……..klik op de foto

‘Kiss me quick’, zong Elvis al en dat inspireerde duidelijk de gevallen minister Quicky.

Vluggertje Vincent had er extra zin in tijdens de vermaledijde lockdownperiode. Het koeioneren van de bevolking wond hem dermate op dat hij in een kasteel zijn testosteronminachting voor de gewone mens botvierde op een Miss België-kandidate.

Zijn belgicistische inborst naderde de borsten van deze deerne nog sneller dan de Roemeense cupcakes die hij later zou besprenkelen met zijn links-liberale zaad.

Terwijl hij graag in ‘de boekskes’ uitpakt met zijn gezinsgeluk – dat intussen volgens een goede bron tot een pulpfictie is verveld – zet hij gestaag zijn zwellingsoperatie gezwind verder.

Gezwollen ego, gezwollen pikkie, gezwollen lever, gezwollen blaas… Nu hij zich tegenwoordig onledig houdt met het afpakken van schepenen hun receptiebezoekjes in Kortrijk om zijn desastreuze peilingsresultaten te kenteren is hij die gemiste Miss wellicht al lang vergeten. Maar de foto bewijst zijn erogene zelfbedieningsdrift op een verboden coronafeest, terwijl de bevolking die dag lippenbijtend opgesloten zat in huizen met dampkappen aan.

De goorste egocentricus uit de Belgische politiek kon enkel buiten zijn eigen oevers treden binnen een rioolpartij als de Open VLD. Ziekelijk hoe hij het leed van vereenzaamde corona-ouderen, vorming ontberende scholieren en failliet gegane middenstanders tijdens de lockdowndictatuur weglacht op een elitefeestje met volgevreten medestanders.

De West-Vlaamse Miss Charity Janah moet wel veel compassie in haar hart en lust in de lendenen hebben gevoeld om een creatuur als vuige Vincent lippendienst te bewijzen. Macht erotiseert zegt het spreekwoord. De doodskus van een blauw geschelpte nepneuker, druipend van verkruimeld idealisme.

‘TSCHELDT, 20 januari ’24 (Breaking News)

 

 

 

 

 

De wilde avonturen van Mike Love Tattoo in Kortrijk : “Ik heb de liefde nog bedreven in een eivolle kinepolis-zaal.”

Mike Love Tattoo (55) vertelt :

Ik ben al ruim 30 jaar de bekendste tattoo-artiest van Noord West Europa, maar sommigen zullen mij wellicht ook nog herkennen als de topverleider tijdens Temptation Island in 2002. Ik had al die tijd een uitgesproken foute mening, wat met het ouder worden niet veranderd is. Ik ben al veel jaren samen met mijn Russische lellebel Genya van 37 jaar, een bloedmooie, sensuele, goed verzorgde klassevrouw die mij alle dagen gelukkig maakt. Een topwijf bij wie de wellust van haar aangezicht stroomt.

De groezelige Vlasmarkt is mijn thuis, het meest kleurrijke plein van Kortrijk. Je hebt er drie beruchte nachtkroegen en de mooiste mix bevolkingsgroepen van de stad. Werkers, doppers, tjoolders, hooligans, verkrachters, straatvechters, drugverslaafden, dronkaards, criminelen, negers, halfnegers, smeerlappen, kontebonkers, psychopaten, dieven, brandstichters, illegalen, avonturiers, oude sletten, muzikanten, creatievelingen, dreadlockers met kauwgom in hun haar, enzoverder. De Vlasmarkt is al jaren gekend als dé neuk-en drugsbiotoop van Kortrijk. Er wordt op bankjes gepoept en gerookt tot ze er van vallen. In plaats van de drugs en poepers aan te pakken, liet de stad de bankjes wegnemen. Maar bon, de cocaïne overspoelt nu de Vlasmarkt die omgedoopt werd tot Glasmarkt omdat er elke nacht met bierglazen wordt gesmeten. Ook Quickie was er destijds om het zo te zeggen kind aan huis toen hij zijn eerste stappen zette in de wereld van de coke en de vrije liefde.

De Wijngaardstraat, palend aan de Glasmarkt, is mijn straat. Ik zag deze goed draaiende commerciële straat doodbloeden, door de komst van het winkelcentrum K. Er is nu gelukkig een heropflakkering. Er zijn tal van leuke zaakjes in de Wijngaardstraat, zoals loungebar Moodis. Verder heb je ook de kaasboer, de messenslijper, afspanning oud cortrycke, pietje de brillenboer en het leegstaande pand van dujardin dat ze aan de straatstenen niet kwijt kunnen.

Ik ben opgegroeid voor galg en rad op ’t Eiland in Harelbeke. Een achterbuurt waar serieuze mensen best wegblijven. Mijn opvoeding werd totaal verwaarloosd waardoor ik als jonge belhamel opgroeide in ondeugd, kwaadaardigheid, perversiteit, boosheid en criminaliteit. Mijn moeder dreef er een goed renderende nachtkroeg, waar de vrouwen lichtekooien waren en de mannen de vrouwen aanrandden en met het geld smeten. Mijn moeder was de allerknapste vrouw van Harelbeke en omstreken. Ze was een onvolprezen versierdame achter de bar. De kroeg werd platgelopen door geile mannen en door wijven van laag allooi, die haar met zilte ogen aanstaarden en haar het hof maakten, wat ook vaak lukte. Mama was een mannenverslindster en had een vrije geest in een verleidelijk lichaam. Ze was vrijgezel, een feministe avant la lettre. Kortom, mijn mama was maatschappelijk geslaagd. Ik ben haar evenbeeld.

Mijn waterbed delen met een vrijgevochten vrouw is mijn favoriete plekje. Ik ben er op mijn gemak, ik ontvang er dagelijks gewillige dames (lacht). Ik ben een libertijn buiten categorie. Genya weet dat en kan ermee leven, ze kan niet anders, wat zou ze anders, zonder mij is ze illegaal, mijn onvervangbare geile Russinne. Af en toe een plezierke met een meiske van mijn allooi, waarom niet ? Genya heeft haar jaloezie afgeleerd. Even serieus: Geniya en ik denken aan trouwen. Volgens de Russisch-orthodoxe ritus. Genya is zeer godsdienstig en onnoemelijk godvruchtig. Ooit dacht ze eraan om in te treden in een slotklooster, maar na een woeste vrijpartij heb ik haar op andere gedachten kunnen brengen. Ik zie haar wreed gaarne.

Wat de werken op de Glasmarkt betreft, het is hallucinant hoe deze blijven aanslepen. Het ligt al drie jaar stil. Het onkruid staat metershoog, op de hoek van de Glasmarkt en de Tuinstraat. Er staan zelfs hennepplanten tussen, wachtend om geoogst te worden (lacht). Waarom moet dat toch altijd zo lang aanslepen allemaal? Volgens de talk of the town is er corruptie in het spel. Schepentje Maddens ? Waar hangt hij uit ? Bij zijn scharrel de roste muize ? Het koppel verlamt de goede werking van het college van burgemeester en schepentjes. Een koppel in het stadsbestuur, dat is illegaal. Maar de anderen en Quickie doen er het zwijgen toe. En Quickie, al is hij mijn dikste vriend, hij is een geboren leugenaar.

Buda Kitchen, in de Budastraat is mijn favoriete restaurant. Ik trek er dagelijks heen, veel goedkoper dan de klassieke restaurants. Men verwijt mij dat ik de Kortrijkse middenstand, de horeca, niets gun en ’t heilig herte rijk maak. Omdat ik een gepatenteerde gierigaard ben, een krententeller, zo beweren kwatongen. Ach, laat ze roddelen. Je eet er superlekker en betaalbaar, het is een fantastische ontmoetingsplaats, je hebt er tof personeel en directeur Wino Baeckelandt is een kameraad en een brave mens, zeggen ze. Maar ze zeggen zoveel. Mijn favoriet is er zonder twijfel de préparé, extreem lekker. Of een stutte met gekap, heerlijk gewoon. Met de euroots die ik uitspaar koop ik juwelen voor mijn Russische del. Fake jewelry. Maar ze merkt het niet eens.

In de Kinepolis kom ik tot rust. Ik betaal nooit, af en toe word ik betrapt, maar daar trek ik mij niks van aan. Want Joost Bert is een van mijn beste vrienden, dus dat passeert.  Pittig detail: ik heb nog geneukt in de Kinepolis, met een geile truut van net achttien uit ’t Amsterdams poortje, gewoon voor het scherm op de eerste rij. De zaal zat eivol, dat wond ons danig op. Ik schoot mijn zaad tot op het scherm. De hele zaal lag in een deuk. Dàt waren tijden, man ! Het was tijdens een oersaaie film van Ingmar Bergman, herinner ik me nog, Fanny en Alexander (schaterlach).

De stadsgenoot die ik het meest bewonder, daar ga ik niet flauw over doen, het is burgemeester Vincent Van Quickenborne. Alleen Vincent kan zaken echt in beweging zetten in Kortrijk. Ik ben een groupie van hem, niet van zijn partij. Waar ik het wel moeilijk mee heb is dat hij zo mateloos kan liegen. Neem nu dat schriftelijk politiek voorakkoord van 2012. Waarom liegt hij daarover en zegt hij dat het niet bestaat, terwijl het volgens Frans Lavaert wél bestaat. De onvolprezen Kortrijkwatcher heeft het akkoord boven water gebracht. Ik praat daar niet graag over en zal er echt niet verder over lullen. Maar Vincent is en blijft mijn grootste vriend. Op die manier wordt er mij veel vergeven als ik eens buiten de lijntjes kleur. Hij heeft nu Ruthie, de roste muize, buiten gebonjourd, een goede zaak voor onze stad.

Dit zou ik veranderen in Kortrijk. Smijt schepentje Axel Weydts buiten en maak alle parkings gratis en schaf Parko af, we worden als auto-eigenaars al genoeg gekloot en uitgeperst. Schaf de fietszones af. Totaal nutteloos, om met 2 kilometer per uur achter een knar van 97 te rijden. Waar ik het ook moeilijk mee heb, zijn die belachelijke regenboogzebrapaden van homo Weydts. Natuurlijk mag iedereen een eigen seksuele geaardheid hebben en het met zijn Duitsche schaper, zijn schoonmoeder of zijn buurvrouw doen, maar zie het niet als een godsdienst. Je moet er niet voortdurend opzichtig in iemand aangezicht mee staan zwaaien. Homo’s en consorten zijn ook maar mensen.

Mijn motto is : alles moet kunnen, als het maar lekker is en geestig blijft.

Mike Love Tattoo

De saaie oudemannenclub met standplaats Damier heeft er een illuster lid bij.
Niemand minder dan de huis-tuin-en caféfilosoof Jean-Jacques Deweerdt.
Jean-Jacques filosofeert zes dagen in de week en op de zevende dag schildert hij. De betere zondagsschilder.
De man slaagde met grote onderscheiding in de proef met het qwerty klavier.

Jean-Jacques : “De saaie oudemannenclub, wat kan de bedoeling daarvan zijn. Zijn dit oude vrienden die bij elkaar steun zoeken, roddelen en samen filosoferen ? Of een handvol krasse knarren die zich samen onder de leiding van Grote Leider Luc-André wekelijks bedrinken en zich voorbereiden op de apocalyps ? Voor mij meer vragen dan antwoorden. Of is het gewoon weer iets van ‘much ado about nothing’. Zo iets waarover geen mens zich hoeft druk te maken. Om het vraagstuk te ontraadselen heb ik mij aangesloten.”

Een tiental jaren geleden werd te Kortrijk een club voor saaie oude mannen gesticht: de Kortrijkse Saaie Oudemannenclub, een genootschap van saaie knarren.

Wekelijks komen de leden bijeen in afspanning Damier, alias ’t Schaek. Op dinsdag van 15 u tot 18 u. Ze zijn met een achttal en hun leeftijd bedraagt gemiddeld 81,5 jaar.

Op de wekelijkse bijeenkomsten wordt er, middels het hijsen van ettelijke Omers, drie uren lang geroddeld, gebeuzeld en geraaskald dat horen en zien vergaat. Meestal is het stadsbestuur inzonderheid burgemeesteres Ruthie en haar amant schepentje Woutje Maddens onderwerp van het geroddel. Ruthie wordt als een pure showmadam betiteld die graag op de foto en in de gazetten paradeert en meer dan één inlegkruisje nodig heeft om de liefdessappen te bedwingen tijdens de urenlange gemeenteraden, gezeten naast de geliefde Wout die de ganse tijd met zijn linkerhand tussen haar dijen friemelt. Ook schepentje ‘velo’ Axel Weydts en gemeenteraadsvoorzitster Helga Kints gaan over de tongen. Axel zou een onverbeterlijke intrigant en politieke schavuit zijn die het ganse stadsbestuur in zijn greep houdt met zijn misselijkmakende drijverijen en zijn agressieve uitspattingen zoals het roepen van ‘racist’ tegen al wie hem wil dwarsbomen. Kints wordt didactoriale neigingen en ruggegraatloosheid aangewreven. Schepentje Kelly wordt omschreven als het schepentje dat wegdroomt in frivole dromerijen over schepentje Wouter A.
Maar is dat wel allemaal waar ?

Voorzitter van de club der saaie oude mannen is ene Luc-A VdB, een pseudo kapitalist en wouldbe rijkaard die de medeleden van de club wekelijks breedvoerig onderhoudt over zijn beursverrichtingen, zijn bijna-aankopen van exclusieve kastelen, boerderijen en leegstaande herenhuizen, zijn investeringen in varkenskwekerijen, hotels, golfbanen, huizen van plezier langs de Gentsesteenweg en de opbrengsten van zijn parenclub op de baan naar Brugge. Pol V., Dirk B., Jacques C., Lieven M., Walter M., Marc W., Eddy S. liggen kwijlend aan de voeten van voorzitter Luc-A VdB.

Wie lid wil worden van het genootschap, moet minstens 79 zijn en een klein examen afleggen.

De vragen zijn eenvoudig :
-Is grijs je favoriete kleur ?
-Voel je soms een drang opkomen waar je niet aan kunt weerstaan ?
-Hou je van macaroni ?
-Word je geil door het bekijken van een ketel kokend water ?
-Kijk je graag naar draaiende bagagecarrousels in luchthavens en naar het poesje van gezelschapsdame Mirjam C ?
-Hoeveel Omers kun je achterover gieten zonder achterover te vallen?
-Ben je getrouwd en zo ja, begeer je nog je vrouw als toen je twintig was of heb je haar nooit begeerd ?

Als je slaagt mag je toetreden en kun je als volwaardig saaie oude mens genieten van de wekelijkse bijeenkomsten en van feestelijkheden zoals het bekijken van wegenkaarten, het voorlezen van druivelaarkluchten, het bestuderen van verslagen van de gemeenteraad of de controle van je auto accu.

Tijdens de wekelijkse vergaderingen staan ook spelletjes en raadsels op de agenda zoals bijvoorbeeld : het maken van papieren vliegers, het vraagstuk over hoeveel engelse woorden gevormd kunnen worden met de bovenste rij van het Querty klavier. Ook allerlei wetenswaardigheden voor saaie oude pieten komen aan bod. Bijvoorbeeld dat er in het lettertype times roman non-bold zes korpsgrootten bestaan en in bold maar vijf.

Nog één detail : vrouwen kunnen geen lid worden van de saaie oudemannenclub. Vrouwen zijn niet saai, ze zijn opwindend en dat wil de club niet, die saaiheid hoog in het vaandel voert.

Jean-Jacques Deweerdt (wijsgeer-kunstenaar) :

De dictatuur van de markt.

Het was in 1956 dat de Duitse filosoof Günther Anders deze vooruitziende reflectie schreef:

“Om elke opstand bij voorbaat de kop in te drukken, moet je vooral niet gewelddadig te werk gaan. Archaïsche methoden zoals die van Hitler zijn duidelijk achterhaald. Het volstaat om een collectieve conditionering te creëren door het niveau & de kwaliteit van het onderwijs drastisch te verminderen. Ook hier moeten we overreding gebruiken en geen direct geweld: we zullen massaal, via televisie, geestdodend amusement uitzenden, altijd het emotionele, het instinctieve vleiend.”
“We zullen de geest bezighouden met wat zinloos en speels is. Het is goed met gebabbel en onophoudelijke muziek, om de geest ervan te weerhouden zich af te vragen, na te denken, na te denken.”
“We zullen seksualiteit op de voorgrond plaatsen van menselijke belangen. Als sociale verdoving bestaat er niets beters. Over het algemeen zullen we ervoor zorgen dat we de ernst van het bestaan uitbannen, alles wat een hoge waarde heeft bespotten, ons constant verontschuldigen voor lichtheid; zodat de euforie van reclame, van consumptie de norm wordt van menselijk geluk en het model van vrijheid.”
“De veroudering van de mens” 1956. Günther Anders.