De lange ballen van Tysiak…
“Ja kijk, ze gaat recht op het doel af, en ze grijpt de kans met beide handen…”
“Jaaa, nu moeten ze toch dat spel open trekken…”
“En nu, een flink schot van langs achter…”
“De doelvrouw laat werkelijk geen enkele bal ongemoeid…”
“Ai, ze heeft een bizarre voet in het spel…”
“Ze maakt zich breed, en trekt de bal naar binnen…”
“Ja, ze moet er voor gaan, en dan komt het op het juiste moment…”
“Kijk eens, de dames, met zijn drieën erbovenop…”
“Nu ja, ze is steeds op zoek naar balcontact…”
“Kijk, ze werd op de knieën ingepakt…”
“Ja, de dames moeten ervoor gaan om het helemaal klaar te krijgen…”
“Jaaa, alweer een lange bal, oooow recht in haar gezicht…”
“Mjaah, ze beginnen iets te slap aan de tweede helft…”
“Jah, het is een hele opgave om het helemaal klaar te krijgen…”
“Drie-nul!!! Jah, dat wordt even slikken…”
U hebt mij door, ik ben naar het vrouwenvoetbal aan het kijken.
Niet dat het spel mij danig interesseert, maar ik zat aan den toog van “De Pong” (Au Pont Du Canal) en de TV stond aan. Ik kon dus bijna niets anders dan kijken en los van het feit dat het vrouwenvoetbal veel spannender is om naar te kijken dan het mannenvoetbal, zijn het vooral de commentaren die grappig zijn. Wanneer men er dan begint op te letten wordt het zelfs hilarisch.
Vrouwenvoetbal, ik word er wild van…
Adelbert, nachtburgemeester.