Categorie: stadhuisroddels

Stadhuisroddels bij Jarretel van Kortrijk

Wouter A.

Jarretel

foto, bron: HLN

Tijdens de Sinksenfeesten liep Jarretelle schepentje Wouter Allijns, die de beminnelijkheid zelve is, tegen het lijf.

Het was al heel snel duidelijk dat het schepentje van economie en boeren zijn hart wou uitstorten en zonder omwegen wijze woorden sprak.

Wouter : “Schepentje zijn is de allerschoonste job die er bestaat, een jobke met groot aanzien en veel leute. De kortrijkzaantjes van alle dag ten dienste kunnen staan, het bezorgt mij een onbeschrijfelijke gelukzaligheid, ik hoop het nog lang te kunnen doen, maar ook weer niet tè lang. Er is ook een keerzijde. Zoals herrie met de Kortrijkse boeren. Er zijn er nog een tiental en ze zijn van geen kleintje vervaard. Zo staan ze op onverwachte momenten met hun tractoren vóór dag en dauw toeterend voor het stadhuis en skanderen mijn naam. Ze stellen dan absurde eisen zoals dat ze hun volgeladen mestkar om het even waar en wanneer mogen storten ook op braakliggende ocm-gronden, op de marionettenberg en in ‘t Kennedybos. Op een stikhete ochtend in augustus kapten ze eens een volle mestkar voor het stadhuis. Dat was helemaal niet plezant en het duurde dagen voor de stinkende troep opgeruimd geraakte. Boeren zijn moeilijke en kortzichtige mensen en ook met de Kortrijkse middenstanders en de marktkramers heb ik niet onder de markt en af en toe luide woorden en ruzie. Gelukkig kan ik rekenen op mijn gezond verstand en kan ik de brandjes altijd weer blussen. Zo zie je, de schepentjesjob eist een volle dagtaak en ik versta niet hoe er schepentjes zijn – ik ga geen namen noemen – die naast hun job nog bijklussen of extravagante hobbietjes hebben. Zelf zit ik al om zes uur in de ochtend op mijn bureau, terwijl mijn collegaatjes zo rond negen uur arriveren en nog eerst drie gazetten lezen bij een zjatte koffie met een cognac, vooraleer aan de slag te gaan. Ik begrijp dat niet. Burgemeester Ruthie, die onterecht schertsend miss Kortrijk wordt genoemd, arriveert samen hand in hand met schepentje Maddens rond een uur of achtenhalf. Ze lijken dan precies nog niet uitgeslapen, waarschijnlijk na weer een nuit blanche, of is dat een kwalijke roddel ? Wat er ook van zij mik ik zelf nog steeds op het burgemeesterschap, wat mij door Vincent beloofd werd tegen 2036. Ik zal dan vijfenvijftig zijn en Ruthie drieënzestig, tijd voor haar om op vervroegd pensioen te gaan. Ik heb een opperbeste relatie met Ruthie èn met het libertijnse schepentje Wout, ik geloof niet dat zij mij stokken in de wielen gaan steken. Ik wil het niet verduiken dat ik ooit nog van de heerlijkheden van het burgemeesterschap wil genieten. Ik wil het Kortrijks burgemeesterschap ontdoen van zijn frivoliteit, zijn ontspoord libertarisme en zijn zedenverwilderde uitspattingen. Niet zoveel mogelijk met mijn smoel in de gazetten komen, maar het saaie serieux van burgemeester Lambrecht zaliger weer invoeren. Ruthie wordt niet gediskwalificeerd omwille van haar liederlijke handel en wandel in en buiten het burgemeesterschap. Dat is raar, en het is best zo. Zelf wil ik het burgemeesterschap weer de zwaarwichtigheid geven die het verdient. Geen overbodig woordgebruik, geen loos gebabbel, ik wil geen mediageile bok worden, noch tafelspringer. Maar eerst nog doorbijten, nog twaalf jaar schepentje en in ’36 de ultieme beloning. Ik zie het helemaal zitten.”

Helga !

Jarretel

Kortrijkwatcher, senior writer Franske, geeft sjètte..

Dat is niet verwonderlijk, Franske is het Kortrijks kwade geweten van zijn tijd.

Jarretel laat de moegestreden senior writer aan het woord, diep zuchtend, hangend aan de toog van de bijna populairste afspanning van Kortrijk In de Wolken bij het bijna sympathiekste Kortrijkse kroegdrijverskoppel Steffie en Vettie.

Jarretel : Beste Franske, waarom noem je de Kortrijkse gemeenteraadszittingen van april en mei historisch en het stadsbestuur een Augiasstal ?

Kortrijkwatcher : Euch, hmm, wie de potsierlijke gang van zaken in die gemeenteraden gadesloeg kon niet anders dan besluiten dat die zittingen een vaudeville gehalte tentoonspreidden dat de grenzen van het goed fatsoen ver overschrijden. Hoofrolspelers waren raadsvoorzitter Helga Kints, Vlaamsch Belang raadslid Wouter Vermeersch, schepentjes Axel Weydts en Wout Maddens en burgemeesteres Ruth Vandenberghe, in de volksmond Ruthie of miss Qortrik. In bijkomende orde het Kortrijks journaille Peter Lanssens (Lange Peter), Kris Vanhee, Bas de Wilde en Jan Steenhoudt.

Jarretel : hoe verliepen de gebeurtenissen die danig op de lachspieren van de verbijsterde raadsleden werkten ?

KW : Kijk vriend, ik maak er geen gewoonte van om op mijn saaie stadsblog te zwanzen of politieke mensen belachelijk te maken, maar deze keer zit het me te hoog, het moet eruit.

Jarretel : Laat je voor één keer gaan, alle remmen los.

KW : Het ding is dat gemeenteraadsvoorzitter Helga Kints de raadszittingen misbruikt om zichzelf in de schijnwerpers te zetten en hoger op de Kortrijkse sociale ladder te geraken.

Jarretel : Verklaar nader.

KW : Eh bien, Helga, vroeger een onopmerkelijk, beetje saai en gezagsgetrouw gemeenteraadslid, werd vanuit het niets tot voorzitter gebombardeerd ter vervanging van Tiene Castelein die het moeder aan de haard statuut prefereert boven het modereren van het gekrakeel in de gemeenteraad. Dat steeg Kintje naar de kop en had een komisch effect, een optreden met dictatoriale en partijdige kantjes. In de zittingen van april en mei liepen de zaken danig uit de hand en ook de ijdeltuitige wouldbe burgemeesteres Ruthie Vandenberghe deed haar duit in het zakje. Wat een vaudeville! Miss Qortrik Ruthie, neemt zichzelf au serieux, hoe lachwekkend. In haar ogen is dorpspolitiek een spel dat van zijn ernst en dwaasheden moet worden ontdaan. Ruthie bedrijft de dorpspolitiek als een spel om zichzelf in de schijnwerpers te plaatsen en als fake fotomodel te schitteren in de lokale boekskes en gazetten. Bij elke fotoshoot kreunt Ruthe oh, ja, hoe zalig! of iets in die zin, maar schepentje Wout let al zo lang niet meer op haar wellustig gehijg en haar politiek gewauwel en holle praatjes die haar optredens in de gemeenteraad ridiculiseren.

Jarretel : Hoe denkt ex-burgemeester Quickie over de optredens van Ruthie ?

KW : Quickie ligt tijdens elke gemeenteraadszitting te snurken, maar als hij wakker schiet windt hij er geen doekskes om. Hij stelt zich scherpe vragen bij de onkundige en nietszeggende optredens van zijn plaatsvervangster en denkt er serieus aan om in 2024 als kandidaat-burgemeester naar Kortrijk terug te keren. En Ruthie weer tot ordinair gemeenteraadslid te degraderen. Kwatongen beweren dat Quickie off the record vernietigend uithaalt naar de verpieterde Ruthie, die het bestond om Wouter Vermeersch een sukkelaar en politiek rapaille te noemen, en dat Quickie de verkiezingen niet zou afwachten, vroeger zou willen terugkeren om haar zonder pardon uit de burgemeesterszetel te stampen. De geruchten zwellen aan en de lokale persjongens zwijgen als vermoord. Wat een schandaal !

Jarretel : Geruchten gaan dat Helga Kints zal vervangen worden door Koen Byttebier als voorzitter van de gemeenteraad.

KW : Dat zou me niet verwonderen. De dociele Koen zou inderdaad een waardige vervanger zijn. Hij wil een allemansvriend zijn en dat lukt de man aardig. Koentje hoedt er zich al heel zijn leven voor om ook maar één mens voor het hoofd te stoten en hij zal zich nooit ergens aan verbranden. Hij heeft een speciaal boontje voor de vrouwelijke raadsleden, surtout voor Tiene Castelein en voor de van politiek genot stralende Ruthie. De dweepzieke Koen ligt ook goed in de markt bij schepentjes Kelly en Stephanie, die hijgend aan zijn voeten liggen. Hij slaagt erin zich uit het narrentheater van de gemeenteraad terug te trekken en een verzoenende rol te spelen in de maandelijkse hoog oplaaiende twisten tussen schepentje Weydts en raadslid Vermeersch.

Jarretel : Hoe is de verhouding tussen de burgemeesteres en schepentje Wout Maddens ?

KW : Er wordt daar in alle talen over gezwegen, maar in de wandelgangen van het stadhuis wordt er vanalles gefluisterd en geroddeld. Wat mij het meest ergert is dat afspanning Witte Residentie de geheime pleisterplaats, het liefdesnestje om het zo te zeggen, blijkt te zijn van het zogenaamd liefdesduo en dat de idiote bewondering van het schepentje voor Ruthie een zeer nadelige invloed heeft op de werking van het schepencollege. De platvloerse uitvallen van Wout tegen raadslid Vermeersch zouden het gevolg zijn van frustraties ten gevolge van vlagen van jaloezie in de relatie. Wat er ook van zij, het aanstellerig amoureuze koppel poseert op stadsrecepties graag als een koppel tortelduifjes maar heeft het niet onder de markt om de kwaadaardige roddeltanten het zwijgen op te leggen. Er wordt vanalles gekonkeld.

Jarretel : Hoe zit het met raadslid doktoor Philippe Dejaegher?

KW : Ach ja, Philippe speelt met overgave de oude wijze grijze man. Hij wil zich een libertijnse levenshouding aanmeten, maar zijn pseudo-intellectueel optreden in de gemeenteraad is niet gespeend van een tikkeltje burgerlijke zelfgenoegzaamheid. Hij is een notoire Marnixringer die hooggestemde praatjes niet uit de weg gaat. Het siert de man dat hij pogingen onderneemt om de raadszittingen op een hoger intellectueel en geciviliseerd niveau te tillen. Flipke doet wat in zijn mogelijkheden en karakter ligt. Meer kan hij niet. Ik heb niets tegen deze goedmoedige doktoor. Zijn wijze tussenkomsten leiden nergens heen, maar hij tilt de zittingen naar een hoger niveau. Ik hou van de man.

Jarretel :  Hoe denk je over schepentje Axel Weydts ?

KW : Wel euh, ik moet die man helemaal niet. Weydts is een schepentje zonder opvoeding. De manier waarop hij mijn favoriete oppositielid Vermeersch op elke raadszitting afblaft stoot me fel tegen de borst. Zijn schandalig gedrag en zijn scheldpartijen zijn hemeltergend. Vermeersch wordt door Weydts op elke zitting voor kemel, dommekloot, onbenul, stokebrand, smeerlap, sukkel, ruziemaker, paljas, plebejer, racist, negationist, fascist, neonazi uitgemaakt. Voorzitter Helga Kint heeft binnenpretjes en laat begaan. En niemand grijpt in. Men laat de man raaskallen en verwensingen naar de kop van Vermeersch slingeren. Dat is toch godgeklaagd ?

Jarretel : Is het waar dat ook het gezagsgetrouwe schepentje Maddens de weg van de scheldpartijen opgaat ?

KW : Ja vriend, dat is zeker zo. Zo heeft Maddens tijdens de raadszitting van april racist, fascist en neonazi naar Vermeersch geroepen. Bovendien heeft hij het gewaagd om met handgebaren te verwijzen naar Adolf Hitler, hierbij zowel de hitlerbles als de hitlersnor uitgebeeld. Tussen twee haakjes, ook ik ben in het bezit van een snor, een moddersnor nog wel, en een bles, daarom ben ik nog geen Adolf Hitler hé! Kommeerewijven bazelen dat Woutje ten prooi is gevallen aan een aanval van liefdeverdriet wegens zijn vrees dat hij slachtoffer is van een liefde zonder uitzicht, pure passie, een kwelling, een liefde van voorbijgaande aard. Het gaat slecht met mij, denkt hij. Mijn toekomst is een doodlopende straat, zucht hij.

Jarretel : Hoe moet het nu verder met gemeenteraadsvoorzitter Helga Kints ?

KW :  Ja zeg, het is duidelijk. Die voorzitter van de gemeenteraad, Helga Kints, dat is me er toch eentje ! Zo maken ze er geen twee. Na haar lach verwekkende zedige zedenpreek vragen alle raadsleden zich af wat haar bezielde om met zo’n burleske zondagspreek, zonder enig mandaat, van wal te steken bij het begin van de laatste gemeenteraadszitting. Mijn mening is dat de onbekwame, autoritaire en partijdige Helga de job niet aankan en dringend moet vervangen worden. Alleen Koentje Byttebier zou het voorzitterschap in ere kunnen herstellen.

Jarretel : Hoe zit het met onze persjongens ?

KW : Peter Lanssens, in de volksmond Lange Peter, Kris Vanhee, Bas De Wilde en Jan Steenhoudt zijn de waterdragers van het stadsbestuur. Politieke slippertjes bedekken ze met de mantel der liefde. Ze vertikken het om ook maar één woord van kritiek te uiten op het college van burgemeester en schepentjes. Ze gedragen zich als onderdanige eunuchen en vinden de strapatsen van ayatollah Helga Kints en de schepentjes het vermelden niet waard. Pure volksverlakkerij noem ik dat. Ze kijken stilzwijgend toe hoe de machtskliek van het stadsbestuur doorgaat de Kortrijkzanen te verneuken. Ze verzaken aan hun maatschappelijke taak en aan de ware strijd tegen illusies, leugens, bedrog, corruptie, onkunde en domheid. Een schandalige doofpotoperatie is het. Vooral schoothondje Lange Peter ligt kwijlend aan de voeten van het stadsbestuur. Wat bezielt die eunuchen eigenlijk ?

Jarretel : Heb je een motto en voor welke partij ga je stemmen ?  

KW : Vroeger had ik wel een lijfspreuk, qui m’aime me suive, nu niet meer. Noem me geen politieke boerenlul, geen boertige oude zeurpruim, geen zagevent, geen zenuwlijder, maar un homme du monde. Ik wil dit interview met een wijsheid van de Nederlandse cabaretier Fons Jansen afsluiten,  ‘Gemeentelijke democratie is zes jaar lang je mond houden; dan mag je stemmen op een pief die je niet kent en die zelf nog niet weet wat-ie gaat doen.’ In 2024 ga ik niet meer voor de communisten stemmen maar voor mijn idool Wouter Vermeersch. Het verwijt dat ik dweep met de gewaande neo-nazi en racist Vermeersch, nota bene een klassebak, neem ik er graag bij.