Plasincident (2)


        klik op de foto

Het was een onvergetelijk feestje, daar bij Vincent Van Quickenborne in zijn bescheiden villaatje aan de linkeroever van de Leie op 14 augustus ter gelegenheid van zijn 50ste verjaardag. Gemoedelijk, uitbundig, carnavalesk, zwoel, frivool en decadent, met veel drank overgoten.
Eén van de genodigden was wouldbe journalistje en boezemvriendje van Quickie, lange Peter, die zich achteraf niet aan de zwijgplicht hield en erop los roddelde over wat daar allemaal tijdens die memorabele nacht aan de hand was.

We troffen lange Peter Lanssens aan aan de toog van den Bras waar hij ongeremd zijn verhaal deed :

“Er waren belangrijke nationale en lokale politieke mensen aanwezig, zoals Egbert L. en Alexander D., maar ook burgemeester miss Kortrijk Ruthie en haar verloofde schepentje Wout. En verder schepentje Allijns gechaperonneerd door zijn nieuwste vriendin, Hildegarde. Hildegarde bleek over grote borsten te beschikken en over lange benen. Ze bleek het erg gezellig te kunnen maken, vooral met andere geïnteresseerde schepentjes. Een gezelligheidsdeerne dus, die losjes omsprong met de regels van de liefde. Allijns zag er dan ook mistroostig uit door het gedrag van zijn frivole scharrel. Er was één manspersoon verkleed in vrouwenkleren, Axel. Ook schepentje Stephanie was van de partij, zonder haar man en dat liet ze duidelijk merken. Ze was een beetje tè uitbundig bij het begroeten van andere manspersonen. Met kussen op de mond. De avond begon doodernstig met drie oersaaie speechen over lokale en nationale politiek en zo, er werd amper geluisterd. Het gezelschap verkeerde nog in uitbundige vakantiestemming, de feestbeesten gooiden alle remmen los. De huisslogan luide : ‘alles kan, alles mag, niets is verboden, alles is mogelijk.’ Er was voorzien in vele soorten spijs en drank en een Kortrijkse dj luisterde de avond op. De veuve cliquot vloeide rijkelijk. Er werd gelachen en gefrunnikt dat horen en zien verging en de dames lieten zich eens goed gaan tussen de op avontuurtjes beluste heren. Ongelikte beren waren er niet aanwezig, alleen een zorgvuldig uitgeselecteerde intieme vriendenschare die de kunst verstond op een geciviliseerde, zij het losse, wijze met mekaar om te gaan. Na middernacht traden twee Boheemse stripteaseuses op en er werd gestript op de verheven tonen van Beethovens negende, zij het in disco versie. Het exclusief gezelschap begon onder stoom te geraken, er werden suggestieve handelingen gesteld en op de 1ste étage werden twee chambres séparées met waterbedden en veel spiegels geopend, die onmiddellijk werden ingenomen door twee intieme vrienden van stand met hun omwisselbare vriendinnen. Eén getrouwde vrouw, vervuld van een ongebreidelde levensblijheid, waagde iets met een veel jongere man die klaarblijkelijk haar echtgenoot niet was. De nacht verliep steeds heftiger en uitbundiger en er werd uitgebreid gefezeld, gekonkelfoesd en gegiecheld. Oh wat een nacht ! De op vinkenslag liggende buurman Eddy S., die dag en nacht vanuit zijn slaapkamervenster de handel en wandel van het gezin Q bestudeert, werd betrapt toen hij aanstalten maakte om gastvrouw Anouk te versieren. De onthutste Eddy was blijkbaar niet op de hoogte van de etikette-regels van het huis en richtte toen, gedesillusioneerd, zijn aandacht op Ruthie, maar ving ook daar bot, want Wout gedroeg zich als een doorwinterde waakhond en hield de teugels strak gespannen. Omstreeks het ochtendkrieken, toen de eerste zonnestralen de woning doorpriemden, strompelden drie ladderzatte vrienden lallend de straat op, kregen de politiewagen in de gaten en gingen ongegeneerd, onder het alziend oog van tien camera’s, wateren tegen de mazouttank van de onbemande combi. Onder het zingen van ‘Oh was ik maar bij moeder thuisgebleven…’ Quickie, eveneens ver boven zijn theewater, had het koddig tafereeltje minzaam gadegeslagen met de opmerking dat dit van grote studentikositeit getuigde, waarna de drie dronken wildplassers hun auto indoken en verdwenen. Meteen stelde de jarige een einde aan het weelderig feestje en liet hij de feestvierders in dronken toestand in hun auto vertrekken. Zelf vertrok ik met de bakfiets van mijn lief dat ik wijselijk thuis gelaten had. Oh, what a night !”

Ondervraagd over het plasincident verklaarde Quickie dat hij zijn plassende vrienden onder geen beding zou verraden.
Quickie : “Dat het gerecht die drie mannen, mijn grootste vrienden, wil vervolgen voor zogenaamde smaad is schandalig, buiten proportie. Ze pisten niet in de mazouttank maar er tegen en de zeik liep regelrecht het rioolputje in. Drie minuten later was alles opgedroogd. Als dat al niet meer kan tijdens een verjaardagsfeestje. Nou, wat is daar mis mee. Dat is toch godgeklaagd. Ik ga daar een stokje voor steken en het parket bevelen de plaszaak in de doofpot te steken. ik doe het voor veel gewichtiger zaken, dus waarom niet voor een futiliteit als deze plaszaak. Ik ga mijn wildplassende vrienden niet verraden.”

2

Plasincident (1)


         klik op de foto

Het nieuwsfeit waarbij we er nu van op de hoogte gebracht worden dat drie vrienden van Vincent Van Quickenborne het nodig achtten om op zijn verjaardagsfeest te plassen tegen een politiecombi die als surveillance aan zijn huis geparkeerd staat, dat is GEEN FAIT DIVERS.
Men moet goed beseffen dat die vrienden zeer goed weten waarom die combi daar staat en dat hun daad dus getuigt van een onvoostelbare ongepastheid en vooral arrogantie, Die gasten voelden zich ongenaakbaar. Men kan ook veronderstellen dat hun optreden in het verlengde ligt van enige luchtige, wellicht spottende gesprekken over het optreden van de politie in wat Quickie is overkomen toen hij met zijn gezin moest onderduiken.
Van groot belang is te weten dat de Minister en titelvoerend burgemeester van Kortrijk (dus ook hoofd van de politie) al heel zijn politiek leven zijn vrienden weet te kiezen. Het gaat om zijn pionnen. Mensen die van belang zijn in zijn carrièreplanning. Niets, maar dan ook niets doet Quickie zonder reden.
Die vriendenkeuze tekent dus het leven, het karakter, het denken, de ambitie van Vincent als persoon én als politicus.

Twee zaken interesseren me nog wel. Waarom komt dit alles nu pas in het nieuws, en door wie is het openbaar gemaakt? Ook zou het nuttig zijn om te weten of de bekende lokale journalist Peter Lanssens van Het Laatste Nieuws aanwezig was op het feest. HLN is heel karig met de berichtgeving over de zaak.

Frans Lavaert

2

Ruthie 50 !


         klik op de foto

Ruth Vandenberghe, alias de Roste Muize, viert 50ste verjaardag:

“Het voelt heerlijk om burgemeester te zijn, ik zie Kortrijk en de mensen van Kortrijk zo gaarne, ook de slechte Kortrijkzanen, maar de meeste Kortrijkzanen deugen. Burgemeester Ruthie Is 50 ! Om dat niet onopgemerkt voorbij te laten gaan, liet Jarretel haar door drie vrienden interviewen. Nele, Vincent en Tom. Spontaan, met het hart op de tong en verrassend. “Ik doe oprecht mijn best en probeer iedereen te helpen. Ik ben een supervrouw”, vertelt Ruthie, een toffe madam, zonder poeha. Ze blijft de Ruth van vroeger, zonder show. ‘What you see is what you get.’

Het werd een spontaan en openhartig gesprek.

Vriendin Nele: 50 jaar worden, hoe ervaar je dat ?

Ruthie : Schrik heb ik niet. 50 is een mijlpaal. Age de décadence zeggen ze. Maar is dat zo ? Al is het vet wel van de soep nu, uiterlijk dan toch (schaterlach). Maar ik voel mij een superieure Kortrijkse deerne, hoog verheven boven Vlaamsche huisvrouwen en Hollandse kaasboerinnen. Mentaal zit ik steeds beter in mijn vel, door ouder te worden. Ik beken dat ik graag ouder word.

Nele: Heb je last van fysieke kwalen tijdens het liefdesspel ?

Ruthie : Och ja, na een nuit blanche duurt het recupereren steeds langer. Daarom beperk ik dat dus, tot groot verdriet van mijn onovertroffen geliefde (hilariteit). Maar ik kan niet leven zonder excessen, zonder avonturen, zonder verrassingen, zonder zonde. Ik verafschuw een zoutloos bestaan, een opeenstapeling van déjà vu’s. Dankzij het burgemeesterschap kan ik mijn verlangens sublimeren. Ik heb onafgebroken honger naar de ondeugd. Een grote gave.

Vincent : Je ziet er goed uit, wat zijn jouw geheimen ?

Ruthie : Ik straal dat uit, want ik ben blij, optimistisch en gelukkig. Dankzij de speciale standjes uit de Kamasutra hou ik me lenig en fit, dat helpt.
ik ben helemaal geen bourgeoise, ook niet in het liefdesspel.

Vincent: Voel je je lichaam veranderen ?

Ruthie : Jawel, de menopauze wenkt. Ik begin vapeurkes te krijgen als ik word aangekeken door jonge viriele mannen. Mijn lichaam is als een stoommachine. Tijdens de liefdesdaad straal ik van genot en scheid ik een doordringende geur af. Ach, ik word eraan gewoon en vrees niet in een dal van onzekerheid terecht te komen.

Tom: Waar geniet je nu meer van dan vroeger ?

Ruthie : Van samen met mijn neukwillige geliefde in het bos te gaan wandelen en er de liefdesdaad te bedrijven. Onder een wilde kastanjeboom of een Hollandse linde. Heerlijk. Zalig. Opwindend. Ik verkies het Beirebos, omdat de kans op ontdekking daar het grootst is en dat maakt de opwinding zoveel groter en het genot intenser. Vroeger vond ik dat maar niks, maar met het stijgen der jaren kan ik intenser van de natuur genieten. Ook op stadsrecepties hou ik ervan intieme gesprekken aan te knopen, veelal met mannen van mijn obediëntie.

Nele: Trek je je aan wat de mensen over je zeggen of roddelen ?

Ruthie : Totaal niet. Wat kommeerewijven roddelen, daar lig ik niet van wakker.
Wat niet wil zeggen dat ik mij niets aantrek van leugens. Zo bijvoorbeeld dat ik een showmadam ben die alleen geïnteresseerd is om met mijn gezicht in de gazetten te staan pronken. Verder kan ik niet tegen de idiote bewondering van hondse slippendragers die mij de hemel in prijzen en alleen maar uit zijn op faveurkes. Daar kan ik echt niet tegen.

Tom: Wil je burgemeester blijven ? Kandidaat-burgemeester in 2024 ?

Ruthie : Kijk, ik ga er niet flauw over doen. Ik wil absoluut burgemeester blijven.
Niets gaat boven het burgemeesterschap van Kortrijk. Alles wat dat in de weg staat, moet meedogenloos vernietigd worden. Vincent (Quickie) zal zich moeten schikken naar mijn ambitie, of hij weer minister wordt of niet. Trouwens, er gaan geruchten dat hij zou gelogen hebben in de zaak van het politiek voorakkoord van 2012, namelijk dat er geen schriftelijk akkoord was, terwijl dit zeker wel het geval was. Indien deze leugen wordt bevestigd hangt zijn politieke toekomst aan een zijden draadje. Beseft Vincent dit wel of volhardt hij in de boosheid ? Het zou van een cynische dwaasheid getuigen mocht Vincent toch de burgemeesterssjerp ambieëren. Dit versterkt alleszins mijn positie in de wedloop naar het burgemeesterschap. Ik wil burgemeester blijven tot 2036 en daarna de sjerp overdragen aan schepentje Wouter Allijns, een onkreukbare jongen, een crème van een vent. Wouter ligt er nu al wakker van. Het is hem gegund.

Vincent: Waar droom je nog van ? Heb je een bucket list ?

Ruthie : Ik herhaal dat ik burgemeester wil blijven tot 2036. En op privévlak, een huwelijksaanzoek. De liefde van mijn minnaar is nog veel mooier dan al mijn dromen, en het allermooiste is, dat het geen droom, maar werkelijkheid is.

Vincent: Tot slot, hoe gaat het in de liefde

Ruthie : Oh ja, zalig ! (grijnslacht), al ontwaar ik bij mijn geliefde een zekere jaloezie wanneer ik me tè charmant en tè intiem gedraag, zonder dat het echt vulgair wordt, tegenover mijn mannelijke schepentjes en gemeenteraadsleden. Maar ik ben gelukkig. Meer kan ik daar niet over vertellen.

2

De leugen van Q.

Onderzoeksjournalisten Kris Vanhee en Peter Lanssens, off the record :

“Wij zijn op de hoogte van de leugen van minister Vincent Van Quickenborne inzake het schriftelijk voorakkoord tussen Team Burgemeester, Sp.a en N-VA van 11 juli 2012. In Het Laatste Nieuws van 1/08/23 verklaarde Van Quickenborne ‘we tekenden vooraf geen voorakkoord, het ging om een mondelinge deal.’ We zijn in het bezit geraakt van dat schriftelijk voorakkoord en waarom de minister nu liegt is voor ons een raadsel. Is hij ten prooi gevallen aan een mentale storing, een interne inzinking ? Dan moet hij dringend medische hulp zoeken en zich laten behandelen. Probleem is namelijk dat niemand hem nog zal willen geloven wanneer hij de waarheid spreekt.
Zelf kunnen we in onze krant niet naar buiten komen met deze leugen. We willen niet gebroodroofd worden.”

3

Van Quickenborne liegt !

Gemeenteraadsverkiezingen 2012.
Schriftelijk voorakkoord dat vgl art. 19 doorloopt op de voortzetting van de coalitie in de huidige bestuursperiode 2019-2024.

Vincent Van Quickenborne liegt over het bestaan van dit schriftelijk voorakkoord.

In een normale democratie neemt een (titelvoerend) burgemeester ontslag als hij betrapt wordt op het voorliegen van zijn burgers.
Blijkbaar is dat nog niet doorgedrongen tot Van Quickenborne.
Inmiddels speelt Vincent met zijn vrouwtje en zijn kindjes in het zand van Cadzand.

2

Schepentje Allijns

Schepentje van Economie, Sport en Boeren Wouter Allijns was tot en met zaterdag 12 augustus waarnemend burgemeester van Kortrijk.

Schepentje Wouter Allijns : “Mijn waarnemend burgemeesterschap verliep uitstekend. Een grandioos succes. Mijn geluk kon haast niet op. Ik vond het een eer en een belangrijke verantwoordelijkheid. Geen taak om op je lauweren te rusten, al kan je niet altijd over de hele lijn scoren. Ik kijk al uit naar oktober 2036, wanneer ik écht burgemeester word. Binst Kortrijk congé was er niet veel werk. Ik kon alle dagen de Kortrijkse zomerbars afschuimen, maar zwaar het beest uithangen en weelderige etentjes in prestigieuze restaurants was er niet bij. Als burgemeester kon ik wel overal gratis eten en drinken en iedereen wil dan ook altijd met mij op de foto en een handtekening, heel grappig en verre van corruptie. Ik deed het supergraag. Ik bezocht dagelijks kleine middenstanders, coureurs, voetbalders en boeren, en was dag en nacht bereikbaar. ’s Nachts kon ik niet slapen. In het holst van de nacht kreeg ik wel eens een telefoontje van een in nood verkerende alleenstaande moeder of een mishandelde kuisvrouw die je t’ adore zuchtte. Ik hield de boot af, want ik doorzag de slinkse bedoelingen van die verraderlijke vrouwen. Ik wou niet in de val trappen waar De Croo ingetrapt is, en ingaan op de dubbelzinnige verzuchtingen van die willige dames, al scheen de lokroep moeilijk te weerstaan. Ik ben een alleenstaande man, ik ben ook maar een mens van vlees en bloed en het vlees is zwak. Mijn vrienden noemen mij een playboy en ik kan het niet verduiken dat mijn succes bij de meiskes meer dan middelmatig is. Maar ik maak er als schepentje van kleine middenstanders, voetbalders en boeren geen misbruik van. De verlokkingen tijdens mijn burgemeesterschap waren soms moeilijk te weerstaan. Ik heb volgehouden en dat siert mij, aldus Ruthie, die mij dagelijkse belde vanuit haar vakantieoord, haar liefdesnestje met schepentje Wout in Carboneras, waar ze zich overgaven aan seksuele excessen en braspartijen. Het burgemeesterschap was ook nuttig om mijn populariteit op te krikken met het oog op de komende gemeenteraadsverkiezingen. By the way, in 2036 ga ik voor het burgemeesterschap. Ach ja die Ruthie. De relatie verloopt een beetje stroef omdat ik haar populisme verwijt en haar een madam noem die eerder in de showbusiness thuishoort. Ze staat te graag in de picture en in de gazetten, waardoor haar politieke daadkracht te wensen overlaat. Daarom wil ik haar in 2036 verslaan en of het zal lukken hangt ook af mijn geloofwaardigheid als schepentje van kleine middenstanders, kogelstoters, voetbalders en boeren. Ik hoop dat Ruthie en Quickie tegen die tijd compleet uitgeblust zullen zijn.”

1

Rechtzetting


……klik op de afbeelding

Beste Jarretel,

Wij verzoeken u volgend bericht op te nemen op uw weblog de Jarretel van Kortrijk 

Wij lezen op de Jarretel dat we verkocht zijn aan het stadsbestuur.
Dat is natuurlijk niet het geval.
Onze krant heeft een andere finaliteit. Wij berichten zo neutraal mogelijk over de projecten en verwezenlijkingen van het stadsbestuur. Voor kritische beschouwingen is er geen plaats in het regionaal nieuws. Daarvoor dienen andere media, bijvoorbeeld de weblog Kortrijkwatcher.
Over de zaak van het voorakkoord van 2012 kunnen we alleen zeggen dat we geen oude koeien uit de gracht sleuren.
We zijn helemaal geen maatjes van de burgemeester of van de schepenen.
We hopen met dit bericht een misverstand recht te zetten.

Vriendelijke groeten,
Kris Vanhee
Peter Lanssens

Quickie erkent zijn leugen

In de zomerbar Marie Claire’s liepen we minister Vincent Van Quickenborne, alias Quickie, tegen het lijf. Q. maakte tijd voor een openhartig gesprek.

Jarretel : Hoe verliep uw jeugd ?

Quickie : Mijn ouders waren fanatiek katholiek. Aldus kwam ik in contact met nonnekes en paters die om de haverklap bij ons thuis op bezoek kwamen. Mijn moeder geraakte bij elk bezoek in extase. Ik werd misdienaar en de nonnen waren zot van mij, de paters ook. Aldus werd ik op 15-jarige leeftijd ingewijd in de geheimen van de seksualiteit en op een lieflijke manier ontmaagd door zuster Virginia en pater Amadeus, om het zo te zeggen. Ik draag er nog altijd de sporen van zegt mijn vrouwtje Anouk en zij kan het weten. In hardrock café het Stenen Tijdperk leerde ik mijn eerst liefje kennen, een brunette met kastanjebruine ogen, Juliette. We hadden verkering buiten medeweten van mijn ouders en na één jaar maakte ze het uit. “zijt gij misschien in een klooster opgekweekt” schreeuwde ze op een dag, en weg was ze, Juliette. Ik heb nooit kunnen achterhalen wat ze met die laatste zin bedoelde.

Jarretel :  Hoe werd u politiek bewust ?

Quickie : Aan de Kulak was ik haantje de voorste, ik stichtte er het Liberaal Vlaams Verbond en ontdekte nachtboîte de Geverfde Vogel. Ik begon zwaar uit te gaan, te drinken als een zwitser en jointjes te smoren. Nachten aan één stuk door dronken we hectoliters bier en blauwe cocktails en in den geverfden zaten we aan de veel te jonge meiskes, het liep de spuigaten uit. Vele malen zijn mijn ouders me bij het ochtendgloren komen ophalen, compleet lazarus, volledig van de wereld. Dàt waren tijden, man ! Een jaar later kwam ik in contact met Bert Anciaux die me inlijfde in zijn club ID21. Bert zag in mij een groot politiek talent, en dat was een understatement. Ik ben het grootste politiek talent dat Kortrijk ooit gekend heeft. Toen geraakte ik als jongste senator verkozen en stak ongegeneerd jointjes op in de plenaire vergaderingen. Het zorgde voor opschudding en daar deed ik het voor en voor de roes. Ik had twee programmapunten : het Koningshuis afschaffen en jointjes toelaten in de Senaat. Het is er nooit van gekomen, ik zag alras in dat ik het Koningshuis in ere moest houden, wilde ik later opklimmen op de politieke ladder en minister worden. Nu ben ik nog altijd tegen het Koningshuis, maar ik geef toe, ik speel komedie om mijn politieke loopbaan niet in gevaar te brengen. Ze noemen mij nu een totentrekker, maar ach, laat ze roddelen. Ik ben daar heel eerlijk in, en jointjes smoor ik nog altijd, maar niet meer in de Senaat. Dat moet dringend gelegaliseerd worden. Ook het gebruik van cocaïne moet uit het strafrecht. Het is een edele drug als hij goed gebruikt wordt. Ook mijn vrouwtje is daar niet tegen, ze houdt van de bedwelmende geur en van mijn jointjes, zegt ze.

Jarretel : Hoe begon uw Kortrijkse politieke carrière ?

Quickie : In 2006 geraakten we, dankzij een koehandel met schepentjeszetels, voor het eerst in het stadsbestuur. We lieten onze broek tot op de enkels zakken om toch maar in het bestuur met de tsjeven te geraken. Eén en een half zeteltje kregen we en we waren zot content. Paardenneuker De Clerck bleef de baas.

Jarretel : Hoe bent u eigenlijk aan een serieus lief geraakt ?

Quickie : In 2009 is het gebeurd. Ik was al zesendertig en mijn ouders vreesden dat ik nooit van de straat zou geraken. Ik zocht dringend een lief. Ik had al wat losse scharrels achter de rug onder andere met Francesca V, een publieke vrouw die mij behandelde als een dweil. Ook Tanja D. heb ik bereden, maar enkel voor de fun. En nog een half dozijn andere veredelde luxehoeren. Ach, kwajongensstreken, en ik moest mijn balzak toch ergens ledigen. Kwatongen noemden me een would-be homoseksueel, maar de herenliefde heb ik nooit geconsumeerd. Tot de lang verwacht dag aanbrak, dat het zou gebeuren. Toen Dell’Anno Mijn Restaurant in 2009 won brak er een spontaan volksfeest uit op de grote markt. Plotsklaps zag ik daar een lief meiske, en klein pittig duivelinnetje staan dat luisterde naar de naam Anouk. We dronken ons in de roes en dansten op de toog van de geverfden en van het een kwam het ander, Anouk werd mijn eerste en laatste serieus lief. Ze is een uitzonderlijk schoon stuk vlees en zeer spontaan, maar ongeschikt voor een carrière als internationaal top-lingeriemodel. Wat heb ik geluk gehad. Vijf jaar later zijn we katholiek getrouwd, op aandringen van de zeer gelovige Anouk, niet dat het persé katholiek moest, maar ik ben lichtgelovig en had daar dus geen enkele moeite mee.

Jarretel : Hoe verliepen de gemeenteraadsverkiezingen van 2012 ?

Quickie : Philippe De Coene was niet gelukkig in de oppositie. En wij van de VLD waren niet gelukkig in het bestuur samen met de CD&V en De Clerck. De N-VA Kortrijk kwam ook opzetten. Aanvankelijk poogden ze schepentje Maddens te overhalen naar de N-VA over te lopen. Maddens twijfelde maar bleef tenslotte toch voor zekerheid kiezen in de blauwe stal.  De tijd was rijp voor gesprekken met de N-VA en met de sossen. Na zes maanden geheime gesprekken op een locatie buiten Kortrijk kwamen we tot een deal tussen de drie partijen. We kwamen overeen om het samen met ons drieën te doen als we de meerderheid haalden, wat ook gebeurde met 22 zeteltjes.

Jarretel : Er wordt beweerd dat er een schriftelijk voorakkoord werd gesloten ? Is dat zo ja of neen ?

Quickie (geïrriteerd) : Ewel, euh, ja, ’t is te zeggen, dat is een moeilijke vraag. Ik weet dat er teksten circuleren van een voorakkoord, en dat is juist, er staan daar inderdaad zes handtekeningen op waaronder de mijne en verder die van De Bruyne en Scherpereel van de N-VA, Weydts en De Coene van de sossen en van Maddens van de VLD.  Dat kan ik niet meer ontkennen. Aanvankelijk beweerde ik dat het alleen ging om een mondelingen deal, ik loog dat ik blauw zag, maar na publicatie van het akkoord keer ik op mijn stappen terug, dat schriftelijk akkoord was ik compleet vergeten. Is dat een leugen ? Heb ik als minister gelogen ? Ja, om bestwil. Ik wil alleen al het goede voor mijn stad en mijn land. Hopelijk bewaren kwatongen hun giftige commentaar voor als ik op pensioen ben.

Jarretel : Hoe verliep het verder ?

Quickie : In 2018 beslisten we het akkoord verder te zetten. Maar toen riep De Croo mij om minister te worden. Ik had op het hoofd van vrouw en kinderen gezworen het burgemeesterschap van Kortrijk nooit te verloochenen, Maar het is toch gebeurd, zoniet zouden mijn kansen om later nog minister te worden definitief verloren zijn. Ik kies het ministerschap boven het burgemeesterschap omwille van mijn roeping, maar evenzeer omwille van de euro’s. Voor de afbetaling van mijn villaatje met zwembad en poolhouse aan de linkeroever van de Leie. En ik heb een groot gezin, dat kost stukken van mensen, er zijn veel euro’s nodig, wil ik op grote voet blijven leven.

Jarretel : Ruth Vandenberghe werd burgemeester.

Quickie : Ach ja die Ruthie…miss Kortrijk zoals ze zeggen, of de ‘roste muize’, ze doet het niet zo goed, ze staat veel te graag te pronken in de gazetten en toont een fundamenteel gemis aan politieke daadkracht. Een showmadam, te licht voor het zware werk als burgemeester. Ik weet nog niet hoe 2024 zal uitdraaien.

Jarretel : Wie zal in oktober 24 de lijst van de VLD aanvoeren ?

Quickie : Dat wordt een heikele kwestie. Ik moet een gok wagen. Zal ik meer stemmen halen dan Ruthie ? Niets is zeker en Ruthie schijnt populair te zijn ondanks haar turbulent privéleven. In elk geval word ik lijsttrekker, en als de regeringsvorming tegenvalt word ik weer burgemeester, zoniet zit ik zonder job en zonder convenabel inkomen. Maar Ruthie, die smalend miss Kortrijk of de roste muize wordt genoemd, heeft de smaak te pakken, zij wordt een te duchten concurrent. Ik ben nu al volop aan het rekenen en herrekenen hoe ik mijn positie bepaal bij de komende gemeenteraadsverkiezingen. In elk geval kan ik Kortrijk geen tweede keer verraden. Ik breek me er af en toe zelf het hoofd over. Dat ik eventueel weer burgemeester wil worden, is dat geen eerbare ambitie ?

Jarretel : Wat vindt u van de Kortrijkse persjongens Kris Vanhee en Peter Lanssens ? Zijn ze de slaafse schoothondjes van u en uw trawanten ?    

Quicke : Ik heb die hondse slippendragers graag. Op professioneel gebied lamme goedzakken die mooi in de pas lopen en nooit enige kritiek op het stadsbestuur uitbrengen. Positivo’s die weerstaan aan de roep om kwaadwillige artikels met scherpe kritische beschouwingen aan hun gazetten toe te vertrouwen. Zo wil ik het houden. Ik heb hen zelf zo gekweekt en een heimelijke deal met ze gesloten : bij één woord kritiek wordt hen nooit nog enige informatie over onze projecten, plannen en realisaties toegespeeld. De persjongens vrezen broodroof en lopen bijgevolg flink in de pas, ze deugen en daar ben ik blij om. Onze geliefde stad Kortrijk wordt niet beter van gezuurpruim en opstandige woordenkramerij zonder daden. Ik haat kritiek op onze fantastische manier van besturen en op de realisatie van onze grootse projecten. Dat er af en toe een leugen valt is collateral damage.

Jarretel : Wilt u na de verkiezingen minister blijven of keert u terug als burgemeester van Kortrijk ?

Quickie : Wel, euh, een netelige vraag. Kijk het zit zo, ik wil daar heel openhartig in zijn. Krijg ik de kans om weer minister te worden, dan zal ik die kans met beide handen grijpen. Het is een kwestie van idealen maar zeker ook om financiële reden. Als minister verdien ik namelijk het dubbele dan als burgemeester. Als verkoopster in een kledingzaak verdient mijn vrouwtje te weinig om onze train de vie hoog te blijven houden, maar met een ministerwedde plus al de faveurkes kan Bruin het wèl trekken. Ik zal hoe dan ook de lijst van Team burgemeester aanvoeren, voor zover Ruthie geen stokken in de wielen steekt en de 1ste plaats opeist. Ze staat veel te pronken in de plaatselijke gazetten en schijnt heel populair te zijn bij de modale Kortrijkzaan, maar zal ze meer stemmen halen dan ik ? Het wordt een dubbeltje op zijn kant, heel spannend. Maar ik ben een politieke straatvechter en zal me weren als een duivel in een wijwatervat.

Jarretel : Hebt u een motto, een lijfspreuk ?

Quickie : Ik word verteerd door een onstelpbare honger naar de politieke ondeugd. Daarom poneer ik : het hele geheim van de politiek bestaat hierin, op het geschikte ogenblik te kunnen liegen.

1

‘Roste Muize’

 

 

 

              foto @Belga

Ingezonden stuk.

Burgemeester Ruthie in de wolken.

De pers is van oordeel dat het liefdesleven van een politieker van geen tel is, onbesproken dient te blijven, dat dit leven zonder invloed is op zijn politiek functioneren, zijn politieke daden. Vaak wordt daar dan door een politieker die wat in verlegenheid is gebracht de uitlating aan toegevoegd: “so what”. Zaak opgelost ? Helemaal niet.
Het probleem duikt altijd maar weer op als het om het liefdesleven van een politieker gaat. Vooral als het turbulent is. Ik poneer hier met grote stelligheid dat het privéleven, zeker zijn amoureuze uitspattingen, van een politieker altijd van invloed is op zijn politiek handelen en functioneren. Een politieker heeft simpelweg geen leven, laat staan een privéleven ! Wel een hondenleven !

Neem nu een keer het geval ‘burgemeester Ruthie’, in de volksmond ‘Roste Muize’ genoemd. Heeft haar privéleven, met name haar liefdesleven, geen invloed op haar daden als paradepaard van de Kortrijkse politiek ? Dat zou ik zo niet durven poneren. En wat met schepentje Wout ? Vormen zij niet samen als uitverkoren liefdeskoppel een samenhokkend machtsduo in het Kortrijks politiek bestiarium ? Zijn zij niet samen verantwoordelijk voor het verneuken van de Kortrijkse burger ? En waarom die idiote bewondering voor dit liefdespaar en hun libertijnse levenswandel ? Politieke pierewaaier lange Peter krijgt er niet genoeg van, maar gebaart van krommenaas. On the record waardeert lange Peter de vrijerscapaciteiten van het koppel en in een cijfer van één tot tien geeft hij hen negenendriekwart. Off the record roddelt lang Peter erop los. Dat is toch godgeklaagd ?

Burgemeester Ruthie, die naar mijn smaak uitzonderlijk mooi is, maar er niet in slaagde een carrière als internationaal topmodel uit te bouwen en zich tevreden moest stellen met een jobke in de dorpspolitiek, als ersatz burgemeester, hoe frustrerend is dat dan ?
Aan de toog van saaie oudemannenkroeg, mijn stamkroeg in de Wolken bij het bijna sympathiekste cafébazinnenkoppel van Kortrijk Steffie en Vetje, laat lange Peter zich tomeloos gaan over de amoureuze uitspattingen en liederlijkheden van de ‘Roste Muize’ en haar aanbidder schepentje Wout.

Laat ik even in detail kijken naar de losbandigheden van het liefdeskoppel Ruthie en Wout waarover lange Peter mij een avond lang onderhield aan de toog van de Wolken, oog in oog met de van verbazing kwijlende Steffie en Vetje. Ik hou het even bij de libertijnse liefdesperikelen.
Lange Peter deed smakelijke verhalen uit de doeken over hoe Ruthie en Wout verslaafd geraakten aan de praktijken van Marquis de Sade en Leopold von Sacher-Masoch, praktijken die zij na elke gemeenteraadszitting beoefenen in hun ‘werkplaats’, de historische kelder van het stadhuis. Zo geraakten ze hopeloos verslingerd aan de sadistische en masochistische machtsspelletjes, hun seksuele geneugten ten gevolge van wellustige folteringen. En schepentje Wout in vrouwenkleren die zich slaafs onderwerpt aan meesteres Ruthie met de zweep met bolletjes en haar sadistische spelletjes. Hun sado-masochisme heeft veel weg van een theateropvoering. Het moet allemaal strikt geheim blijven, maar dat lukt niet. Lange Peter roddelt dat het een lieve lust is. De weerslag op hun politieke handelingen is ontegensprekelijk. Hun liefdesgeluk kan haast niet op. Dromerig zitten ze in elke gemeenteraadszitting voor zich uit te staren. Hun verhouding moet geheim blijven maar dat lukt niet. Dankzij de loslippigheden van vuilbekker lange Peter worden de sappigste details van hun amoureus privéleven wereldkundig gemaakt. Kortom, de mensen zeggen dat het liefdeskoppel Wout & Ruthie een beetje raar doet en vragen zich af waarom. Aan de voeten van de Maagd van Vlaanderen verkeerde Wout op tien juli in hogere sferen, op zijn gezicht verscheen een behaaglijk glimlachje en zijn ogen kregen iets vol begeerte toen hij Ruthie op het spreekgestoelte zag klauteren. Jaloezie borrelde op toen hij zijn aanbidster bezig zag fezelen met schijnheiligaard Quickie. Bij zichzelf dacht schepentje Wout : “ik ga hier geen tournee geven, de mensen zouden denken ‘hoe komt hij aan al dat geld?’ en dan hang je voor je er erg in hebt. Nee, zo stom doe ik niet.”  Zo zie je maar, niet alles is zoals de roddeltanten kwaken.

KW

Kamping Kitsch

10 juli 2023. Aan de voeten van de Maagd van Vlaanderen liepen we burgemeester Ruthie, alias miss Kortrijk, tegen het lijf. Ruthie zag er verbluffend uit in haar prachtige mauve japon, eenvoudig en keurig, waarbij een betoverende glimlach en hartstochtelijke gelaatsuitdrukking haar seksuele aantrekkingskracht accentueerde. Na een redelijke inloopperiode is Ruthie uitgegroeid tot een semi-politiek paradepaard, wie het niet ontbreekt aan finesse in het omzeilen van de gevaarlijke politieke wolfijzers en schietgeweren.

Jarretel : Hoe maak je de mensen wijs dat jullie alleen het algemeen belang dienen  ?

Ruthie : Ach, altijd maar die dooddoener van het zogezegd algemeen belang. Dat is moeilijk. De mensen moeten niet overdrijven daarmee hé. Het is wikken en wegen. Ik wil mijn onderdanen niet tegen de borsten stoten, maar wij van de politiek moeten altijd deure doen en ons niet laten leiden door de roep van de straat. Het mag de spuigaten niet uitlopen. Zijn de averechtsen niet akkoord dan moeten ze maar voor politieke schavuiten zoals Vermeersch stemmen.

Jarretel : Wat wil je zeker nog realiseren, waarvoor wil je nog op de barricades gaan staan ?

Ruthie : Kijk vriend, ik wil me niet meer bezig houden met beuzelarijen, en ook niet met de onmogelijke strijd tegen het uitschot van extreem rechts. Ik wil onze geliefde stad kwantitatief laten groeien van 78.000 naar minstens 80.000 onderdanen, dankzij de invoer van nog meer gebronzeerde, halfzwarte en zwarte gelukzoekers en andere illegalen. Zij er maar zeker van  : wir machen das. De kritische massa van 80.000 bereiken, dat zorgt voor een substantiële verhoging van mijn burgemeestersloontje van 6.000 naar 8.000 euroots netto per maand. Niet groeien om te groeien, maar wel om ervoor te zorgen dat er genoeg bankautomaten zijn en lijnbussen rondrijden en dat we een vijftien-minuten stad worden, maar surtout, ik ga het niet verduiken, om mijn salaris aan te dikken.

Jarretel :  Kortrijk is kandidaat voor Culturele Hoofdstad van Europa 2030, naast Brugge, Gent, Antwerpen, Molenbeek, Leuven. Is dat niet te hoog gegrepen ?

Ruthie : Bah nee, gij. Kortrijk durft weer dromen en olsan deure doen is mijn lijfspreuk. Zoveel mogelijk realiseren tegen 2030. Mijn schepentje van cultuur Axel Ronse vat de koe bij de horens. Axel wil zich in de kijker werken door de waarachtige cultuur van de valse, de oplichterij van het authentieke te onderscheiden. Hij bouwt een kostelijk nieuw museum en het Buda Kunstencentrum gaat hij omtoveren tot een waar kunstenparadijs. Axel wil de opvatting bestrijden dat het kunstencentrum Buda geleid wordt door een zwakzinnige praatjesmaker, een narcist buiten categorie, die zelf verkondigt dat hij niet weet wat kunst is, omringd door een hofkliek van ja-knikkers en operettefiguren. Hoelang kan deze verwaande kunstkardinaal de Kortrijkzanen nog voor de gek houden, vragen kwatongen zich af. Welnu, ik bestrijd met klem deze laakbare opvatting. Dankzij zijn ambt van schepentje van cultuur ontpopt Axel zich als een notoire kunstkenner die zichzelf opwerpt als een autoriteit in hedendaagse beeldende kunst.

Jarretel : Wat is je mening over Kamping Kitsch ?

Ruthie : Daar ben ik grote fan van. Ik trek er zeker naartoe samen met mijn schepentje Wout met wie ik een dikke vriendschapsband tracht in stand te houden. Er wordt daar veel over geroddeld maar eerlijk is eerlijk, schepentje Wout is mijn dierbaarste lover, lief, attent, eerlijk, openhartig, zorgzaam en als een hond zo trouw. We trekken samen naar Kamping Kitsch en gaan ons op een losbandige manier verkleden. Eén keer per jaar uit de bol gaan is niet te veel. Meer zeg ik daar niet over.

Jarretel : Heb je een lijfspreuk ?

Ruthie : Olsan deure doen. Kortrijk durft weer dromen en doen

Cowboy Henk

De calvarietocht van Cowboy Henk van kunstenaar Peter Van Heirseele, alias Herr Seele, krijgt een vervolg. De oorspronkelijke cowboy, kostelijk speeltje van schepentje Philippe De Coene, was een ijzeren sculptuur met planten en bloemen en kreeg in 2004 een plek aan de Spoorweglaan. Kostprijs 22.421 euro. Maar de bloemen en planten overleefden niet. In 2008 werd klimop aangebracht, maar ook die stierf door schimmels. De lijdensweg van cowboy Henkie kreeg een vervolg in 2010 met de installatie van een kunstgrasmat en die is nu versleten wegens slecht onderhoud onder de verantwoordelijkheid van schepentje van cultuur Axel Ronse. Henkie werd verplaatst naar de rotonde aan de Oudenaardse steenweg. Totale kostprijs tot op heden van de gril van De Coene bedraagt 65.000 euro. Volgens ‘onderzoeksjournalist’ Peter Lanssens, in de volksmond lange Peter, is dat 100.000 euro, maar van lange Peter weten wij, alhoewel hij een idiote bewondering heeft voor de machtskliek van het stadhuis, dat hij een grondige afkeer heeft van schepentje De Coene.
Na lang beraad wil cultuurschepentje Ronse nu ingrijpen met een nieuw beeld dat de tand des tijds moet doorstaan. Herr Seele is bereid om een nieuw cowboy Henk beeld in kunststof te maken voor de prijs van 52.000 euro. Hoeveel het honorarium van de artiest-ontwerper zal bedragen is een goed bewaard geheim. Ronse doet er het zwijgen toe.
Ronse : “Ik kan daar voorlopig niets over zeggen, we zijn nog volop in onderhandeling, maar het zal niet boven de 10.000 euro zijn, Seele is geen poenpakker.”

Destijds botste de cowboy op felle weerstand van gemeenteraadslid Moniekske Gheysens, alias Miss Heule, en van toenmalig schepentje van cultuur tsjeef Christine Depuydt. Miss Heule vond dat cowboy Henk geen binding heeft met de stad Kortrijk en beter in Oostende past. Moniekske dacht eerder aan een beeld van Lucky Luke, Erfie Corbel of Johnny Turbo.
Het was er schepentje De Coene alleen maar om te doen om zijn mateke uit Oostende een financieel-artistiek plezierke te doen. Zoals destijds met het gedicht op de vuilniszakken van vriendje Tom Lanoye. Ons-kent-ons. Kostelijke bevliegingen onder de noemer ‘cultuur’. Was er stront aan de knikker ? Ruige en ongewisse stadhuisroddels over De Coene en zijn artistieke kameraadjes deden de ronde, waarop Jarretel niet wenste in te gaan.
De Coene reageerde als door een wesp gestoken : “Ja, ik kan niet verduiken dat Peter Van Heirseele en Tom Lanoye intieme vrienden zijn, die ik graag een plezierke en wat euro’s gun, so what, is daar iets mis mee ? Aan mijn knikker hangt geen stront. Dezulken die beweren dat ik niet zuiver op de graat ben zijn te kwader trouw, ze spelen de man, niet de bal, ze zijn de doodgravers van de Kortrijkse democratie.”

In zijn onnavolgbare commentaren verdedigt de onversaagde senior writer van Kortrijkwatcher Frans Lavaert, bekend om zijn ongebreidelde levensblijheid, die zichzelf een intellectuele woesteling noemt, met vuur en vlam het beeld van cowboy Henk.
KW : “Ik haast mij om hier uitdrukkelijk en nadrukkelijk te zeggen dat ik niks, maar dan ook niks, helemaal niks en totaal niks heb tegen de beruchte cowboy van Herr Seele. Ik ga het geen drie keer, maar nog één keer herhalen: Kortrijkwatcher juicht het toe dat cowboy Henkie in volle glorie wordt hersteld, en nog wel op deze rotonde, hoe hoog de prijs ook moge zijn. Ik gun schepentje Ronse zijn plezierke en schepentje De Coene zijn innige vriendschapsbanden met de kunstenaar. Zo ook schepentje Ronse, met een beerputreukje? Bah nee. Axel is een onkreukbaar schepentje, op handen gedragen door miss Kortrijk en de andere Kortrijkse patisseriedames van middelbare leeftijd.”

Philippe De Coene : “De vuilbekkers zijn schaamteloze leugenaars. In de zaak van cowboy Henk werd er niet gefezeld, gekonkelfoesd of geconspireerd en zeker niet achterbaks gegiecheld.”
Schepentje De Coene bevestigt nogmaals zijn absolute integriteit in deze artistiek-financiële farce.

Axel Ronse : “Ik heb inderdaad Peter Van Heirseele beopdracht met een nieuw beeld van cowboy Henk. Een plastieken beeld dat niet kan roesten. Definitieve kostprijs en ereloon zijn nog niet bekend, maar ik kijk op geen tienduizend euroots voor een beeld dat Kortrijk op weg naar de titel van culturele hoofdstad van Europa moet helpen. Ik hoop onze stad op die manier boven het niveau van middenklassestad te hijsen. Meer kan ik daar voorlopig niet over vertellen, tenzij dat er ook aan mijn knikker geen stront kleeft. Als de tijd gekomen is ga ik daar open en bloot over communiceren. Kortrijk zal bruisen!”.

VVIA

PERSBERICHT

Minister werd door eigen administratie geadviseerd om het station van Kortrijk te beschermen

30/06/2023

Via de regelgeving op de openbaarheid van bestuur verkreeg de Vlaamse Vereniging voor Industriële Archeologie vzw een kopie van het advies dat de Vlaamse erfgoeddienst, het Agentschap Onroerend Erfgoed, op 23 maart j.l. aan minister Diependaele bezorgde.

De aanhef van dit uitgebreid gemotiveerde advies is duidelijk :

“Naar aanleiding van verschillende aanvragen tot bescherming, stellen wij voor om het station van Kortrijk (1951-1956) te beschermen als monument. Als één van de meest waardevolle naoorlogse stationsgebouwen in Vlaanderen, vult deze bescherming een aantoonbaar en gewichtig hiaat in het beschermde bestand in.”

De achtergrond:

Op 15 februari diende onze vereniging bij minister Diependaele, met kopie aan het Agentschap Onroerend Erfgoed, een gemotiveerde aanvraag in tot bescherming van het wederopbouwstation van Kortrijk, nadat bekend gemaakt werd dat dit opgenomen werd in de shortlist van The 7 Most Endangered, de lijst van de belangrijkste bedreigde erfgoedsites in Europa.
Op 13 april werd het station officieel opgenomen in de lijst van The 7 Most Edangered 2023.
Op 25 april verklaarde de minister het station niet te zullen beschermen, een dag later presenteerde NMBS een project dat de volledige sloop van het historisch station inhoudt.

Daartegen kwam al heel wat reactie.

Intussen werd ook een ‘Manifest voor het Behoud van een Station’ opgesteld en spontaan ondertekend door meer dan 50 personen en organisaties uit de wereld van architectuur, erfgoed, kunst en cultuur en academici.

De volledige tekst van het advies van het Agentschap Onroerend Erfgoed vindt U in de map in bijlage, evenals de tekst van het manifest en de lijst van de ondertekenaars.

Met hoogachting

Hendrik Nelde, woordvoerder
Adriaan Linters, voorzitter

Vlaamse Vereniging voor Industriële Archeologie vzw

info@industrieelerfgoed.be

Auteur: vzw Vlaamse Vereniging voor Industriële Archeologie

Organisatie: Adres: p/a Vredelaan 72
Plaats: 8500 Kortrijk
Telefoon: 0496 377791

Criminaliteit in Kortrijk

Op vraag van Vlaams Belanger Wouter Vermeersch weigert burgemeesteres Ruthie om de Kortrijkse criminaliteitcijfers opgesplitst naar nationaliteit en huidskleur, (wit, geel, bruin, zwart) mee te delen.

Ruthie : “Het klopt dat ik deze opgesplitste cijfers weiger kenbaar te maken. Vermeersch, een onvervalste racist, zou deerlijk misbruik maken van deze gevoelige cijfers. Dat Noord-Fransen, ’t is te zeggen Maghrebijnen, met name Marokkanen en Algeriens de lijst aanvoeren is géén nieuws, maar exacte cijfers geef ik niet. Vermeersch is een oneerlijke en kwaadwillige mens die er een duivels genoegen in schept om mensen tegen mekaar op te zetten en uit te kafferen. Maghrebijnen en consorten zijn ook mensen en waarom zouden Vlaamsche identitairen, een volkske van racisten, fascisten en verkrachters, waartoe Vermeersch behoort, minder crimineel zijn ? De opstandige woordenkramerij van Vermeersch kan tot onlusten en burgeroorlog leiden en daar pas ik voor. Ik erger mij dag in dag uit te pletter aan de scabreuze uitlatingen en gedragingen van deze monstrueuze onruststoker. Mijn commentaar klinkt misschien afgezaagd, een tot op het bot afgeknaagd been, toch wil ik het blijven herhalen : Vermeersch is een schoft, een politieke misdadiger in het kwadraat. Bah, ik moet die onverlaat niet.”

Dalila


…………..foto @ Belga

Vriend Jarretelle,

Ziehier mijn antwoord op de stroom van schandalige reacties op de benoeming van de beminnelijke Dalila als curator van Brugge 2030.

De reacties op Dalilla, die van zwarte kleur is, rubriceer ik bij racisme pur et dur. Daarenboven zijn het onversneden fascisten. Vlaamsche Belangers noemen Dalila een negerin en dat is tegen mijn woke ideologie. Ik zeg geen goeiendag tegen dat gespuis, geef hen nooit de hand en Wouter Vermeersch noem ik een politieke crimineel. Ik deed in de voorbereiding van 2002 in Brugge dezelfde job als Dalila, maar werd niet uitgemaakt voor politieke nietsnut. Ik ben dan ook een hagelwitte en hoogopgeleide man, zeker met een IQ van 170. Kleingeestige politiekers uit N-VA en het rapaille van Vlaamsch Belang die Dalila weg willen, doen dat louter op basis van racistische motieven, omdat zij een ongerepte negerin is, niet om culturele of filosofische redenen! Ze is immers een gevierde auteur en cultuurmaker. Geheel terecht trouwens. Een uitstekend profiel voor Brugge 2030…By the way, ik ben gezegend met een onstelpbare honger naar de deugdzaamheid, neem mezelf zeer au serieux, ben geen vleier en geen armoedzaaier, bovendien cumuleer ik vijf pensioenen.

Dit moest er even uit.

Genegen,

Bart 
Parlementair op rust
Hofintellectueel

Criminaliteit

PERSBERICHT

Datum: 26/06/2023

Wouter Vermeersch (Vlaams Belang): “Vincent Van Quickenborne (Team Burgemeester – Open VLD) zei ooit ‘130 nationaliteiten in onze stad… wat een rijkdom’. Op basis van deze cijfers staan heel wat van die nationaliteiten spijtig genoeg garant voor meer criminaliteit!”

DERDE VAN DE VERDACHTEN VAN CRIMINELE FEITEN IN KORTRIJK IS VREEMDELING

BIJLAGEN:

1. Schriftelijke vraag nr. 1872 van Wouter Vermeersch aan Annelies Verlinden
2. Schriftelijk antwoord nr. 1872 van Annelies Verlinden aan Wouter Vermeersch

3. Schriftelijk antwoord nr. 1872 – Cijfermateriaal

Op basis van het aantal geregistreerde criminele feiten in Kortrijk en deelgemeenten blijkt ruim 30 procent van de verdachten over een vreemde nationaliteit te beschikken. (Noord-)Fransen, Marokkanen en Algerijnen vormen de top drie van de buitenlandse verdachten. Maar ook verdachten van Afghaanse, Somalische en Roemeense nationaliteit blijken oververtegenwoordigd in de Kortrijkse criminaliteitsstatistieken.

Jaarlijks worden de criminaliteitscijfers van Kortrijk in het voorjaar gerapporteerd aan de politieraad van zone VLAS (Kortrijk – Kuurne – Lendelede). Fractieleider Wouter Vermeersch (Vlaams Belang) vraagt dan steevast om deze cijfers opgesplitst naar nationaliteit: “Maar burgemeester Ruth Vandenberghe (Open VLD – Team Burgemeester) heeft ons deze cijfers expliciet geweigerd. Dit in tegenstelling tot andere steden, zoals bijvoorbeeld Antwerpen, waar onze collega-politieraadsleden de criminaliteitscijfers wél krijgen op basis van nationaliteit. Ik ben dan maar, in mijn hoedanigheid van federaal volksvertegenwoordiger, naar de minister van Binnenlandse Zaken Annelies Verlinden (CD&V) getrokken. Zij is verplicht ons deze cijfers te geven. En ze zijn dan ook ontluisterend. Een derde van de verdachten van criminele feiten in onze stad is van vreemde nationaliteit, Noord-Fransen, Marokkanen en Algerijnen spannen de kroon.”

STIJGENDE LIJN
Ook zit het aantal verdachten van vreemde nationaliteit in stijgende lijn. Opvallend is dat vooral de criminaliteit door Fransen en Marokkanen over de periode 2017-2021 onophoudelijk en systematisch stijgt. Andere nationaliteiten vertonen opgaande en neerwaartse tendensen doorheen diezelfde periode. Zo waren Afghanen sterk oververtegenwoordigd in de criminaliteit van 2020 om dan een terugval te kennen in 2021.

ONDERSCHATTING
“Uit de cijfers blijkt dat vreemde nationaliteiten oververtegenwoordigd zijn in de criminaliteit. Het gaat hier echter niet over allochtonen met de Belgische nationaliteit of met een dubbele nationaliteit. Marokkanen bijvoorbeeld die over de dubbele nationaliteit beschikken, worden in deze statistieken als ‘Belg’ beschouwd”, verduidelijkt Vermeersch. “De cijfers vormen dus nog een onderschatting van de realiteit op het terrein. Vincent Van Quickenborne (Team Burgemeester – Open VLD) zei ooit ‘130 nationaliteiten in onze stad… wat een rijkdom’. Op basis van deze cijfers staan heel wat van die nationaliteiten spijtig genoeg garant voor meer criminaliteit!”

Auteur: Wouter Vermeersch

Organisatie: Vlaams Belang Kortrijk
Adres: Plaats: Kortrijk, Vlaanderen

Den Openen is open !


…..foto @ Johan Ankaert

PERSBERICHT

Zet de zomer in in het openluchtzwembad Abdijkaai

Hoezee – Het openluchtzwembad is weer open!

Na 10 maanden wachten (waarvan 2 in tropische warmte) is het openluchtzwembad aan de Abdijkaai weer open tot en met 3 september.

Alle praktische zaken staan mooi opgesomd op abdijkaai.be (https://facebook.us6.list-manage.com/track/click?u=15889fcb9e72d968af2527da0&id=7b82ce46f6&e=fdc9e0470f).

Hierbij nog even de belangrijkste:

* Dagelijks van 12 tot 19:15
* Reserveren via Lago recreatex systeem
* Identiteitskaart verplicht
* Weer iets duurder dan vorig jaar (€6.20 voor inwoners, €12,40 voor exoten)
* Voordeliger opties beschikbaar (sportzwemmen, beurtenkaarten, abo)

* Enkel strakke zwemkledij (geen onderbroeken, T-shirts, lange shorts of boerka’s)

Hopelijk zien we elkaar binnenkort in het mooiste bad van West-Europa.

Jeroen Thibaut

Jan-Jaak

Op de opening van het Groeningepark liep Jarretel de notoire Kortrijkse huisfilosoof Jean-Jacques, alias Jan-Jaak, tegen het lijf.

Jarretel : situeer jezelf eens binnen het Kortrijkse landschap van interessante mensen.

Jan-Jaak : Ik ben een nette mens, een interessante Kortrijkzaan en een kleine beambte op rust, en hou me nu vooral bezig met schilderen, fietsen en filosoferen, levenswijsheden verkondigen zeg maar. Ik doorliep met vrucht het VTI, den Tek zoals ze zeggen, unief kon ik niet aan. Daarna een opleiding in de grafische kunsten aan het Higro, waar ik met de grootste onderscheiding afstudeerde met felicitaties van de jury. Ik riep mezelf uit tot artiest en schilder vooral op zondagnamiddag, veel zelfportretten, maar ook stillevens en landschappen met paarden, distelvinken, moerbeziestruiken en loopse koeien. Kwatongen noemen mij denigrerend een zondagsschilder, maar ik weet wel beter, ik stoor me niet aan roddelaars en ijverzuchtigen.

Jarretel  : Doe je nog andere interessante dingetjes om je dagen zinvol te vullen ?

Jan-Jaak : Ik maak grote fietstochten tot ver over de taalgrens en in Noord-Vrankrijk. Ik fiets alleen, in de veloclub werd ik buitengegooid omdat ik te veel de filosofische toer opging en de anderen mijn exposé’s met doorspekt met geleerde woorden en zinnen niet konden volgen. Wanneer ik dan afgemat maar voldaan weer thuis arriveer staan mijn pantoffels klaar en sla ik aan het filosoferen over de zin van het leven en over de relatie met mijn vrouw die ik voor de gelegenheid Juliette noem. Mijn huwelijk is stabiele , al meer dan vijfendertig jaar. Ik heb het oeuvre van alle grote wijsgeren gelezen en bestudeerd, Sartre, Camus, Schopenhauer, Nietsche, Kafka, Aristoteles, Hegel, Kant, Spinoza Kierkegaard, Jung, Charles Bukowski, Jan Cremer en Jean-Pierre Van Rossem met zijn fameus meesterwerk ‘Hoe kom ik van de grond.’ Wie kan dat zeggen ? De meeste mensen komen niet verder dan Boon, Brusselmans, Yvonne Kroonenberg en Godfried Bomans. En de pseudo wijsheden van Humo, Het Rijk der Vrouw en Dag Allemaal.

Jarretel : Vertel eens een paar wijsheden uit de grote filosofische meesterwerken.

Jan-Jaak : Schopenhauer bijvoorbeeld vertelt dat de mens op het dier het intellectuele genot voor heeft. En dat men in het algemeen kan zeggen dat de twee vijanden van het menselijk geluk het verdriet en de verveling zijn. En dat vooral door innerlijke leegheid de behoefte ontstaat aan gezelligheid, afleiding, amusement en allerlei luxe waardoor veel mensen een verkwistend leven gaan leiden en daarna in de ellende terechtkomen. Schopenhauer verkondigt ook dat voor aan lager wal raken men bewaard blijft door innerlijke rijkdom, de rijkdom van de geest, want hoe groter de geest, des te minder plaats er overblijft voor verveling. Arthur kent geen grotere absurditeit dan die van de meeste metafysische systemen, die het kwaad als iets negatiefs beschouwen, terwijl het juist zo positief en tastbaar is. Daarentegen, aldus de filosoof, is het goede al het geluk en het negatieve, namelijk het opheffen van de begeerte en laten eindigen van een kwelling. Enzovoort enzoverder…Het is natuurlijk heel jammer dat zo weinig mensen deze wijsheden begrijpen en toepassen op hun eigen leven. Ik zet me daar dag in dag uit voor in, maar het is vechten tegen de bierkaai. Ik ga dan nog liever voor mijn schildersezel zitten en schilder voor de zoveelste keer mijn eigen kop, dan me nog verder uit te putten in het verspreiden van al deze filosofische waarheden. Als mens voel ik mij als een adelaar hoog verheven vliegend boven de eenden die diep onder mij vliegen. Adelaars vliegen alleen, eenden vliegen in troepen.

Jarretel : Heb je een motto ? Een levenswijsheid ? 

Jan-Jaak :   Ja, dat heb ik. ‘De mensen zijn meer met zichzelf ingenomen op grond van talenten en deugden, die zij zich verbeelden te hebben, dan op grond van zulke, die zij werkelijk hebben’

Jean-Jacques en de Saaie Oudemannenclub

De saaie oudemannenclub met standplaats Damier heeft er een illuster lid bij.
Niemand minder dan de huis-tuin-en caféfilosoof Jean-Jacques Deweerdt.
Jean-Jacques filosofeert zes dagen in de week en op de zevende dag schildert hij. De betere zondagsschilder.
De man slaagde met grote onderscheiding in de proef met het qwerty klavier.

Jean-Jacques : “De saaie oudemannenclub, wat kan de bedoeling daarvan zijn. Zijn dit oude vrienden die bij elkaar steun zoeken, roddelen en samen filosoferen ? Of een handvol krasse knarren die zich samen onder de leiding van Grote Leider Luc-André wekelijks bedrinken en zich voorbereiden op de apocalyps ? Voor mij meer vragen dan antwoorden. Of is het gewoon weer iets van ‘much ado about nothing’. Zo iets waarover geen mens zich hoeft druk te maken. Om het vraagstuk te ontraadselen heb ik mij aangesloten.”

Saaie Oudemannenclub

Een tiental jaren geleden werd te Kortrijk een club voor saaie oude mannen gesticht: de Kortrijkse Saaie Oudemannenclub, een genootschap van saaie knarren.

Wekelijks komen de leden bijeen in afspanning Damier, alias ’t Schaek. Op dinsdag van 15 u tot 18 u. Ze zijn met een achttal en hun leeftijd bedraagt gemiddeld 81,5 jaar.

Op de wekelijkse bijeenkomsten wordt er, middels het hijsen van ettelijke Omers, drie uren lang geroddeld, gebeuzeld en geraaskald dat horen en zien vergaat. Meestal is het stadsbestuur inzonderheid burgemeesteres Ruthie en haar amant schepentje Woutje Maddens onderwerp van het geroddel. Ruthie wordt als een pure showmadam betiteld die graag op de foto en in de gazetten paradeert en meer dan één inlegkruisje nodig heeft om de liefdessappen te bedwingen tijdens de urenlange gemeenteraden, gezeten naast de geliefde Wout die de ganse tijd met zijn linkerhand tussen haar dijen friemelt. Ook schepentje ‘velo’ Axel Weydts en gemeenteraadsvoorzitster Helga Kints gaan over de tongen. Axel zou een onverbeterlijke intrigant en politieke schavuit zijn die het ganse stadsbestuur in zijn greep houdt met zijn misselijkmakende drijverijen en zijn agressieve uitspattingen zoals het roepen van ‘racist’ tegen al wie hem wil dwarsbomen. Kints wordt didactoriale neigingen en ruggegraatloosheid aangewreven. Schepentje Kelly wordt omschreven als het schepentje dat wegdroomt in frivole dromerijen over schepentje Wouter A.
Maar is dat wel allemaal waar ?

Voorzitter van de club der saaie oude mannen is ene Luc-A VdB, een pseudo kapitalist en wouldbe rijkaard die de medeleden van de club wekelijks breedvoerig onderhoudt over zijn beursverrichtingen, zijn bijna-aankopen van exclusieve kastelen, boerderijen en leegstaande herenhuizen, zijn investeringen in varkenskwekerijen, hotels, golfbanen, huizen van plezier langs de Gentsesteenweg en de opbrengsten van zijn parenclub op de baan naar Brugge. Pol V., Dirk B., Jacques C., Lieven M., Walter M., Marc W., Eddy S. liggen kwijlend aan de voeten van voorzitter Luc-A VdB.

Wie lid wil worden van het genootschap, moet minstens 79 zijn en een klein examen afleggen.

De vragen zijn eenvoudig :
-Is grijs je favoriete kleur ?
-Voel je soms een drang opkomen waar je niet aan kunt weerstaan ?
-Hou je van macaroni ?
-Word je geil door het bekijken van een ketel kokend water ?
-Kijk je graag naar draaiende bagagecarrousels in luchthavens en naar het poesje van gezelschapsdame Mirjam C ?
-Hoeveel Omers kun je achterover gieten zonder achterover te vallen?
-Ben je getrouwd en zo ja, begeer je nog je vrouw als toen je twintig was of heb je haar nooit begeerd ?

Als je slaagt mag je toetreden en kun je als volwaardig saaie oude mens genieten van de wekelijkse bijeenkomsten en van feestelijkheden zoals het bekijken van wegenkaarten, het voorlezen van druivelaarkluchten, het bestuderen van verslagen van de gemeenteraad of de controle van je auto accu.

Tijdens de wekelijkse vergaderingen staan ook spelletjes en raadsels op de agenda zoals bijvoorbeeld : het maken van papieren vliegers, het vraagstuk over hoeveel engelse woorden gevormd kunnen worden met de bovenste rij van het Querty klavier. Ook allerlei wetenswaardigheden voor saaie oude pieten komen aan bod. Bijvoorbeeld dat er in het lettertype times roman non-bold zes korpsgrootten bestaan en in bold maar vijf.

Nog één detail : vrouwen kunnen geen lid worden van de saaie oudemannenclub. Vrouwen zijn niet saai, ze zijn opwindend en dat wil de club niet, die saaiheid hoog in het vaandel voert.

Page 4 of 5
1 2 3 4 5