Olsan deuredoen

 

 

 

 

Boodschap van Ruthie Vandenberghe

Beste Kortrijkzaan,

Onze schitterende stad mogen besturen is een voorrecht, maar niet altijd eenvoudig. De wereld rondom ons verandert voortdurend. Problemen zijn niet altijd zwart-wit. De Kortrijkzanen hebben hoge verwachtingen. Veiligheid houdt iedereen bezig. Hoe maken we plaats voor de velo, de auto en meer groen ? Hoe zorgen we ervoor dat iedereen mee is ? Wat met de onder gewaardeerde bacla, de middenmoters en de bevoorrechte upper-class Kortrijkzanen ?

Een pasklaar antwoord bestaat niet, geen vriendjespolitiek, ik geloof sterk in een ‘politiek van de vriendelijkheid’ waarbij hartelijkheid, daadkracht en visie worden gecombineerd. Opportunisme is geen kwaad. Het is zelfs een kwaliteit. Zo wil ik mij de komende 6 jaar opnieuw voor Kortrijk inzetten.

Mijn leidraad om de stad te besturen zijn de 4 D’s.

DIENEN. Mezelf wegcijferen. Ten dienste staan van de inwoners. Naar hen luisteren. Ze ondersteunen en naar oplossingen zoeken maar steeds beslissen in naam van het algemeen belang.

DEUGEN. De stad is van iedereen. Iedereen is gelijk voor de wet. Bruinmannen en negers zijn ook Kortrijkzanen. Als elke burger zich aan de regels houdt en met respect handelt dan is een aangename stad het resultaat. Tegen onrespectvol en asociaal gedrag treden we kordaat op.

DURVEN. Stilstaan is achteruitgaan. Door ambitieus te blijven en niet bang te zijn om buiten de bestaande paden te treden en te innoveren, blijft Kortrijk vernieuwen en nemen we het voortouw.

DEUREDOEN. Olsan deuredoen. Grote woorden zijn er al genoeg. Niet de hemel beloven maar doen wat we zeggen. Niet te veel theater maar presteren en realiseren.

Ijverzuchtigen noemen mij de Kortrijkse wasserettekoningin en willen mij meteen wandelen sturen. Daar lach ik mee. De onvolprezen Kortrijkwatcher noemt mij ‘Miss Kortrijk’. Ik beschouw dat als een eretitel.

Wat Quickie betreft, hij haakt af als toekomstige burgemeester. En terecht. Zijn verhaaltje over pipigate was de leugen te veel nadat hij ook al het schriftelijk voorakkoord van 11 juli 2012 ontkende.

We hebben een fantastische stad met een bruisend nachtleven, maar het werk is nooit af. Samen met jou wil ik van Kortrijk een nóg beter plek maken om te wonen, te werken, te leven en lief te hebben. Mij losmaken van de Kortrijkse hoogmoed, de kleinburgerlijke weldenkendheid en de spektakelpolitiek.

Jij beslist op 13 oktober.

Ik zie jullie graag.
Warme groet en tot snel !

Ruthie Vandenberghe,

Toekomstig burgemeester van Kortrijk.

AVV-VVQ

 

 

 

 

Waarde Jarretelle,

Gelieve bijgaand briefje op te nemen op uw fel gesmaakte weblog.

Vincent Van Quickenborne

Brief aan alle Kortrijkzanen.

Na mijn ontslag als minister heb ik erg diep gezeten. Vrouwke Anouk raadde mij aan haar elke dag meermaals vurig te beminnen en elke dag een goed werk te doen en dat hielp. Er zijn veel dingen misgelopen en veel mensen zijn daar boos over. Ik heb de goorste leugens verteld en jullie Kortrijkzanen belazerd en dat is een schande. Zo vertelde ik schaamteloos dat er geen schriftelijk voorakkoord was voor de gemeenteraadsverkiezingen van 2012.
Niets is minder waar. Mijn handtekening staat onder het voorakkoord van 11 juli 2012, afgesloten ten huize van N-VA voorman advocaat Filip Daem in Wevelgem. Verder heb ik ook gelogen over de zogenaamde pipi-affaire waarbij vier van mijn beste vrienden, in dronken toestand, tijdens mijn verjaardagsfeestje tot driemaal toe gewaterd hebben tegen een politiecombi die voor mijn deur stond. Ik heb dat grappig tafereeltje met mijn eigen ogen gadegeslagen en vond het opwindend. Mijn verhaaltje over die luchtgitaar was een leugen. Ook mijn boezemvriend Peter Lanssens, alias Lange Peter, die eveneens op mijn feestje aanwezig was, was getuige van de wildplasserij en vond het bijzonder leuk. Ik heb het willen uitleggen, maar dat liep slecht af. Mijn leugens haalden de bovenhand.
Verder heb ik de Kortrijkzanen wijsgemaakt dat ik burgemeester zou blijven, wat er ook te gebeuren stond. Ook dat was leugen en bedrog, ik wist maar al te goed dat ik een ministerpostje boven het burgemeesterschap zou verkiezen. Vooral om financiële reden. Ik heb een duur villaatje af te betalen en mijn vrouwke brengt geen manna in het bakje. Wat was dat een leugen !
Ik vertoefde in een onbeschrijfelijke staat van gelukzaligheid toen het ministerpostje mij in de schoot geworpen werd. Ik was verliefd op het genot dat het ministerpostje mij bezorgde. Maar ik wil vermijden dat ik veracht en gehaat word omwille van de vele leugens die ik rondstrooide. Ik zal doen wat ik moet doen, als de plicht roept een goed parlementair worden en als de kans zich voordoet weer minister worden. Ik wil niet lafhartig, leugenachtig, lichtzinnig, wispelturig, besluiteloos en machiavelliaans overkomen. Ik vraag vergiffenis voor al mijn gore leugens. Excuus daarvoor. Ik wil weer een hoog gewaardeerde politieke homme du monde worden, een vrijdenker hors catégorie. Ik hoop dat jullie mij kunnen vergeven.

Genegen,

Vincent Van Quickenborne
Burgemeester van Kortrijk

2

Volksverheffing

 

 

 

 

 

Beste jarretel, geachte heer hoofdredacteur, was zo vrij u zopas een relaas over te maken van een gebeurtenis die onlangs ons schooltje overkwam. Een eventuele publicatie zou ons ten zeerste verplichten. Alles voor de mentale volksgezondheid!
Met bijzondere hoogachting,
Christian 

Eerste Keus

Ik ben van mening dat als het goed is het ook eens mag gezegd worden. Ik heb het over de inspanningen die onze regionale, federale en commerciële zenders naar voor brengen om ons zwalpende, niet-wetende, verontruste en onbesliste kiezers wegwijs te maken in de duistere en soms ondoorgrondelijke wereld van het politieke bestuur. We worden verwend: de Afspraak, Kies24, het Conclaaf, de Verkiezingstafel…het kan niet op.

Vooral de inspanningen om de jeugd dichter bij politiek te brengen verdient alle waardering. Het programma Eerste Keus schiet hierbij de hoofdvogel. Hoe mooi toch, bijna het summum der democratie, dat wij, stuurloze jongeren, die hooggeplaatste bestuurders zomaar alle vragen mogen stellen. Vroeger was het anders . Voor uw 21 moest ge uw bek houden en naar mama en papa, Mr. Pastoor en de Meester luisteren.
Maar kijk, de tijden veranderen.

In het schooltje waar ik les volg in het derde ‘Bewaar’ van de Kleuter en Basisschool “Het Zonnestraaltje” in Pervijze, waren we dan ook zeer verblijd toen onze directrice mevrouw Burnie Outtie (een zij-instroomster die vroeger nucleaire geneeskunde doceerde aan de KUl) ons tijdens het springuurtje tussen de melk en de potjestraining de blijde mare bracht dat ons schooltje door de VRT uitverkoren was om aan een uitzending van de Eerste Keus mee te werken.
Hoera, natuurlijk. U zal nu wellicht opmerken of het wel relevant is dat we als 4-6 jarigen in de mogelijkheid zijn om het politieke gild reeds het vuur aan de schenen te leggen. Maar mispak u niet. Wij zijn van in de wieg opgegroeid met de smartphone en algoritmen en A.I. zijn ons dagelijks speelterrein. En plus vormen wij de toekomst die binnen een 15-tal jaren, en een 50-tal regeringen verder, het zal voor het zeggen hebben. Jawel, vroeg geleerd…! Daarbij past het perfect bij de strategie van onze staatsomroep om zo vroeg mogelijk de jeugd bij hun kijkvoer te kunnen voegen. Het hoeft niet altijd Ketnet te zijn, en daarbij zijn we niet allemaal Tik-Tok kindjes en Instagram gluurders.

En warempel, verleden week kwam reeds een TV-crew ter plaatse. Aangevoerd door die overjaarse scouts leider Ben Waes en dat halfbakken soepkieken Pieterjan Desmet. Om ons wat op te warmen hadden ze gotbetert een poppenkastje in elkaar geflanst, een soort spin-off van de Fabeltjes Krant . Meneer den Uil vertelde ons dat de “inwoners van het grote dierenbos mochten kiezen welke sujetten hen de beste nootjes en de mooiste nestkastjes gingen bezorgen en ze daarvoor een bolletje mochten rood kleuren. Wie de mooiste bolletjes kreeg zou, in ruil voor dikke noten en grote potten lekkere honing mogen beslissen hoe dit allemaal OK kwam.” En omdat “wij binnenkort als we wat groter waren ook bolletjes gingen mogen kleuren zouden Bumba Bart, Tubbie Tom en Tante Melissa ons komen vertellen hoe we dat het best konden doen.”
Complete onnozelheid, wisten we, maar we gaven die tuinkabouters toch een welwillend applausje. Alleen onze Fatima Farouck, altijd al een speelvogeltje geweest, kon niet nalaten te zingen van “alloo meneer de uil, uw kl..zijn zo vuil”, maar dit passeerde onopgemerkt.

Tijdens het speelkwartiertje hielden we crisisberaad. Onze Pierrot Vendredi, een mulatje van de derde generatie die zich ontpopt had tot een door iedereen aanvaarde natuurlijke klasleider, stelde zijn plan voor, dat we unaniem goedkeurden maar wijselijk geheim hielden.

En kijk, vrijdag j.l. arriveerde het VRT circus. Reikhalzend keken we uit naar onze slachtoffers. De eerste die ten tonele kwam was Bumba Bart, vermomd als een Nonkel Bob, gitaar incluis. Die De Wever natuurlijk. Kort erop intrede van Tubbie Tommie. Door zijn niet Arische trekken, eerder de looks van een illegale nord-africain, wisten we onmiddellijk dat het Van Grieken was. En last but not least Tante Melissa, in een hip mini-rokje en een topje met de afbeelding van een eekhoorntje, kortom een mooie reïncarnatie van tante Terry en Kraakje, wel goed gedaan.
Toen we vraagjes mochten stellen trad ons snode plan in actie. Eerst lieten we ons lieftallige Aissa op hen los. Met een verlegen stemmetje vroeg ze of we “in ons speeltuintje een nieuw schommeltje konden krijgen”. Vertederend antwoorden ze alle drie dat dit zeker kon want “ veel buiten spelen was zeer belangrijk”. Vervolgen stuurden we Muhammed Ben Salami in de vuurlinie. Poeslief vroeg hij of er ook een ‘snoezelhoekje’ kon komen.” Tuurlijk, lieve jongen, kraaiden ze unaniem.

Genoeg geleuterd dachten we. Volgens plan nam ik het woord en vertelde “dat ik uit een gebroken gezin kwam, waar papa mama door werkloosheid en gebrekkige gezondheidszorg respectievelijk aan de drank en de drugs waren geraakt, en elkaar geregeld afklopten, om te eindigen met de concrete vraag of partnergeweld nu al dan niet reeds in het strafwetboek is opgenomen”. Onmiddellijk volgde Jo Achim Bé Noit (eigenlijk noemt hij Joachim Benoit, maar door onze multi-culti inslag wordt zijn naam steeds verkeerd uitgesproken) die stelde dat hij “zich eigenlijk een meisje voelde en vroeg of er nu al werk was gemaakt met de transgenderrechten”. Nadien sprong onze Ali Boeba recht met de vraag of “het miljard aan wapens voor Oekraïne niet beter aan de zorg en het begrotingsgat zou worden gespendeerd en of de jammer genoeg geradicaliseerde jongeren ook geen jeugdsubsidie konden krijgen”
We zagen onze Bumba, Tubbie en Tante verbleken en ongemakkelijk op hun stoel schuiven. Jaja, met hun mond vol tanden zoals we zeggen. Toen we spontaan “c’est la lutte finale” inzetten grepen Waes en en Pieterjan in, riepen cut en begeleiden onze tenoren onder ons boe-geroep vlug naar de uitgang.

Tevreden kwamen we weer samen in het speeltuintje. Hopelijk was onze boodschap over gekomen dat we graag wat worden ingelicht, maar dat ze met hun overdreven betutteling en bepampering de pot op konden. De toekomst wenkt.

Christian Raes

Stadslijst

 

 

 

 

 

Waarde Jarretelle,

Mag ik vragen bijgaand stukje op te nemen op uw fel gewaardeerde blog.

Genegen,

Benjamin Vandorpe


Stadslijst voor Kortrijk

De geruchten gaan dat ik zal stoppen met de Kortrijkse politiek en de handdoek in de ring zal gooien. Niets is minder waar. Dit project voor Kortrijk ligt mij te nauw aan het hart om het op te geven en ik laat het dan ook niet kapen door een machiavellist als Quickie die enkel in zijn eigen overleven geïnteresseerd is.
Met een personage als Q wil ik niets meer te maken hebben, hij toont niet het minste respect en heeft ons een keer te veel bedrogen. Zijn schaamteloze leugen over het schriftelijk voorakkoord van 11 juli 2012 doet de deur toe. Quickie is de slechtste mens die ik ooit ontmoet heb. Hij levert uitzonderlijke staaltjes van ongeloofwaardigheid af en deinst er niet voor terug zijn volgelingen te verraden en als men zijn daden nagaat, blijkt dat deze allemaal ten dienste staan van zijn eigen profijt en glorie. Met zulke ploert wil ik niet in zee steken.
Daarom wil ik alleen meedoen als Ruthie de lijst trekt. Zij is een voorname politieke deerne die mijn volle bewondering en vertrouwen geniet. Haar politieke daden zijn groot en sommige zelfs buitengewoon groot. Haar wonderbaarlijke staaltjes van bekwaamheid en Kortrijkse staatsmanschap hebben mij diep getroffen, en met mij veel Kortrijkzanen.
Een kritische analyse van haar daden als burgemeester doet mij inzien dat zij tot de absolute top van de Kortrijkse politieke avant-garde behoort, die een ware revolutie kan ontketenen in het Kortrijks politieke reilen en zeilen. Ver weg van de chaos en verpaupering die de aan lager wal geraakte untermensch Quickie veroorzaakt. Quickie, een arrogant en naar mannetje, een politieke tuinkabouter die verloren gelopen is in zijn eigen fratsen en leugens.
Maar voor zo iemand als Ruthie heb ik een grenzeloze bewondering en respect. De waarheid omtrent hansworst Quickie met zijn pipigate is helemaal anders dan wat veel Kortrijkzanen denken, dat weet ik maar al te goed.
Met Ruthie en zonder de spektakeldemocratie van Quickie kunnen we bouwen aan een hechte ploeg voor het welzijn van alle inwoners van ons geliefd Kortrijk.

Op naar oktober 2024 met een Stadslijst voor Kortrijk.

Benjamin Vandorpe
gemeenteraadslid
ex-tsjeef

Oelewapper

 

 

 

 


Geachte Jarretelle,

De eer die me nu te beurt valt is moeilijk vatbaar. Ik besef dat ik nu, in mijn nog prille carrière als lullende en meestal lallende amateurscribens oelewapper, word opgenomen in dit eliteblad een mijlpaal betekent. Ik ben er mij van bewust dat mijn geschrijfsel verbleekt tussen die spitsvondige hoogstaande politieke en sociologische opiniestukken, en plus geschreven in een literair verantwoorde maar zelfs voor de modale Kortrijkzaan begrijpbare taal, spijts deze toch gekend is een omhooggevallen boerelul die slechts over de wijven en de VK kan lullen. Het wijze inzicht die u ons biedt achter de duistere schermen van onze dorpspolitiek is dan ook van een onschatbare waarde, ik zou zelfs het woord volksverheffing durven gebruiken.
Naar ik in de coulissen verneem zou er sprake zijn van de opmaak van “Jarretelle, het officiële huldeboek”, het minste wat de Stad zou kunnen doen. Ook geruchten omtrent een straatnaam doen de ronde. Ik verleen mijn onvoorwaardelijke steun aan beide initiatieven. Benieuwd welke partij voorgaande aan hun kiesbeloften zal toevoegen.
Nogmaals dank, met een aanstekelijk glimlachje en heel genegen,
Yours truly,
Christian Raes

2

Scheve schaats

 

 

 

 

.
Waarde vriend Jarretelle,

Wil dit waargebeurd verhaaltje op uw Jarretelle plaatsen.
Met veel dank.

Genegen,
Christian Raes

Kunstschaatsen.

Ik heb een lieve en zeer mooie vriendin. Een echt model, een Bengaalse tijgerin.
Rank en slank, benen tot in de oksels, uitnodigende borstjes, Zoeloelippen, en blondine bovendien. (Alhoewel dit laatste geen conditio sine qua non is). Verleden week hebben we haar 78-ste verjaardag gevierd.
Zoals het mensen van onze stand en vooral ouderdom betaamt, geen wilde braspartij natuurlijk. Nee hoor, een succulent chocoladetaartje, met een koffietje, gezellig gezeten aan haar met een fleurig tafelkleedje georneerde keukentafel. Dit alles in haar gezellig service flatje. Gelegen in een parkje, met zicht op een vijvertje, waar donzige baby-eendjes naarstig meepeddelden met hun fiere mama. Zeg zelf, perfecte setting voor een leuke tête a tête.
Nu ben ik een curieus baaske. Het was me opgevallen dat overal in haar flatje mooie kleurenfoto’s hingen van een sierlijke jonge deerne die met een zekere wellust de nobele kunst van het ijsschaatsen beoefende.
Vandaar haar goed figuur, dacht ik wijs.
Ik kon me dan ook niet bedwingen, om quasi ongeïnteresseerd langs mijn neus weg te vragen of “het souvenirs van vroeger waren”.
Ze keek me wellustig aan. Haar mooie blauwe ogen tintelden. “Dat ben ik”, zei ze nederig, “nog mee gedanst in Holiday on ice”. Ja, dan moet je toch even slikken.
Misschien om mij van de schrik te laten bekomen haalde ze fluks de fles Cointreau boven. “IJsblokje? “, vroeg ze lief. Nu lukt het dat ik na een taartje niks liever lust dan Cointreau met een ijsblokje. Voor zo veel gastvrijheid voelde ik me dan ook zedelijk verplicht mij ongelooflijk geïnteresseerd te tonen in haar schaatscarrière. Vol enthousiasme volgde een rondleiding langs de foto’s.
“Kijk hier, Holiday on Ice, Antwerpen, met Robin Coussins”, “hier met de nog zeer jonge Kelly Pfaff “, enz..
Jaja allemaal leuk, kunstig en artistiek verantwoord, en gelukkig was er de Cointreau.
Maar het werd toch wat veel toen ze voorstelde om gezellig samen naar een opgenomen video te kijken waarin onze Belgisch nieuw schaatsfenomeen, een zekere zeer mooie Loena, een wervelende prestatie neerzette. Dat zwaanachtig geschuifel over de ijspiste, en dan als een losgeslagen wasturbiene voortdurend pirouettes draaien, heel zeker, kunstig, prachtig …maar ik zie toch liever voetbal of biljart. Maar beleefd bleef ik “ach”, en “ooh” en “o wat mooi “ roepen, terwijl ik dapper de fles leeg maakte.
Onvermijdelijk kwam de vraag of ik ook liefhebber was van de schaatskunst, en of ik eventueel in was voor een gezamenlijk schaatspartijtje.
Ik kreeg plots last van enkele jeugdtrauma’s.
Primo het obligate rolsschaatsen, waarbij je ijzeren gewrochten met heel wat gevijs en gesjor rond je voeten moest vast binden . Die dingen wogen als lood, en gegarandeerd zat er zo’n roze wiel los zodat je na enkele onnozele ganzenpassen op je kliesters viel.
Secundo een afspraakje met een mooi meisje, genaamd Gisèle, figuerés vous, vanuit la belle ville de Mouscron. Afspraak op de “patinage de Gullegem”.
Ik ging daar af als een complete kluns, die zich amechtig langs de boorden vasthield, terwijl Gisèle er sierlijke baantjes trok. “Une romance perdue”, echt..
Nam nog een teug van de Cointreau. En sprak de wijze woorden: “lieve schat, de enige schaats die ik wil rijden, is een scheve”. Ik vond dit grappig, kreeg een stijve. Maar zag bij mijn geliefde dat het minder gesmaakt werd.
Het afscheid was nogal koel.
Ik schrijf me weer in een biljartclub.

2

Ben weg

 

 

 

 

 

 

…..klik op de foto

Beste,

Zoals u weet ben ik bij mijn partij buitengegooid omdat ik té scherpe kritiek heb op Vincent Van Quickenborne, die ik steevast Quickie noem.
Ja, het moest mij van het hart, Quickie is een leugenaar en hij mist de nodige integriteit om burgemeester te spelen. Zijn leugen omtrent het schriftelijk voorakkoord van 11 juli 2012 was bij mij de druppel te veel.
Ik verlaat met opgegeven hoofd de Kortrijkse politiek en ik ben er zeker van dat mijn partijgenoten van de CD&V het uitstekend zullen doen bij de verkiezingen op de lijst van Quickie.

Op naar oktober.

Benjamin Vandorpe.

4

Stadslijst (4)

 

 

 

 

Het is niet mijn gewoonte om over andere partijen te roddelen maar nu moet mij iets van het hart.
V
eel mensen vragen me of het verdwijnen van de tsjeven in de lijst van Quickie een impact heeft op de werking van de huidige coalitie. Ik wil hen geruststellen.
Net zoals ik niet geloofde dat Quick ooit Kortrijk zou inwisselen voor een Vivaldi minister post geloofde ik niet dat de kaloten in Kortrijk ooit zouden verdwijnen en opgaan in de lijst van Quick.
Met Quick heb ik altijd zeer goed samengewerkt en ik ben ook van plan om dat te blijven doen. Hij is een machiavellist pur sang, maar Ik hou van zijn vastberadenheid. De laatste weken voelde ik wel meer en meer vertwijfeling bij hem. Ik begrijp dat want veel Kortrijkzanen associëren hem met Vivaldi. 
Angst is zelden een goede raadgever. Noch de angst van de tsjeven voor een implosie, noch de angst van Quickie om de rekening van Vivaldi en van zijn verraad te krijgen.
De voorbije jaren stonden Quickie en tjseven mekaar naar het leven. Nu pretenderen ze mekaar lief te hebben en mekaar te vinden in een positief project. Ik vraag me af of de Kortrijkzaan dit gelooft. Na de oproep van Stefaan De Clerck om voor Ruthie te stemmen slaat de twijfel bij Quickie toe. 
Ik vind het jammer voor de vele kalotenkiezers dat hun partij verdwijnt. Geen plaats voor leedvermaak vandaag. Ook voor hen ben ik kandidaat-burgemeester.
Onze coalitie krijgt veel vertrouwen. Het komende jaar blijven we loyaal aan het bestuursakkoord knallen.
Achter de schermen blijf ik trouwens ook mijn contacten in Brussel aanwenden om grote dossiers zoals recent het Kanaal Bossuit-Kortrijk te deblokkeren.

Schouder aan schouder met de coalitiepartners. Voor alle Kortrijkzanen.

Uw kandidaat-burgemeester,

Vrij naar Axel Ronse
Schepentje van Cultuur

Knallen

 

 

 

 

 

 

Beste Kortrijkzaan,

13 oktober word ik uw burgemeester. Vincent maakt geen kans. Ruthie ook niet. 

De stad moet terugplooien op haar kerntaken: zorgen voor netheid, deftig verkeer en veiligheid. Kortrijk moet de properste en veiligste stad van Vlaanderen worden.

Kies voor mij als burgemeester en ik garandeer u meer waar voor uw centen. We gaan voor een Kortrijk in vorm. Een minimale overheid die focust op wat essentieel is. Een stad die beroep doet op de verantwoordelijkheid van haar inwoners en die rechtvaardig en sociaal is.

Ik ben in de politiek gestapt omdat ik een betere samenleving wil doorgeven aan de volgende generatie. Daarom moet wie werkt beter beloond worden. Wie geen moeite doet om werk te vinden, moet uitgesloten worden van uitkeringen.

Onze kinderen moeten deftig onderwijs genieten. De lat mag niet naar beneden omdat veel klasgenootjes het Nederlands onmachtig zijn. Er moet meer respect komen voor leerkrachten. We mogen van hen niet verwachten dat ze alle verantwoordelijkheden van ouders overnemen. De rol van onze leerkrachten is kennis overdragen.

Wat heeft dat met Kortrijk te maken? Het lijken zaken uit de nationale politiek, maar mispak u niet. Als stad kunnen we hier heel wat aan doen. Met het OCMW en ons aandeel in de sociale woonmaatschappijen zullen we fors wegen op het sociaal beleid. Wie wil werken en Nederlands leren, belonen we. Wie de kantjes eraf loopt zal het voelen aan zijn uitkeringen.

Zorg voor onze kinderen en ouderen is essentieel. Met mij als burgemeester investeren we in betaalbare en voldoende kinderopvang. Dat doen we ten koste van andere zaken die we als stad niet meer zullen doen. Hetzelfde geldt voor onze ouderen. Die hebben recht op de beste verzorging en infrastructuur. Kortrijk moet over de beste kinderopvang en woonzorgcentra beschikken.

Concreet: met mij als burgemeester kiest u voor propere buurten, deftige voet -en fietspaden, meer respect voor leerkrachten, politie, een strenge en kordate aanpak van uitkeringen, focus op het Nederlands en forse investeringen in kinderopvang en infrastructuur voor ouderen.

Sinds 2019 ben ik uw schepentje van Cultuur. Dat is de grootste eer die mij ooit te beurt viel. Ik geloof heel sterk in de kracht van onze culturele verenigingen. Zij geven onze stad een ziel. Veel mensen komen er samen rond hun passie en verbeelding. Zo bouw je een stad. 

Vanaf volgend jaar hoop ik uw burgemeester te zijn. Ik ga ‘al- in’. Wie de meeste voorkeurstemmen haalt van de grootste partij binnen de coalitie wordt burgemeester. Ik heb uw steun dus meer dan ooit nodig.

Laat ons de komende maanden samenkomen en keihard knallen.

Uw kandidaat-burgemeester,

Vrij naar Axel Ronse
Schepentje van Cultuur

1

Cafébazin

 

 

 

 

“De Cafébazin”

Tot u spreekt een cafébazin

Door feestvierders geprezen en door pilaarbijters vermeden
Door kwezels veracht en door uitgaanders aanbeden
Voor de ene een heks, voor de andere een platonische minnares
Voor de ene een gemene hoer, voor de andere een hogepriesteres

U bent steeds welkom in mijn tempel
Soms een offerblok, maar ook een warm nest
En ja, ik geef u wel eens een stempel
Doch dat is niet gemeend, dat weet u best

Ik ben uw biechtvader en beste vriend, uw dokter en apotheker, uw steun en toeverlaat
Ik ben uw raadsheer als men u gaat belagen, ik sta u bij met raad en daad
Ik ben uw drinkebroer op leuke dagen, uw vriend, ik laaf u bij grote dorst
Ik ben uw troosteres in droevige dagen, uw grote zus, ik druk u aan de borst

Ik ben uw steunpilaar wanneer u gaat versagen, een bollewreef, ik voed u bij grote honger
Ik ben uw luisterend oor in bange dagen, uw meneer pastoor, ik geef u licht in het donker
Ik breng troost en geluk, hoop en liefde
Sterker nog, ik bén uw grote liefde
Desnoods uw minnares, en ja ik zie graag uw geldbeugel

Doch ik omarm u met warme vleugel

Adelbert, nachtburgemeester van Kortrijk

Waar is Ruthie ?

 

 

 

 

 

 

Liefste Kortrijkzaan,

Ik wens u een gezond en gelukkig 2024
Grote dank dat ik de voorbije 3 jaar uw burgemeester mocht zijn.

Jammer genoeg werd ik brutaal van het burgemeesterschap beroofd door de nietsontziende machiavellist Quickie. Een politieke misdaad buiten categorie, een putsch pur et dur. Ik heb mij daarover zeer boos gemaakt, het ging er hysterisch aan toe toen Quickie mij met deze gang van zaken confronteerde, waar ik niets kon tegen beginnen. Ik verkeerde een hele week in een huilstemming. Bij de machtskliek van Quickie wordt er druk gefezeld en gekonkelfoesd, maar boontje komt om zijn loontje, in oktober neem ik weerwraak.
Ik wil niet de ravissante en perverse courtisane van Quickie blijven spelen.
Indien ik het lijsttrekkerschap van Team Burgmeester niet krijg, zal ik met een eigen lijst opkomen, een ophefmakende scheurlijst. Tiene, Helga, Stephanie, Nicolas, Lien, Wouter, Véronique en mijn verloofde Wout hebben toegezegd om mij te steunen en op de lijst te staan.
Mag ik op uw stem rekenen op 13 oktober 2024 ? Dan breekt mijn gelukkigste dag aan.

In afwachting van 13 oktober zet ik met passie en enthousiasme mijn engagement als superschepentje verder. Voor elk van u en voor onze fantastische stad.

2024 wordt een vurig jaar, ik word weer burgemeester, laten we samen voor de vonken zorgen.

Tot 13 oktober en tot ergens waar u me kan vinden,

Genegen,

Ruthie 
Superschepentje
Burgemeester in spe

5

Gelukkig Nieuwjaar !

 

 

 

 

Dierbare Kortrijkzanen,

Genoot je ook van de prachtige kerst-en eindejaarstijd in onze dierbare stad ? Dat was magisch. Wel, die magie trekken we dit jaar door. Want 2024 wordt het jaar van de 12 magische grote openingen.

De voorbij vijf jaar werkten onze stadsmedewerkers keihard aan tal van stadsvernieuwingen die nu te zien zullen zijn. Van A tot Z van de magische kunsthal en tentoonstellingssite Abby tot de magische nieuwe Zorgcampus Condédreef. Verderop in dit stadsmagazine lees je er alles over. We kunnen niet wachten om ze samen met jullie te openen. Dit wordt magisch.

Wat ook magisch is, is dat 2023 een recordjaar voor onze dierbare stad was. Voor het eerst in onze geschiedenis zijn we met meer dan 80.000 zielen, al moet ik er wel bij vertellen dat we ook de tijdelijke asielzoekers en de Oekraïners hebben meegeteld. Entre parenthèses, die 80.000 tellen mee voor  de verhoging van mijn burgemeesterswedde van 10.368 naar 12.498 euroots per maand. Als dàt niet magisch is ! En na de verkiezingen begin ik fusiebesprekingen met burgemeester Benoit van Kuurne en de deze van Lendelede om tot meer dan 100.000 Kortrijkzanen te komen. Dan verhoogt opnieuw mijn pree. Hoe betoverend is dat wel niet ! En ook voor niet- inwoners is Kortrijk een aantrekkelijke stad geworden. Meer dan 7 miljoen bezoekers kwamen naar ons centrum. Brugge heeft er nauwelijks 8,1 miljoen. Ongezien ! Magisch !

In 2024 durven we dromen van meer. We dienen dit jaar onze kandidatuur in om Culturele Hoofdstad van Europa in 2030 te worden. Met als thema mentale weerbaarheid. Een magisch idee. Omdat in een stad waar we osan deuredoen, we soms wel eens deuresloan. Ervoor zorgen dat elke Kortrijkzaan zich goed in zijn vel voelt : dat wordt de inzet. Magisch ! Ik heb schepentje Axel Ronse opdracht gegeven om dit uit te werken. Het wordt trouwens tijd dat de ingedutte Axel wakker wordt en een tandje bijsteekt.

Verder wil ik mij verexcuseren voor mijn grove leugen omtrent het voorakkoord  van 11 juli 2012 dat doorloopt tot 2024. Dat voorakkoord was inderdaad niet alleen mondeling maar ook schriftelijk. Ik weet nog altijd niet waarom ik daarover gelogen heb. Ben ik daarom een psychiatrisch geval of een caractériel ? Ik denk het niet. Hiervoor vraag ik vergiffenis aan mijn dierbare Kortrijkzanen, ik beloof, ik zal nooit meer liegen. Mij herpakken, mijn politieke toekomst is geen doodlopende straat.

Wat de verkiezingen in 2024 betreft zie ik het wel zitten om met de tsjeven van de CD&V scheep te gaan en de N-VA te bedanken voor bewezen diensten. Er zijn gesprekken aan de gang met Hannelore Vanhoenacker, Jean de Bethune en Ben Vandorpe. En ik wil bewijzen dat de Kortrijkse politiek niet één pot nat is. Als dàt niet magisch is !

Dromen jullie mee ? De weg naar succes is een lange steile weg. Anouk, Bo, Scott, Lou en ikzelf hebben jullie hartstochtelijk lief. Samen met de stad en de Kortrijkzanen dromen we van een magische toekomst voor onszelf en voor onze magische stad.

Gelukkig Nieuwjaar !

Genegen,

Vincent Van Quickenborne
Burgemeester van Kortrijk

5

Chicago a/d Leie ?

Is het stadhuis in de stad Kortrijk werkelijk het Chicago aan de Leie ?

Beste broeder Titus van den Jarretelle,

In lang vervlogen tijden sprak men van het Dallas aan de Leie als men Kortrijk had omschreven. We spreken ook van vele decennialang de stad van de tjevenstreken en hun “geplaatste” mannekes in het stadhuis.

Nu spreken we eerder van het Chicago aan de Leie, een stad die kraakt van de schulden, barst van de egotripperij en de leugens en blijkbaar zegt men nogal luidop, last heeft van de onkostennota’s van de blauw en gele heersers in de stad. Zo zou men nogal ruimdenkend zijn met de eigen gemaakte onkosten. Hierbij denk ik terug aan een eerdere periode op het stadhuis. In die periode is één gemeenteraadslid ooit zwaar aangepakt door die geel-blauw-rode bende toen hij vroeg naar uitleg over de onkostennota’s van de dames en heren schepenen. Dat raadslid drong echter aan om dat blauw, geel en rood gezelschap hun onkostennota’s te mogen inkijken, want deze bleken nogal exuberant veel te zijn blijkbaar. Oorlog in het kot, een rode broeder sprong op de tapkast van de raadzaal en spuwde vlam en vuur. Wadadde ???? Een raadslid heeft de euvele moed om dit te durven vragen aan hen, de heersers daar op hun troon. Gewoon majesteitsschennis van het grootste soort. Dus dat raadslid moest de kop af, wat dan later blijkbaar nog eens ook gelukt was…maar ziet, ergens zweeft de geest van dat raadslid weer door de zaal en vraagt “waar is die inzage, nu die inzage van deze huidige bende”.

Die onkosten konden en mochten destijds niet naar boven gebracht worden en het daglicht zien. En dat is nu blijkbaar nog geen millimeter veranderd. Integendeel het zou, volgens insiders, nog meer de pan uit swingen met hier en daar één uitzondering. Zo zou onder andere Schepen PDC zeker en vast niet aan dat systeem meedoen. Een deel van de rest van het clubje zou daar minder gewetenswroeging over hebben blijkbaar zegt men.

Solidariteit met de horeca… prachtig initiatief waar ik echt achter sta, ik zou het ook graag doen, zo iedere dag naar een restaurant gaan om een afhaalmaaltijd. Prima dat de horeca ondersteuning krijgt uit het stadhuis.  Maar zoals dat ex-gemeenteraadslid zou zeggen, wie betaalt de veerman of geeft die veerman gewoon zijn tickets af als onkostennota ?

Verder heeft dit clubje daadwerkelijk een aantal directeurs en medewerkers onder dwang de uitgang gewezen. Het moest nu eens en voor altijd gedaan zijn met dat type van postjes geven aan vriendjes. Dat zou nu eens veranderen se. De naam is daadwerkelijk veranderd, maar men zegt al luidop dat er nu, dankzij bevriende bevordering meer coördinators zijn dan de mensen die er echt aan het werk zijn. Met alle respect voor deze werkmieren die het boven hun hoofden weten gebeuren.

Nu gaat het echter om heel andere knikkers: uit mijn arbeidstijd, tijd die ik spendeerde in het stadhuis heb ik veel gezien, veel geleerd en verplicht gezwegen. Ne mens heeft tenslotte vrouw en kinders nietwaar en de dames en heren van de politieke “stadleiders” hebben lange tenen en een kort lontje. Zeker die welke graag op een rode fiets zitten zoals een schepen vélocipède dus.

Men zegt en ik leg de nadruk op… men zegt, in de wandelgangen van het stadhuis dat er in feite heel veel veranderde na de overname van de macht door de vereniging van Rood-Blauw en een te verwaarlozen streepje geel (wegens onbeduidende schepentjes). Het zou eens voorgoed gedaan worden gemaakt met de vriendendiensten, gedaan met het verkwisten en gedaan met de achterhoeken politiek. Het devies was dan plots: Transparant op naar een warme, cleane en groene stad…

Dan maken we nu de afrekening na meer dan 7 jaar van dezelfde kleuren in ‘t stadhuis: een zeer pover resultaat want…  Amai wat kregen we van die rood-blauw-gele kleurboek cadeau: een diep gat met financiële blaren van die warme stad. Parko en andere Lago gevallen kloppen op hun eentje de stadskas K.O. en dat al in de eerste ronde. 

De Cougar schepen van de centen gaat het financiële gat op haar eentje dichtrijden. Ze gaat de financiën terug gezond maken en ze gaat de stad een begroting in evenwicht schenken…eenmaal ze voldoende kan rekenen natuurlijk en een rekenmachientje van de stad krijgt.

En dan de leugens, de leugens !!!!! Iedere schepen zingt zoals hij gebekt (of gezakt) is. De knip in Bissegem, alle bewoners vragen ernaar. Laat mij nu door deze buurt komen en praten met de bewoners dan merk ik gewoon dat schepen vélocipède liegt dat hij rood (neen ZWART) ziet. Of zou hij op zijn buurtpleintje een basketbal tegen zijn raap, of erger nog tegen zijn edele delen gekregen hebben?

Schepen Beton Woutje stond volgens zijn uitspraken voor een betonstop, maar voor het “gewin” en niet het gewest bouwen we maar verder en verder tot er geen groen gaatje in deze stad meer overblijft.

Schepen van de Kul en Tuur veegt alles wat ook maar een beetje naar de luisterrijke geschiedenis van deze stad verwijst gewoon naar de vuilbak. Hij gaat het eens zeggen…Wel hij zegt nogal veel als je het mij vraagt maar niks dat op iets gelijkt. Cultuur staat voor gelijk met hevig, ordinair en laag bij de gronds bekvechten als het eerste het beste straatjonk tegen een al even gedreven pater familias (beweerde hij toch zelf) van de allochtone gemeenschap broeder J. Q. met een even grote schuurdeur.

Ik zag hun wederzijds uithalen op allerlei media en ik vond het prachtig. Twee bazen Ganzendonk van een laag kaliber die elkaars bloed willen drinken. Laat daarbij dan J.Q. die altijd “par hazard” op het juiste moment op de juiste plaats voorbijkomt, tiens… niemand stelt zich daar vragen bij, pas op, ik ook niet, maar toch. Ik ben nog nooit zo op een plaats terechtgekomen waar ik, met mijn lokale held J.Q. voor ogen de Kortrijkse bewoners red van Sodom en Gommora.

Dus daardoor mis ik daarna als beloning dan ook nog eens een mooi artikel van Lange P (LP) in een bepaalde stadsgazette. Maar ja, dat zal aan mijn leeftijd en geringe sportprestaties liggen zeker. J.Q. is meer geliefd (allé toch door een bepaald Kortrijks gemeenteraadslid) J.Q. zou overwegen om met zijn charisma en radde tong team burgemeester te vervoegen in de volgende verkiezingsstrijd. Eat this Geoke met jouw Vooruit.

Zeg Jarretel vriend, ik weet dat jij echt zit te popelen, om mij te spreken en te zien, maar dat virus…dat virus belet mij om vandaag van mijn veilige en lege promenade af te stappen.                                            

Tot binnenkort in VAXPO Kortrijk voor een prik

Edgard Bonavonture
Promenade des Anglais
Nice

Januari 2021