Steen in de rivier


Waarde Jarretelle.

Ik verlaat met heimwee het politiek theater. Maar ik word langs alle kanten scheef bekeken omdat ik mijn zaakjes goed voor elkaar heb en mijn schaapjes op het droge. 

Dat had ik zo gepland. Ik ben tevreden met wat ik heb kunnen bereiken. Ik heb geprobeerd mijn steentje bij te dragen, vooral op het vlak van cultuur, media, erfgoed maar ook in de landbouw en het dierenwelzijn. Ik durf zeggen dat ik meer dan één steen in de rivier heb verlegd. In de meerderheid en de oppositie. Constructief én kritisch. Ik wens mijn opvolgers alle succes toe, en vooral veel courage.

Immers, de ruk naar de extreemrechtse fascisten komt zwaar aan. Die Wouter Vermeersch is een fascist van het zuiverste water.
Er komen onzekere, harde en onverdraagzame tijden aan voor de mensen van alle dag. Nochtans heeft bijna de helft van de Vlaamsche mensen daarvoor gestemd. Ik kan maar hopen dat ze er niet zelf het slachtoffer van worden. De bange witte man heeft zich laten verleiden door een simplistisch vijandbeeld.
Of is het een foertstem tegen de uittredende regeringen? Dan waren er toch betere opties. Bijvoorbeeld de Tsjeven en de Maoïsten. 

Mijn groene partij heeft zich kranig verweerd, is gegroeid, maar niet zoveel als verwacht. Momenteel verkeerd mijn partij in zwaar weer, oog in oog met de kiesdrempel. 

De prijs voor een eerlijk en moedig programma ? Een te moeilijk discours ?

De gele hesjes zijn duidelijk met veel meer dan zij die op straat zijn gekomen.

Ik ben ten prooi gevallen aan een aanval van nostalgie. 

Dus ja, ik geniet van vijf (5) gecumuleerde pensioenen. Wie kan dat zeggen?
Maar er is veel jaloezie. Nochtans heb ik dat dubbel en dik verdiend.

Genegen, 

Bart 
Ex-parlementariër