….klik op de foto
Diepte-interview met burgemeester Vincent Van Quickenborne, alias Quickie.
Jarretel : Waarom hebt u beslist om weer burgemeester van Kortrijk te worden ?
Quickie : Kijk, ik voelde mij plotsklaps verantwoordelijk voor de misstap van justitie en nadat ik een goed gesprek had gehad met waarnemend burgemeester Ruthie nam ik het besluit om mijn ministerschap, met tranen in de ogen, aan de haak te hangen. Ik voelde dat een belangrijke opportuniteit zich aandiende, namelijk dat het nu of nooit was om Ruthie aan de kant te schuiven en de sprong naar het burgemeesterschap te wagen. De enorme populariteit van Ruthie hield een gevaar in voor mijn positie bij de komende gemeenteraadsverkiezingen. Daar moest hoe dan ook spoedig een einde aan gesteld worden.
Jarretel : Hebt u ooit overwogen om het rustiger aan te doen ?
Quickie : Ach neen, het postje van gewoon Kamerlid ligt me niet. Dat is goed voor luilakken die maandelijks hun loontje opstrijken en voor de rest niets uitrichten. Ik ben een bezige bij, kan niet stilzitten. Er is nog veel te doen in onze stad, veel projecten staan op stapel en met een slapjanus als Ruthie zou dat niet meer lukken. Zij speelt op een grandioze wijze miss Kortrijk, dat wel, maar méér moeten we van haar niet verlangen, voor het serieuze werk is ze vele maatjes te klein. Bovendien is Ruthie dag en nacht druk bezig schepentje Wout te beminnen, veel tijd om Kortrijk te besturen blijft er niet over. Ruthie is een wonderbaarlijk wezen, maar voor het burgemeesterschap is zij totaal ongeschikt.
Jarretel : Hoe reageerde vrouwtje Anouk op uw terugkeer naar het provinciestadje Kortrijk ?
Quickie : Heel enthousiast. Als minister was ik nooit thuis, dag en nacht zat ik in Brussel, het begon zwaar te wegen voor mijn vrouwtje. Anouk werd nooit meer bediend, als u begrijpt wat ik bedoel en in Brussel leefde ik als een monnik. Burgemeester zijn is een razend drukke job, maar nu kom ik elke avond weer thuis, zij het na middernacht. Anouk wordt weer op tijd en stond bediend en ik schep er vreugde in elke dag gewone Kortrijkzanen te ontmoeten. Zo wil ik op stap gaan, deur aan deur, vergezeld van mijn twee oudste kindjes. Ik wil alle Kortrijkzanen op die manier weer voor mij winnen door de goedmoedige en sympathieke huisvader en burgervader te spelen.
Jarretel : Veel Kortrijkzanen voelden zich in de steek gelaten en hadden het wel voor Ruthie.
Quickie : Ik was inderdaad afwezig in Kortrijk. Ruthie speelde handig in op die afwezigheid door de toegankelijke en goedgemutste miss Kortrijk te spelen. Door alle dagen met haar smoel in de gazetten te staan, de pretmadam te spelen, groots te doen en veel noten op haar zang te hebben. Zij is een talent om met haar verbluffende uitstraling en onsamenhangend gezwets de naïeve Kortrijkzanen om haar vingers te draaien. Meer en meer werd ik mij bewust van het gevaar dat zij mij zou overvleugelen, want Ruthie bruist van ambitie. Het werd tijd om het burgemeesterschap terug op te nemen, en de dociele Ruthie tot schepentje van een aantal onnutte dingen te degraderen en haar af te remmen in haar populariteit. De uitstalling van mijn politieke goddeloosheid zal mij in pole positie brengen bij de gemeenteraadsverkiezingen.
Jarretel : Hebt u het Kortrijkse beleid van Ruthie kunnen opvolgen ?
Quickie : Elke maandag had ik een ontmoeting met Ruthie en gaf haar instructies voor de komende week. Als perfecte marionet deed zij niets tegen mijn bevelen in. Slaafs uitvoeren wat ik beval.
Jarretel : Wat zijn uw ambities voor de komende gemeenteraadsverkiezingen ? En voor de nationale verkiezingen ?
Quickie : Ik ga keihard werken voor de Kortrijkzanen en Ruthie weet dat ik burgemeester wil blijven. Ik wil haar overtreffen. Als ik moet kiezen nationaal of lokaal ga ik weer voor het ministerschap. Het burgemeesterschap is een uitweg voor als ik naast een ministerpostje grijp en daar is veel kans toe. Daarom wed ik op twee paarden. Mogelijks moet ik weer het burgemeesterschap opgeven als ik de kans krijg minister te worden. Kortrijk een tweede keer in de steek laten, misschien als ik weer eens word geroepen voor een hoger doel. Eerste minister worden of een internationale topjob. Het wordt in elk geval spannend en misschien sta ik dan voor een dilemma. Maar nu ga ik verkwikt en enthousiast weer voor Kortrijk aan de slag. We zien wel wat er zich later aandient.
Jarretel : Hebt u een motto ?
Quickie : Misschien is niets geheel waar, en zelfs dàt niet. Multatuli.
4