Maand: september 2023

Lange Peter

Jarretel


   klik op de foto

Ook de onversaagde boulevard journalist lange Peter was aanwezig op de pipifuif van minister Quickie. Lange Peter staat al vele jaren bekend als een boezemvriendje van de minister en daar is hij fier op. De perfecte stroop-aan-de-baard smeerder. Of hij ook deelnam aan het combiplassen, daar doet lange Peter geheimzinnig over.
Lange Peter : “Ik moet zeggen, ik weet het niet meer, ik was ten prooi gevallen aan een blackout ten gevolge van het hijsen van te veel omers. Wat ik me wèl nog herinner is dat ik mijn gulp niet open kreeg, na tien minuten wel, maar of ik daadwerkelijk tegen die combi heb gewaterd of niet, ik heb er het raden naar. Tussen de aanwezige opportunisten, vrijbuiters, scharrelaars, gatlikkers, wouldbe maten, klaplopers en nouveau-riche, bevonden zich ook een handvol metalheads. Een drietal van die ruige metalvrienden, die Vincent had leren kennen op Alcatraz, hebben daadwerkelijk tot driemaal toe tegen die combi gepist, onder het brullen van hun favoriete metal songs. Metalheads hebben een andere kijk op de wereld, het zijn alternatievelingen die zich woest gedragen en er niet voor terugdeinzen de vervaarlijke gangster uit te hangen. Of Vincent dat grappig zeiktafereeltje heeft gadegeslagen of helemaal niet, kan ik niet bevestigen of ontkennen. Maar op een zeker moment dacht ik, nu is het genoeg geweest, ik kap ermee. Ik heb mijn gulp weer toegeritst en ben er diep in de nacht in alle stilte vanonder gemuist. Dankzij mijn intieme vriendschap met de minister leid ik nu een benijdenswaardig leventje, en, niettegenstaande ik verre van rijk ben, kan ik mij veel, zoniet àlles permitteren. Professioneel ben ik bijzonder goed geslaagd, dankzij de stilzwijgende overeenkomst om met de minister onder één hoedje te spelen. Het is allemaal nog veel mooier dan al mijn dromen. Lang Leve Quickie!”

5

De leugen van Q.

Jarretel

Dit wordt wellicht een wat lange mededeling, en zullen we die misschien moeten opsplitsen in twee delen. We gaan zien. Ik probeer het kort te houden. De ‘content’ is wel van belang. We vinden namelijk dat een minister niet mag liegen, noch in het parlement noch daarbuiten. (Tenzij om een oorlog te vermijden, natuurlijk.)
Voor de niet-Kortrijkzanen eerst enige voorafgaande toelichting.
Bij de gemeenteraadsverkiezingen van 2012 werd Vincent Van Quickenborne in 2013 dan burgemeester door een soort machtsgreep. Hij had immers bedacht dat het aan de lijsttrekker meest de meeste naamstemmen toekwam om burgemeester te worden. Stefaan De Clerck won het duel en zijn partij (CD&V) behaalde ook een prachtige score (32,9%) in vergelijking met de VLD van de genaamde Quickie (21,3%).
Om aan een meerderheid te komen moest Quickie een coalitie aangaan met de N-VA en met de SP.a. Pas op die wijze geraakte hij nipt aan 22 zetels op 41.
Er deden in de aanloop van de verkiezingen en zeker erna al wel geruchten de ronde dat er tussen de partijen van die tripartite een voorakkoord bestond. Maar een bewijs daarvan ontbrak. Kwam daarbij dat de Philippe De Coene lijsttrekker van de SP.A het bestond om nog tot op de dag van de verkiezingen gesprekken te voeren met De Clerck.
Dat was dus één grote komedie.
Pas nu zijn we dat helemaal zeker want de tekst van dat voorakkoord is eindelijk boven water gekomen. In de website www.kortrijkwatcher.be wordt daar intussen al een ander over toegelicht.
Wantrouwig als we zijn hebben we aan een aantal ondertekenaars van het voorakkoord en mensen die het kunnen weten gevraagd of het document dat we in bezit kregen wel authentiek is. Geen antwoord. Op zich is dat al een reden om er niet aan te twijfelen dat het document betrouwbaar is. We kennen ook de bron in persoon, zodat geen twijfel meer mogelijk is.
De tekst beslaat drie bladzijden en omvat 20 artikels. De inhoud is zeer gedetailleerd (bijv. over de verdeling van de mandaten) en in juridisch opzicht volkomen perfect opgesteld.
En nu komen we tot wat we nog willen meegeven als een bericht met enige nieuwswaarde. Minister Van Justitie en titelvoerend Kortrijks burgemeester Vincent Van Quickenborne beweert nog altijd dat er in het verkiezingsjaar 2012 geen voorakkoord was. In de lokale editie van ‘Het Laatste Nieuws’ (01.08.23) zegt hij: “We tekenden vooraf geen voorakkoord, het ging louter om een mondelinge deal.” De minister liegt dus. Dat is nieuws.
Merkwaardig is dat de gazetten en betrokkenen compleet zwijgen over deze zaak Waarschijnlijk motiveren zij dit door – voor zichzelf -voor te wenden dat de zaak als het ware verjaard is. Ten eerste is een leugen van een minister in functie en burgemeester van een centrumstad nooit verjaard. Komt daarbij dat het voorakkoord een merkwaardig art.19 bevat. Daar staat dat na evaluatie van de samenwerking binnen de coalitie die gerust kan voortgezet worden “bij de volgende legislatuur 2019-2020”. Wel, dat is dus het geval in Kortrijk. De tripartite is nog altijd aan het bewind.

Er was dus ook voor de verkiezingen van 2018 een impliciet driepartijen-akkoord. Ook dat heeft Quickie al bij andere gelegenheden altijd geloochend.

P.S. Een journalist die naam waardig vraagt nu de tekst op.

Frans Lavaert
www.kortrijkwatcher.be

2

Pipigate

Jarretel


        klik op de foto

Minister Van Quickenborne bekent dat hij andermaal gelogen heeft.
Na de leugen over het voorakkoord is liegen bij de minister een tweede natuur geworden.

Quickie : “Mijn geluk kon haast niet op aan het begin van mijn verjaardagsfeest, maar naarmate de uren verliepen begonnen mijn vrienden meer en meer een baldadig gedrag te vertonen. De decadentie haalde de bovenhand. Die plasaffaire begint mij nu zwaar de keel uit te hangen. Maar ik beken dat ik weer gelogen heb. Natuurlijk wist ik dat enkele van mijn intiemste vrienden uit de Kortrijkse upperclass, opgevoed onder het libertaire motto ‘niets is verboden, alles is mogelijk’, zwaar het beest uithingen en luid brallend gingen staan wateren tegen die combi. Als ruwe woestelingen gingen ze tekeer en pisten en schopten ze tegen de politieauto onder het roepen van scabreuze slogans, waarna ze het slot forceerden en bij het zingen van Duitsche marsliederen in de combi kropen. Ik kan het niet verduiken, we waren allemaal ladderzat en dan gebeuren er dit soort gore dingen. Zelf verkeerde ik in hogere sferen met een vernauwd bewustzijn en in alle openheid moet ik toegeven : ik deed alsof ik ook ging staan wateren tegen de mazouttank van de combi, maar ik kreeg mijn gulp niet open en begon dan maar luchtgitaar te spelen en luidkeels de marseillaise te zingen. Ik ben nu zeer ongelukkig, de partouze ter gelegenheid van mijn 50ste verjaardag is met een dramatisch einde afgelopen. Maar ik blijf recht in mijn schoenen te staan, zo helpe mij God almachtig.”

2