Cowboy Henk

De calvarietocht van Cowboy Henk van kunstenaar Peter Van Heirseele, alias Herr Seele, krijgt een vervolg. De oorspronkelijke cowboy, kostelijk speeltje van schepentje Philippe De Coene, was een ijzeren sculptuur met planten en bloemen en kreeg in 2004 een plek aan de Spoorweglaan. Kostprijs 22.421 euro. Maar de bloemen en planten overleefden niet. In 2008 werd klimop aangebracht, maar ook die stierf door schimmels. De lijdensweg van cowboy Henkie kreeg een vervolg in 2010 met de installatie van een kunstgrasmat en die is nu versleten wegens slecht onderhoud onder de verantwoordelijkheid van schepentje van cultuur Axel Ronse. Henkie werd verplaatst naar de rotonde aan de Oudenaardse steenweg. Totale kostprijs tot op heden van de gril van De Coene bedraagt 65.000 euro. Volgens ‘onderzoeksjournalist’ Peter Lanssens, in de volksmond lange Peter, is dat 100.000 euro, maar van lange Peter weten wij, alhoewel hij een idiote bewondering heeft voor de machtskliek van het stadhuis, dat hij een grondige afkeer heeft van schepentje De Coene.
Na lang beraad wil cultuurschepentje Ronse nu ingrijpen met een nieuw beeld dat de tand des tijds moet doorstaan. Herr Seele is bereid om een nieuw cowboy Henk beeld in kunststof te maken voor de prijs van 52.000 euro. Hoeveel het honorarium van de artiest-ontwerper zal bedragen is een goed bewaard geheim. Ronse doet er het zwijgen toe.
Ronse : “Ik kan daar voorlopig niets over zeggen, we zijn nog volop in onderhandeling, maar het zal niet boven de 10.000 euro zijn, Seele is geen poenpakker.”

Destijds botste de cowboy op felle weerstand van gemeenteraadslid Moniekske Gheysens, alias Miss Heule, en van toenmalig schepentje van cultuur tsjeef Christine Depuydt. Miss Heule vond dat cowboy Henk geen binding heeft met de stad Kortrijk en beter in Oostende past. Moniekske dacht eerder aan een beeld van Lucky Luke, Erfie Corbel of Johnny Turbo.
Het was er schepentje De Coene alleen maar om te doen om zijn mateke uit Oostende een financieel-artistiek plezierke te doen. Zoals destijds met het gedicht op de vuilniszakken van vriendje Tom Lanoye. Ons-kent-ons. Kostelijke bevliegingen onder de noemer ‘cultuur’. Was er stront aan de knikker ? Ruige en ongewisse stadhuisroddels over De Coene en zijn artistieke kameraadjes deden de ronde, waarop Jarretel niet wenste in te gaan.
De Coene reageerde als door een wesp gestoken : “Ja, ik kan niet verduiken dat Peter Van Heirseele en Tom Lanoye intieme vrienden zijn, die ik graag een plezierke en wat euro’s gun, so what, is daar iets mis mee ? Aan mijn knikker hangt geen stront. Dezulken die beweren dat ik niet zuiver op de graat ben zijn te kwader trouw, ze spelen de man, niet de bal, ze zijn de doodgravers van de Kortrijkse democratie.”

In zijn onnavolgbare commentaren verdedigt de onversaagde senior writer van Kortrijkwatcher Frans Lavaert, bekend om zijn ongebreidelde levensblijheid, die zichzelf een intellectuele woesteling noemt, met vuur en vlam het beeld van cowboy Henk.
KW : “Ik haast mij om hier uitdrukkelijk en nadrukkelijk te zeggen dat ik niks, maar dan ook niks, helemaal niks en totaal niks heb tegen de beruchte cowboy van Herr Seele. Ik ga het geen drie keer, maar nog één keer herhalen: Kortrijkwatcher juicht het toe dat cowboy Henkie in volle glorie wordt hersteld, en nog wel op deze rotonde, hoe hoog de prijs ook moge zijn. Ik gun schepentje Ronse zijn plezierke en schepentje De Coene zijn innige vriendschapsbanden met de kunstenaar. Zo ook schepentje Ronse, met een beerputreukje? Bah nee. Axel is een onkreukbaar schepentje, op handen gedragen door miss Kortrijk en de andere Kortrijkse patisseriedames van middelbare leeftijd.”

Philippe De Coene : “De vuilbekkers zijn schaamteloze leugenaars. In de zaak van cowboy Henk werd er niet gefezeld, gekonkelfoesd of geconspireerd en zeker niet achterbaks gegiecheld.”
Schepentje De Coene bevestigt nogmaals zijn absolute integriteit in deze artistiek-financiële farce.

Axel Ronse : “Ik heb inderdaad Peter Van Heirseele beopdracht met een nieuw beeld van cowboy Henk. Een plastieken beeld dat niet kan roesten. Definitieve kostprijs en ereloon zijn nog niet bekend, maar ik kijk op geen tienduizend euroots voor een beeld dat Kortrijk op weg naar de titel van culturele hoofdstad van Europa moet helpen. Ik hoop onze stad op die manier boven het niveau van middenklassestad te hijsen. Meer kan ik daar voorlopig niet over vertellen, tenzij dat er ook aan mijn knikker geen stront kleeft. Als de tijd gekomen is ga ik daar open en bloot over communiceren. Kortrijk zal bruisen!”.