De pers alhier is nu eenmaal en voor altijd van oordeel dat het privé-leven van een politicus van geen tel is, onbesproken dient te blijven, – althans als dit leven zonder invloed is op zijn/haar politiek handelen of functioneren. Vaak wordt daar dan door een politieker die wat in verlegenheid is gebracht de uitlating aan toegevoegd: “et alors?”. Zaak opgelost.
Want het probleem duikt altijd maar weer op als het om het liefdesleven van een politicus gaat. Ik poneer hier met grote stelligheid dat het privé-leven van een politicus (ook in het algemeen) altijd van invloed is op zijn/haar functioneren. Een politieker heeft uiteindelijk geen privé-leven !
Maar kijk nu toch eens naar uw eigen functioneren, ook al staat u niet in de politiek.
We houden het even bij uw liefdesperikelen.
Stel dat u hopeloos verliefd bent. Dan kun je toch niet eten? Niet slapen? Dan zit je op uw werk maar wat zen-achtig naar buiten te staren? Verlang je tot die vergadering is afgelopen? Ben je dag en nacht aan het SMS’en? Altijd maar verstrooid? En als je verhouding geheim moet blijven? Dan is het hek helemaal van de dam. Dan kom je toch een keer met een drogreden te laat op uw werk? Of daag je zelfs een keer niet op. Neem je even een zogezegde “baaldag”. Ben je gelukkiger dan ooit. Uw medewerkers ervaren dat dan. Nemen wat werk van jou over als dat nodig blijkt. Je hebt wat kopzorgen ook.
Kortom, de mensen zeggen dan dat je de laatste tijd een beetje raar doet.
Ik spreek uit ondervinding.
P.S. Is er niet een keer een politicus geweest die zijn lief had verstopt in de koffer van zijn wagen? Dat vergt tijd en planning! Voor de politiek: tijdverlies…
Kortrijkwatcher Frans Lavaert
