevoeld, ik kan het dus niet zeggen.
Ik durf me wel Christen noemen. En dat heeft ontzettend veel met deken Geert Morlion te maken.
Tot voor kort zette ik me af tegen alles wat met de Kerk en het Christendom te maken heeft. Ik vond het een hypocriet instituut en was er op één of andere manier zelfs boos op. Hoe durfden net die ons te zeggen hoe we moeten leven?
Als cultuurschepentje kom je op plaatsen waar je van nature uit niet naartoe zou gaan. Dat was in mijn geval ook de Kerk, de parochie van deken Geert.
De eerste keer dat ik zijn zachte, filosofisch beschouwende stem hoorde was ik al in de war. Dit stond in schril contrast met het negatief, oubollig beeld dat ik had van de Kerk.
Zijn oprechte interesse en betrokkenheid in alle facetten van onze samenleving vielen me meteen op. Dit is iemand die graag mensen ziet. Iemand die erin slaagt om mensen samen te brengen. Om hen het materiële, alledaagse te laten overstijgen. Om synthese te krijgen in gedachten, gevoelens die we collectief doormaken. Weinig volk of afgeladen volle Kerk, de heerlijke vertelling en beschouwingen van onze deken beroeren altijd, doen altijd denken.
Dankzij onze deken heb ik de Kerk leren waarderen. Niet omdat ik in God geloof. Wel omdat ik geloof in het samenbrengen van mensen rond zaken die het alledaagse, materiële overstijgen. In een context van liefde, generositeit, van stilte, van spreken, van zorgen. Het gaat over omgaan met verlies, over duurzaamheid, over liefde, over opgroeien, over conflict, over vrede.
Geen academische lezing doorspekt van onderzoek en feiten. Wel gevoelens die aan de hand van metaforen tot gedachten worden gevormd.
De term ‘deken’ doet me letterlijk aan een deken denken. Je kan je in zijn warme woorden nestelen en rust vinden. Heerlijk. Op zondag tijdens de mis alles op ‘pauze’ zetten. In tegenstelling tot wat ik vroeger dacht betekent dat niet je laten zeggen ‘hoe je moet leven’. Wel je doen denken over hoe je leeft en wat je leven kan betekenen.
Als agnost voel ik me op één of andere manier thuis in de deken zijn Kerk. Op één of andere manier helpt het om even alles te overstijgen, in perspectief te zien.
Ik ga U missen Geert. Warme deken van onze stad. Met u verdwijnt een encyclopedie aan inzicht en empathie, een bindmiddel van onze gemeenschap, een onuitputbare bron van generositeit, een verbindende gangmaker, een filosoof, een denker, maar vooral een heerlijke mens. Kortrijk zal altijd Uw thuis blijven en U die van Kortrijk.
Axel Ronse
Schepentje van Cultuur
Duiventil
.
.
.
.
.
.
.
.
Gezien de polemiek die in bepaalde media wordt gevoerd zag kandidaat-burgemeester Wouter Vermeersch (Vlaams Belang) zich genoodzaakt om te reageren in bijgevoegde open brief, gericht aan alle inwoners van Kortrijk en deelgemeenten. De man wordt gespeeld, niet de bal. Het moet opnieuw over de inhoud gaan.
OPEN BRIEF VAN WOUTER VERMEERSCH AAN DE KORTRIJKZANEN
Beste inwoners van Kortrijk en deelgemeenten,
Net zoals bij de verkiezingen van 2018 moet ik vaststellen dat Vincent Van Quickenborne (Team Burgemeester – Open VLD) en journalist Peter Lanssens (HLN) bezig zijn met karaktermoord te plegen op mij en het Vlaams Belang.
Lanssens, was onder meer aanwezig op het plasincident-feest, is een intimus van Van Quickenborne en kan zich bezwaarlijk onafhankelijk journalist noemen. Zo verschenen recent artikelen in Het Laatste Nieuws (en alleen in Het Laatste Nieuws) met misleidende titels en georkestreerde inhoud : “Wat een duiventil, de maskers vallen af”: “Van Quickenborne en Vermeersch in de clinch” (HLN, Peter Lanssens, 10 sept. ’24) “Eigen volk eerst is bij u Eigen ik eerst” geworden (HLN, Peter Lanssens, 11 sept. ’24).
Ik pik dit niet langer! In Kortrijk is, onder leiding van Team Burgemeester – Open VLD en op aansturen van Van Quickenborne, een cultuur ontstaan waarbij verkozenen van het Vlaams Belang vrijuit kunnen worden belaagd en uitgescholden voor het vuil van de straat. In de Kortrijkse gemeenteraad werden door de meerderheid van liberalen, N-VA en socialisten scheldwoorden geroepen als ‘fascisten’, ‘kemels’, ‘smeerlappen’ en ‘arrogante bitch’ aan het adres van verkozenen van Vlaams Belang. In 2023 werd ook waarnemend burgemeester Ruth Vandenberghe (Team Burgemeester – Open Vld) op de vingers getikt door de West – Vlaamse gouverneur nadat ze mij uitschold voor ‘sukkelaar’, simpelweg omdat ik mijn werk deed als politieraadslid. Haar partner, schepen Wout Maddens (Team Burgemeester – Open Vld), waagde het zelfs om, in publieke zitting, de snor en bles van Adolf Hitler uit te beelden richting onze fractie.
Wij tolereren dit niet langer! Wij roepen alle politici in Kortrijk op om het, tot aan de verkiezingen en erna, over de inhoud te hebben. Vlaams Belang heeft in Kortrijk een volwaardig programma van ruim 80 pagina’s neergelegd met concrete en haalbare voorstellen om Kortrijk opnieuw leefbaar te maken. Laat ons het daar over hebben. In de komende dagen willen wij zo veel mogelijk inwoners van Kortrijk en al onze deelgemeenten overtuigen om zéker te gaan stemmen om zo, samen met ons, eindelijk verandering te brengen zodat we weer veilig over straat kunnen, ons thuis voelen in eigen buurt én het autopestbeleid een halt kunnen toeroepen!
Met vriendelijke en constructieve groeten,
Wouter Vermeersch,
Kandidaat-Burgemeester Kortrijk
Claude
Beste Kortrijkzanen,
Mag ik mij voorstellen ? Ik ben 57 jaar en woonachtig in Heule. Ik ben een man van vele eigenschappen en petites histoires, vol talenten en passies. Ik heb een lange geschiedenis. Als gedreven ondernemer, muzikant, entertainer, zanger, causeur, vader van twee dochters en een pluszoon, en een toegewijde zorgpartner, heb ik altijd een leven geleid in dienst van anderen. Ik ben een sociaal dier, een mens vol goedheid en van goede wil. Het scheelde niet veel of ik werd pastoor. Maar het liep anders. Samen met mijn echtgenote runde ik Café Den Buro in Heule, een plek waar mensen samenkwamen en verbondenheid voelden. Verbinding is mijn grote dada! Na het zware herseninfarct van mijn vrouw in november 2020 en de uitdagingen van de coronacrisis, bleef ik het café met liefde beheren tot juni 2023, toen ik door de moeilijke combinatie van meerdere activiteiten met pijn in het hart besloot om het café over te laten.
Naast mijn ondernemerschap ben ik een gepassioneerde muzikant en mooiprater. Ik trad jarenlang op als zanger met The Crowd, een Classic Rock Coverband, en sinds 2021 ben ik de zanger van B-FLOYD, een Pink Floyd Tributeband. In 2024 richtte ik mijn eigen band HEAVIER op, waarin ik mijn liefde voor power rock tot leven breng.
Mijn politieke overtuigingen zijn diepgeworteld in mijn persoonlijke ervaringen en mijn sterke sociale betrokkenheid. Diep van binnen voel ik mij een goed mens met het hart op de juiste plaats. Verder ben ik een groot voorstander van meer rechtstreekse democratie en pleit ik voor mobiliteitsplannen die aansluiten bij de realiteit, ondersteund door grondige analyses. Geïnspireerd door mijn eigen afkomst, ik ben van kleine komaf, ben ik van mening dat werkloosheid beperkt moet worden in de tijd, dat er wachttijden moeten zijn voor immigranten en andere bruinmannen die alleen toegang krijgen tot sociale voordelen na een actieve bijdrage, en dat er striktere controles en sancties moeten komen voor sloebers die misbruik maken van het systeem. Tegelijkertijd wil ik langdurig zieken en invaliden nog beter ondersteunen, om te zorgen dat niemand achterblijft.
Ik ben ook een uitgesproken tegenstander van particratie. Ik geloof dat de macht bij de mensen moet liggen en niet bij de partij, en ik pleit daarom voor het afschaffen van de stemplicht ten gunste van stemadvies. Ik vind dat politici constructief moeten zijn, het algemeen belang altijd voorop moeten stellen en integer moeten handelen volgens het principe: “Doe wat je zegt en zeg wat je doet.” Iets wat Quickie mist.
Ik pleit voor samenwerking met àlle partijen, ook met Vlaams Belang. Wie weet geraken we zo aan een meerderheid. Vermeersch is een toffe pee met wie ik het wel zie zitten. Een schepenpostje van cultuur zou mij goed liggen. Met mijn combinatie van levenservaring, passie voor muziek, en een enorm gevoel voor rechtvaardigheid, breng ik een authentieke en krachtige stem naar Gezond Verstand Kortrijk. Ik ben er zeker van verkozen te geraken.
Tot 13 oktober !
Claude Delatter
ex-kroegdrijver
Gezond Verstand
Treurwilg
Treurnis overal.
CD&V verdwijnt uit het electorale spectrum van Kortrijk.
Werd van de hand gedaan zoals in de “Gewijde Geschiedenis”-boeken
voor nog geen dertig zilverlingen aan een partij, die zelfs
te beschaamd is om onder haar partijnaam naar de kiezer te
gaan. Wat nog erger is, de cd&v zal geen begrafenisdienst
organiseren. Ze raken volgens een terugkerende cd&v-dynastie
in Kortrijk, er niet over eens of het een christelijke of een
islamitische dienst moet zijn. Dit laatste is op aandringen van de
partijvoorzitter, die de particratie toepast als de sharia. Moraal
van het verhaal , ook hier wordt de ARCO-oplossing toegepast:
”NU, DAN en NOOIT.” De burger kan enkel zijn medeleven
betuigen in het stemhokje op 13 oktober aanstaande.
Of is het AMEN & UIT?
Een treurwilg
Ze belasten het
Als je het verdient, belasten ze het
Als je het uitgeeft, belasten ze het
Als je het bespaart, belasten ze het
Als je erin investeert, belasten ze het
Als je het bouwt, belasten ze het
Als je het verkoopt, belasten ze het
Als je erin woont, belasten ze het
Als je ermee rijdt, belasten ze het
Als je het opeet, belasten ze het
Als je het uitdrinkt, belasten ze het
Als je het weggeeft, belasten ze het
Als je sterft, belasten ze het
En tenslotte verspillen ze het.
Vincent Lagae
Gezond Verstand
Bieftik
“Bieftik mee prrovençalle soos.”
Ik herinner mij, toen ik nog een prille twintiger was en nog bij mijn ouders woonde en ’s avonds na het werk thuis kwam, dat mijn moeder met haar prachtig Frans accent steeds mijn favoriete gerechten klaar maakte. Eentje daarvan was “ne saignant bieftiksk mee Prrovençalle soos avec des pâtes”. Hemels vond ik dat, een kort dik stukje rundsvlees dat hevig maar kort werd aangebakken in boter met een vleugje knoflook en dan nog een poosje lichtjes laten garen zodat het nog lekker sappig was van binnen. Dat werd centraal in het bord gelegd en daaromheen kwam de Provençaalse saus, in olijfolie gefruite ui en knoflook aangevuld met paprika’s en courgettes en vervolgens nog met aubergines en gepelde tomaten, om te eindigen met een vleugje Provençaalse kruiden, waarna het geheel nog een paar uur lichtjes stond te pruttelen. In het bord werd nog een plaatsje vrij gehouden voor de met zorg gekookte pasta, meestal was dat tagliatelli of macaroni die ‘al dente’ werd gegaard om vervolgens door de met muskaatnoot geparfumeerde boter gehaald te worden. Bij mijn moeder heette dat “du tagliatell’ mee beuterr en noix de muscade”. Dit alles werd dan zorgvuldig bestrooid met uiterst fijngesneden peterselie zodat het geheel er echt mediterraan uitzag.
Ik ga er gegarandeerd nog terug want de volgende keer wil ik de “vol au vent” proberen. Benieuwd of hij ook zal smaken zoals mijn moeder met haar prachtig Frans accent hem zou bereid hebben, “ne soepekieksk in de bouillon mee bolleke hekap et des chamignons.”
MVG.
Hannelore (2)
Hoe het allemaal begon?
12 jaar geleden verkozen, meteen fractieleider, de weg zoeken met de nodige gidsen, merci daarvoor aan alle gemeenteraadsleden van 2012 en 2018.
Sinds 2018 werk ik zeer vlot en nauw samen met schepentjes Bertje Herrewyn, Wout Maddens en Axel Weydts, alias schepen velo, als voorzitter van de raadscommissie, waar we een beetje atypisch met oppositie en meerderheid, voluit kunnen discussiëren over ruimtelijke ordening en mobiliteit. Vandaar mijn bijzondere interesse voor wonen, stadsontwikkeling en de aanpak van moeilijke buurten. Een oplossing?
Vanaf 2012 was ik lid van het Stedelijk ontwikkelingsbedrijf (het SOK). De Stad kreeg moeilijke panden en buurten in handen en kon zo wegen op het stadsbeeld en de mix van wonen, werken en leven. De Zwevegemsestraat is daar een mooi voorbeeld van.
Ik heb heimwee naar een SOK, dat de nodige snelheid en veel impact had. Die werking moet terugkomen om van Kortrijk een nog leefbaardere en aangenamere stad te maken.
Hannelore Vanhoenacker
Kortrijk Congé
Beste Kortrijkzaan,
Kortrijk Congé begint en dat is traditioneel de periode waarin onze stad een versnelling lager schakelt. Wie op reis vertrekt, wens ik een prettige vakantie toe, maar ook thuisblijvers zullen zich niet vervelen.
Het is misschien ook het ideale moment om de vele vernieuwde plaatsen in onze stad beter te leren kennen. Het ecologische stadspark Vlasakker op Hoog-Kortrijk. Het idyllische historische hart rond de Onze-Lieve-Vrouwekerk. De pas geopende Casinotuin voor Boekenhuis Theoria. Allemaal gezellige plekken waar je van de zomer kan genieten.
We gaan er de batterijen opladen voor een belangrijke sprint: die naar de gemeenteraadsverkiezingen van 13 oktober. Een sprint met nieuwe ideeën om onze stad en deelgemeenten nog beter te maken. Wil je helpen door mijn affiche, bord of autosticker op te hangen? Stuur me een bericht.
Deuredoen
Waarde Kortrijkzaan,
Onze schitterende stad mogen besturen is een voorrecht, maar niet altijd eenvoudig. De wereld rondom ons verandert voortdurend. Problemen zijn niet altijd zwart-wit. De Kortrijkzanen hebben hoge verwachtingen. Veiligheid houdt iedereen bezig. Hoe maken we plaats voor de velo, de auto en meer groen ? Hoe zorgen we ervoor dat iedereen mee is ? Wat met de onder gewaardeerde bacla, de middenmoters en de bevoorrechte upper-class Kortrijkzanen ?
Een pasklaar antwoord bestaat niet, geen vriendjespolitiek, ik geloof sterk in een ‘politiek van de vriendelijkheid’ waarbij hartelijkheid, daadkracht en visie worden gecombineerd. Opportunisme is geen kwaad. Het is zelfs een kwaliteit. Zo wil ik mij de komende 6 jaar opnieuw voor Kortrijk inzetten.
Mijn leidraad om de stad te besturen zijn de 4 D’s.
DIENEN. Mezelf wegcijferen. Ten dienste staan van de inwoners. Naar hen luisteren. Ze ondersteunen en naar oplossingen zoeken maar steeds beslissen in naam van het algemeen belang.
DEUGEN. De stad is van iedereen. Iedereen is gelijk voor de wet. Bruinmannen en negers zijn ook Kortrijkzanen. Als elke burger zich aan de regels houdt en met respect handelt dan is een aangename stad het resultaat. Tegen onrespectvol en asociaal gedrag treden we kordaat op.
DURVEN. Stilstaan is achteruitgaan. Door ambitieus te blijven en niet bang te zijn om buiten de bestaande paden te treden en te innoveren, blijft Kortrijk vernieuwen en nemen we het voortouw.
DEUREDOEN. Olsan deuredoen. Grote woorden zijn er al genoeg. Niet de hemel beloven maar doen wat we zeggen. Niet te veel theater maar presteren en realiseren.
Ijverzuchtigen noemen mij de Kortrijkse wasserettekoningin en willen mij meteen wandelen sturen. Daar lach ik mee. De onvolprezen Kortrijkwatcher noemt mij ‘Miss Kortrijk’. Ik beschouw dat als een eretitel.
Wat Quickie betreft, hij haakt af als toekomstige burgemeester. En terecht. Zijn verhaaltje over pipigate was de leugen te veel nadat hij ook al het schriftelijk voorakkoord van 11 juli 2012 ontkende.
We hebben een fantastische stad met een bruisend nachtleven, maar het werk is nooit af. Samen met jou wil ik van Kortrijk een nóg beter plek maken om te wonen, te werken, te leven en lief te hebben. Mij losmaken van de Kortrijkse hoogmoed, de kleinburgerlijke weldenkendheid en de spektakelpolitiek.
Jij beslist op 13 oktober.
Ik zie jullie graag.
Warme groet en tot snel !
Ruthie Vandenberghe,
Toekomstig burgemeester van Kortrijk
Gore leugens
.
Beste Jarretelle,
Gelieve bijgaand briefje op te nemen op uw fel gesmaakte weblog.
Vincent Van Quickenborne
Brief aan alle Kortrijkzanen.
Na mijn ontslag als minister heb ik erg diep gezeten. Vrouwke Anouk raadde mij aan haar elke dag meermaals vurig te beminnen en elke dag een goed werk te doen en dat hielp. Er zijn veel dingen misgelopen en veel mensen zijn daar boos over. Ik heb de goorste leugens verteld en jullie Kortrijkzanen belazerd en dat is een schande. Zo vertelde ik schaamteloos dat er geen schriftelijk voorakkoord was voor de gemeenteraadsverkiezingen van 2012. Niets is minder waar. Mijn handtekening staat onder het voorakkoord van 11 juli 2012, afgesloten ten huize van N-VA voorman advocaat Filip Daem in Wevelgem. Verder heb ik ook gelogen over de zogenaamde pipi-affaire waarbij vier van mijn beste vrienden, in dronken toestand, tijdens mijn verjaardagsfeestje tot driemaal toe gewaterd hebben tegen een politiecombi die voor mijn deur stond. Ik heb dat grappig tafereeltje met mijn eigen ogen gadegeslagen en vond het opwindend. Mijn verhaaltje over die luchtgitaar was een leugen. Ook mijn boezemvriend Peter Lanssens, alias Lange Peter, die eveneens op mijn feestje aanwezig was, was getuige van de wildplasserij en vond het bijzonder leuk. Ik heb het willen uitleggen, maar dat liep slecht af. Mijn leugens haalden de bovenhand. Verder heb ik de Kortrijkzanen wijsgemaakt dat ik burgemeester zou blijven, wat er ook te gebeuren stond. Ook dat was leugen en bedrog, ik wist maar al te goed dat ik een ministerpostje boven het burgemeesterschap zou verkiezen. Vooral om financiële reden. Ik heb een duur villaatje af te betalen en mijn vrouwke brengt geen manna in het bakje. Wat was dat een leugen ! Ik vertoefde in een onbeschrijfelijke staat van gelukzaligheid toen het ministerpostje mij in de schoot geworpen werd. Ik was verliefd op het genot dat het ministerpostje mij bezorgde. Maar ik wil vermijden dat ik veracht en gehaat word omwille van de vele leugens die ik rondstrooide. Ik zal doen wat ik moet doen. Ik wil niet lafhartig, leugenachtig, lichtzinnig, wispelturig, besluiteloos en machiavelliaans overkomen. Excuus daarvoor. Ik vraag vergiffenis voor al mijn gore leugens. Ik wil weer een politieke homme du monde worden, een vrijdenker hors catégorie. Ik hoop dat jullie mij kunnen vergeven.
Genegen,
Vincent Van Quickenborne
Burgemeester van Kortrijk
Spektakeldemocratie
Waarde Jarretelle,
Mag ik vragen volgend bericht op te nemen op uw populaire blog.
Genegen,
Benjamin Vandorpe
Stadslijst voor Kortrijk
De geruchten gaan dat ik zal stoppen met de Kortrijkse politiek en de handdoek in de ring zal gooien. Niets is minder waar. Dit project voor Kortrijk ligt mij te nauw aan het hart om het op te geven en ik laat het dan ook niet kapen door een machiavellist als Quickie die enkel in zijn eigen overleven geïnteresseerd is.
Met een personage als Q wil ik niets meer te maken hebben, hij toont niet het minste respect en heeft ons een keer te veel bedrogen. Zijn schaamteloze leugen over het schriftelijk voorakkoord van 11 juli 2012 doet de deur toe. Quickie is de slechtste mens die ik ooit ontmoet heb. Hij levert uitzonderlijke staaltjes van ongeloofwaardigheid af en deinst er niet voor terug zijn volgelingen te verraden en als men zijn daden nagaat, blijkt dat deze allemaal ten dienste staan van zijn eigen profijt en glorie. Met zulke ploert wil ik niet in zee steken.
Daarom wil ik alleen meedoen als Ruthie de lijst trekt. Zij is een voorname politieke deerne die mijn volle bewondering en vertrouwen geniet. Haar politieke daden zijn groot en sommige zelfs buitengewoon groot. Haar wonderbaarlijke staaltjes van bekwaamheid en Kortrijkse staatsmanschap hebben mij diep getroffen en met mij veel Kortrijkzanen.
Een kritische analyse van haar daden als burgemeester doet mij inzien dat zij tot de absolute top van de Kortrijkse politieke avant-garde behoort, die een ware revolutie kan ontketenen in het Kortrijks politieke reilen en zeilen. Ver weg van de chaos en verpaupering die de aan lager wal geraakte untermensch Quickie veroorzaakt. Quickie, een arrogant en naar mannetje, een politieke tuinkabouter die verloren gelopen is in zijn eigen fratsen en leugens.
Maar voor zo iemand als Ruthie heb ik een grenzeloze bewondering en respect. De waarheid omtrent hansworst Quickie met zijn pipigate is helemaal anders dan wat veel Kortrijkzanen denken, dat weet ik maar al te goed.
Met Ruthie en zonder de spektakeldemocratie van Quickie kunnen we bouwen aan een hechte ploeg voor het welzijn van alle inwoners van ons geliefd Kortrijk.
Op naar oktober 2024 met een Stadslijst voor Kortrijk.
Benjamin Vandorpe
gemeenteraadslid
ex-tsjeef
Sokophouders
Vriend Jarretelle,
Ik wil even mijn gemoed luchten en mijn ironisch genot etaleren aangaande een fenomeen dat al vele jaren onze stad in de ban houdt. Velen beweren : teisteren.
Het gaat over een ondergrondse blog die er maar niet in slaagt boven de grond te geraken en de nette Kortrijkzanen van interessant en leuk leesvoer te voorzien.
Onderzoeksjournalisten als daar zijn Kris Vanhee, een meegaande persjongen en vooral Peter Lanssens, in de volksmond Lange Peter, slagen er maar niet in het personage te ontmaskeren dat achter de vitrioolpraatjes van de vermaledijde blog schuilgaat. Het kan Kortrijkwatcher, alias Franse Lavaert, niet zijn, zeggen ze. Franske is te veel het mikpunt van vlijmscherpe spot op de rioolblog. Alhoewel de Kortrijkse watcher zelf graag mensen uitlacht, beledigt, in de grond boort en uitmaakt voor grensoverschrijdende dommekloten, staat hij niet open voor spot die hem zelf raakt.
Verder wordt onze gewezen burgervader Quickie en zijn vrouwke deerlijk door de modder gesleurd, waar ik als bewonderaar en fan niet goed tegen kan en de nieuwe burgermoeder wordt weggezet als een onnozele gans die na haar uren in de witte residentie feest viert. Om al deze redenen heb ik een column uit mijn pen geschud, een schotschrift dat man en paard noemt en de fatsoenlijke Kortrijkzanen een sprankeltje hoop en houvast biedt, door zich te vermeien in een opbeurend geschrift dat de grenzen van de intellectuele tolerantie verlegt en een beter uitzicht biedt op de wereld van de waarheid en de wereld van de schijn. Het is de walging van een personage als Kortrijkwatcher voor het ‘gespuis’ dat te dom is om te begrijpen dat zijn bevlogen geest een wereld nastreeft waarin het verschil tussen de wereld van de waarheid en deze van de schijn tot nul herleid wordt dat mij aanzet de Kortrijkzanen van alle dag naar een gelukzaliger en waarheidsgetrouwer leven te leiden. Ik wil een voorganger zijn, geen volger.
Beste Jarretelle, hierbij mijn verzoek om deze column op te nemen op uw populaire blog, waarvoor dank
Je toegenegen
Christian Raes
Over sokophouders, roze balletten, slaapkamerpolitiek en diepte journalistiek.
Tijdens deze bizarre tijden probeer ik elke dag een wandelingetje te maken. Frisse neus, causa.
Rustig kuierend werd ik gisteren bij het oversteken via het zebrapad nogal agressief de weg afgesneden. Een wilde fietsende velo-gek, die nota bene zonder fietsbel noch verlichting reed, coupeerde me boudweg en reed me vierkant van mijn sokkels. Terug recht geklauterd berispte ik hem streng voor zijn hooliganistisch weggedrag. Hij boog ootmoedig het hoofd, prevelde wat onduidelijke verontschuldigingen en smeekte me hem niet als een wielerterrorist te benoemen. Naar ik kon verstaan stond dit in zijn kringen gelijk met een persona non grata verklaring.
Ok, zand erover.
Maar plots herkende ik hem. Een naam kon ik er niet op plakken, maar ik wist dat hij in onze goegemeente een zekere status had verworven als een erudiet en belezen man, die te pas en te onpas ongezouten zijn mening uitte in spitante geschriften. Maatschappelijke problemen, maar vooral de diepe achtergronden van het politieke reilen en zeilen in onze mooie stad, die hij, in plaats van de Parel van de Leie Vallei, steevast als Q-Town vermeldde. Weet ook niet waarom.
Na wat corona koetjes en kalfjes nam hij me samenzweerdiger onder de arm, en vertelde met pretoogjes, net als een klein manneke die van een verborgen vuil boekje wist, dat hij “op den draad een site had ontdekt, waarin met een weerkerende seksuele en scabreuze geladenheid onze politieke elite wekelijks te kakken werd gezet. Doen!”, riep hij nog, en nam met een vettige knipoog afscheid.
Eenmaal weer veilig thuis bleef ik worstelen met zijn vreemd voorstel.
Hij had ook iets gewauweld over ‘lingerie, inzonderheid kousophouders, frauduleus bedrog, lustig vrouwvolk en hitsige politieke hanen en hennen’, maar ja, een juiste verwijzing werd me niet gegund. Dan maar met de voorhanden zijnde elementen wat gegoocheld. Ik kwam uiteraard terecht op diverse seks-sites, die mijn kinderen netjes hadden afgeblokt, om uiteindelijk toch iets te vinden dat aan de zoekopdrachten voldeed. Met spanning opende ik het dubieuze webadres.
Het vergde enige tijd om de draagkracht van het geschrevene te vatten.
Maar vlug besefte ik: dit is onthullende, ja zelfs onthutsende journalistiek. Nu ben ik iemand die mij zelve graag op de hoogte houd via opiniestukken in de Standaard, de Knak en Humo, maar wat ik hier las tartte toch mijn verbeelding. Met de gedrevenheid van een Jambers (wie zijn ze, wat doen ze, wat drijft hen) en de accuraatheid van een Maurice Dewilde (waar was je op13 maart 2020 toen de Corona uitbrak?), wordt door onze rapporteur het politieke reilen en zeilen in ons bruisend provinciestadje tot op het bot gefileerd. Vooral onze burgervader, toch een zegen Gods, die ik met het nodige respect en bewondering bejegen, legt hij ongenadig het vuur aan de schenen. Ongemanierd neemt hij zijn grote schriftgeleerdheid, waaronder ook de Islamitische geschriften, onder de korrel en legt hem hierbij een muzelmanistische empathische fobie in de mond die natuurlijk waarheidsongetrouw is.
Hij heeft het ook ridiculiserend over het wetenschappelijk nobel streven tot erkenning over de geslachtloosheid, die onze leider op empirische basis en grote gender-kennis gestouwd een warm hart toedraagt. Foei.
Ook omtrent zijn wonderbare politieke opgang, waarbij hij onlangs door het Staatshoofd tot de Hogere Ambten werd geroepen, stelt onze scribent dat onze vertegenwoordiger des volks zou verklaard hebben (ik citeer): “Ik ben een politiek zondagskind, en dat ik als een carrièrist en een opportunist wordt genoemd, vaag ik vierkant mijn twee ballen aan.”
Kom nou. Wat verder: omtrent sommige bouwprojecten, waaronder ook het toegejuichte optrek van een asielcentrumke, en andere kunstwerken zoals nieuwe open zwembadtempels waarbij belangenvermenging een loerend gevaar zijn, zou volgens hem zijne Excellentie verklaard hebben: “dat daar niets mis mee is, zolang de eigen zakken niet te veel en te opzichtig worden gevuld.”. Tja…
Meer stuitend vind ik dat deze chroniqueur ook het doen en laten in de privésfeer van onze délégué in de privésfeer graag aan de grote klok hangt. Zoals ik tussen de regels kan lezen heeft hij hierbij de hulp van een kompaan, eveneens woonachtig in het miljoenenkwartier, die dankzij zijn technische kennis (A3, vakschool) een periscoop heeft ineen geknutseld waarbij hij onbeschaamd over de haag buigend, zich een inkijk veroorlooft in het huishouden van onze geliefd gezag voerend koppel. Veel smeuïge verhalen, ok, maar die ik niet wens te vermelden. Ik heb normen.
Komt er nog bij dat onze reporter er zijn plezier in vindt om het liederlijk ontspanningsleven van onze politicus (hij gebruikt hierbij graag het epitheton Quickie Stickie) met de nodige details breed uit te smeren. Dronkemansgebral, ongewenste betastingen, als een wildeman op trommels kloppen, headbangen…brr. Allez, wees eerlijk, iedereen heeft toch recht op wat relaxatie. Mijn idee, de pot en de ketel.
Het meest gortig vind ik dat hij schromeloos graag gewag maakt van zijn uitstappen in zijn favoriete kabberdoezen waarbij hij verklaart regelmatig onze plaatselijke gezagsdragers tegen het (ontblote) bovenlijf te lopen. Een beetje privacy zou wel mogen.
Denk nu niet dat hij alleen onze primus inter pares viseert.
Ook de werken en levensgang van onze nieuwe schutsvrouw ad-interim, die hij onbeschaamd als “Ruthie” benoemt, worden bikkelhard uitgeplozen. Zoals bij haar gegrond optreden tijdens de Grote Stations rel waarbij ze door haar kordaat optreden door de legendarisch geworden politionele blokkade toch kon vermijden dat een meute wilde opstandelingen ons grondgebied konden betreden. En het recente drone-verbod. Dat hij blij moge zijn, wederom een zucht van verlichting in het geld verbrassend en decadent miljoenenkwartier.
Sympathiek vond ik wel dat hij haar oprecht complimenteerde met de aankoop van haar nieuwe burgemeester-outfit. Ik leerde hierbij dat hiervoor een schamele toelage van een 7.900 euro wordt ter beschikking gesteld, nogal wiedes gezien de waardigheid van het ambt.
Ook de mindere spelers in deze boeiende en vaak wisselende poppenkast blijft hij permanent analyseren. Dat hij zin voor humor heeft blijkt uit de koddige bijnamen die hij hen toedicht (“schepentje velo met regenboogtrui, Parademadam, neofascistisch rioolratje, schepentje sleutelgat…).
Kortom, voor eenieder die onze stede een goed hart toedraagt een absolute must. Doe er uw voordeel mee zolang deze publicaties nog gaan blijven duren; Ik vermoed dat de Veiligheid van de Staat en de Privacy -commissie meeleest. WikiLeacks heeft ook maar zijn tijd geduurd.
Spijtig dat ik de juiste naam niet meer kan meegeven. Het was iets met Tell. Niet Willem, nee… Charles, ja, zoiets. Wie zoekt die vindt.
Een aanrader.
Christian.
6 uren
Beste burgemeester Van Quickenborne,
U was wegens ziekte afwezig op de gemeenteraad van 11 maart.
Dat kan allemaal wel zijn, ook een burgemeester mag een keer ziek zijn, dat versta ik, maar dat is geen reden om het punt over de zes uren van Kortrijk tot de volgende gemeenteraad uit te stellen. Ik weet dat de rally uw keppekindje is en dat u die vervuilende en lawaaierige autorace voor zwakzinnigen per se door het centrum van de stad wil jagen. Daar verzetten wij ons tegen en daarover wilden wij u aan de tand voelen. Goed dus dat dit punt naar volgende maand werd verschoven.
Maar het bijzonderste punt op de agenda namelijk het bestuursakkoord over Kortrijk de beste stad van de Vlaanders, waarvan u de aanjager en het gezicht bent werd met de karwats door de gemeenteraad gejaagd. Onze vraag om dit punt naar volgende maand te verplaatsen werd door uw meerderheid verworpen. Dat toont aan waar uw prioriteiten liggen en dat is beneden alle peil.
Dat wij u als burgemeester niet hebben kunnen ondervragen over het bestuursakkoord voor de komende zes jaar is een echte skande.
De oppositie uitlachen is in Kortrijk gewoon doen. Wij pikken dat niet, u zult nog van ons horen.
Dat uw ruggengraatloze waterdragers van Team Burgemeester aangevoerd door schepentje Allijns en van de sossen en de Vlaamsche Nazionalisten dit slaafs laten gebeuren typeert hun blinde verafgoding voor u. Een bende pluimstrijkers, opportunisten, narren en vleiers. Dat is toch godgeklaagd ?
Wij hebben dan ook alle vertrouwen in u verloren en in uw belofte om de oppositie bij het beleid te betrekken. Dat is dramatisch voor onze stad. Het slijmen en lijmen van uw karakterloze coalitiepartners en van de Team Burgemeester verkozenen die totaal geen zin en ook geen talent hebben om politiek bezig te zijn, neemt hallucinante vormen aan en daar heb ik het moeilijk mee.
Ik vraag me bij elke zitting af, wat zitten ze daar toch vier uren lang te doen, ze zitten zich stierlijk te vervelen, op hun tablet te tokkelen of met hun schoonmoeder te chatten. Dat is niet alleen potsierlijk, maar getuigend van schaamteloosheid en cynisch nihilisme. Die lieden doen zich de hele tijd zwaarwichtig voor, maar ze storen de raadszaal met ongepaste geluiden en een stinkende asem. Als ik er ernstig over nadenk, dan moet ik besluiten dat we beter het circus van de Kortrijkse gemeenteraad afschaffen.
Ik ga u dus niet sparen in de zitting van april.
Een gewaarschuwd burgemeester is er drie waard,
Genegen,
David Wemel
Chicago a/d Leie
Is het stadhuis in de stad Kortrijk werkelijk het Chicago aan de Leie ?
Beste broeder Titus van den Jarretelle,
In lang vervlogen tijden sprak men van het Dallas aan de Leie als men Kortrijk had omschreven. We spreken ook van vele decennialang de stad van de tjevenstreken en hun “geplaatste” mannekes in het stadhuis.
Nu spreken we eerder van het Chicago aan de Leie, een stad die kraakt van de schulden, barst van de egotripperij en de leugens en blijkbaar zegt men nogal luidop, last heeft van de onkostennota’s van de blauw en gele heersers in de stad. Zo zou men nogal ruimdenkend zijn met de eigen gemaakte onkosten. Hierbij denk ik terug aan een eerdere periode op het stadhuis. In die periode is één gemeenteraadslid ooit zwaar aangepakt door die geel-blauw-rode bende toen hij vroeg naar uitleg over de onkostennota’s van de dames en heren schepenen. Dat raadslid drong echter aan om dat blauw, geel en rood gezelschap hun onkostennota’s te mogen inkijken, want deze bleken nogal exuberant veel te zijn blijkbaar. Oorlog in het kot, een rode broeder sprong op de tapkast van de raadzaal en spuwde vlam en vuur. Wadadde ???? Een raadslid heeft de euvele moed om dit te durven vragen aan hen, de heersers daar op hun troon. Gewoon majesteitsschennis van het grootste soort. Dus dat raadslid moest de kop af, wat dan later blijkbaar nog eens ook gelukt was…maar ziet, ergens zweeft de geest van dat raadslid weer door de zaal en vraagt “waar is die inzage, nu die inzage van deze huidige bende”.
Die onkosten konden en mochten destijds niet naar boven gebracht worden en het daglicht zien. En dat is nu blijkbaar nog geen millimeter
veranderd. Integendeel het zou, volgens insiders, nog meer de pan uit swingen met hier en daar één uitzondering. Zo zou onder andere Schepen PDC zeker en vast niet aan dat systeem meedoen. Een deel van de rest van het clubje zou daar minder gewetenswroeging over hebben blijkbaar zegt men.
Solidariteit met de horeca… prachtig initiatief waar ik echt achter sta, ik zou het ook graag doen, zo iedere dag naar een restaurant gaan om een afhaalmaaltijd. Prima dat de horeca ondersteuning krijgt uit het stadhuis. Maar zoals dat ex-gemeenteraadslid zou zeggen, wie betaalt de veerman of geeft die veerman gewoon zijn tickets af als onkostennota ?
Verder heeft dit clubje daadwerkelijk een aantal directeurs en medewerkers onder dwang de uitgang gewezen. Het moest nu eens en voor altijd gedaan zijn met dat type van postjes geven aan vriendjes. Dat zou nu eens veranderen se. De naam is daadwerkelijk veranderd, maar men zegt al luidop dat er nu, dankzij bevriende bevordering meer coördinators zijn dan de mensen die er echt aan het werk zijn. Met alle respect voor deze werkmieren die het boven hun hoofden weten gebeuren.
Nu gaat het echter om heel andere knikkers: uit mijn arbeidstijd, tijd die ik spendeerde in het stadhuis heb ik veel gezien, veel geleerd en verplicht gezwegen. Ne mens heeft tenslotte vrouw en kinders nietwaar en de dames en heren van de politieke “stadleiders” hebben lange tenen en een kort lontje. Zeker die welke graag op een rode fiets zitten zoals een schepen vélocipède dus.
Men zegt en ik leg de nadruk op… men zegt, in de wandelgangen van het stadhuis dat er in feite heel veel veranderde na de overname van de macht door de vereniging van Rood-Blauw en een te verwaarlozen streepje geel (wegens onbeduidende schepentjes). Het zou eens voorgoed gedaan worden gemaakt met de vriendendiensten, gedaan met het verkwisten en gedaan met de achterhoeken politiek. Het devies was dan plots: Transparant op naar een warme, cleane en groene stad…
Dan maken we nu de afrekening na meer dan 7 jaar van dezelfde kleuren in ‘t stadhuis: een zeer pover resultaat want… Amai wat kregen we van die rood-blauw-gele kleurboek cadeau: een diep gat met financiële blaren van die warme stad. Parko en andere Lago gevallen kloppen op hun eentje de stadskas K.O. en dat al in de eerste ronde.
De Cougar schepen van de centen gaat het financiële gat op haar eentje dichtrijden. Ze gaat de financiën terug gezond maken en ze gaat de stad een begroting in evenwicht schenken…eenmaal ze voldoende kan rekenen natuurlijk en een rekenmachientje van de stad krijgt.
En dan de leugens, de leugens !!!!! Iedere schepen zingt zoals hij gebekt (of gezakt) is. De knip in Bissegem, alle bewoners vragen ernaar. Laat mij nu door deze buurt komen en praten met de bewoners dan merk ik gewoon dat schepen vélocipède liegt dat hij rood (neen ZWART) ziet. Of zou hij op zijn buurtpleintje een basketbal tegen zijn raap, of erger nog tegen zijn edele delen gekregen hebben?
Schepen Beton Woutje stond volgens zijn uitspraken voor een betonstop, maar voor het “gewin” en niet het gewest bouwen we maar verder en verder tot er geen groen gaatje in deze stad meer overblijft.
Schepen van de Kul en Tuur veegt alles wat ook maar een beetje naar de luisterrijke geschiedenis van deze stad verwijst gewoon naar de vuilbak. Hij gaat het eens zeggen…Wel hij zegt nogal veel als je het mij vraagt maar niks dat op iets gelijkt. Cultuur staat voor gelijk met hevig, ordinair en laag bij de gronds bekvechten als het eerste het beste straatjonk tegen een al even gedreven pater familias (beweerde hij toch zelf) van de allochtone gemeenschap broeder J. Q. met een even grote schuurdeur.
Ik zag hun wederzijds uithalen op allerlei media en ik vond het prachtig. Twee bazen Ganzendonk van een laag kaliber die elkaars bloed willen drinken. Laat daarbij dan J.Q. die altijd “par hazard” op het juiste moment op de juiste plaats voorbijkomt, tiens… niemand stelt zich daar vragen bij, pas op, ik ook niet, maar toch. Ik ben nog nooit zo op een plaats terechtgekomen waar ik, met mijn lokale held J.Q. voor ogen de Kortrijkse bewoners red van Sodom en Gommora.
Dus daardoor mis ik daarna als beloning dan ook nog eens een mooi artikel van Lange P (LP) in een bepaalde stadsgazette. Maar ja, dat zal aan mijn leeftijd en geringe sportprestaties liggen zeker. J.Q. is rapper en meer geliefd (allé toch door een bepaald Kortrijks gemeenteraadslid) J.Q. zou overwegen om met zijn charisma en radde tong team burgemeester te vervoegen in de volgende verkiezingsstrijd. Eat this Geoke met jouw Vooruit.
Zeg Jarretel vriend, ik weet dat jij echt zit te popelen, om mij te spreken en te zien, maar dat virus…dat virus belet mij om vandaag van mijn veilige en lege promenade af te stappen.
Tot binnenkort in VAXPO Kortrijk voor een prik
Edgard Bonavonture
Promenade des Anglais
Nice
Januari 2021
Gehackt !
DEZE BLOG WERD GEHACKT !
NIEUWE BLOG IS TERUG ONLINE
OUDERE BERICHTEN ZIJN VERDWENEN