De Pong

 

 

 

 

 

Pol en Sarah nieuwe uitbaters van ‘Au Pont du Canal’, in de volksmond ‘De Pong’.

Sinds 3 juli gaan Sarah en Pol voluit hun gang in afspanning Au Pont de Canal, in de volksmond de Pong, in een sfeer van opperste gelukzaligheid, vrij als de wind.

Pol : “Zelf kwam ik mij hier jarenlang elke dag lazarus drinken en de willige buurvrouwen met mijn kunstjes verleiden, terwijl mijn verloofde Sarah zich uitsloofde in haar zogenaamd kapsalon aan de Kasteelkaai. Wij wonen slechts op een steenworp van hier. Toen wij hoorden dat de oude uitbaters gingen stoppen was Sarah dol enthousiast. Sarah is een geboren en gespogen cafébazinne. Zij waagde het te beweren dat zij en niemand anders bekwaam was om de Pong uit te baten. En zo geschiedde. Aanvankelijk trachtte ik nog de boot af te houden, tegen te spartelen, maar niets of niemand kon Sarah ervan afhouden haar droom ten uitvoer te brengen. En zo is het gekomen dat wij nu samen een kroeg drijven. Een uitzuipkroeg.”

Elke dag beleeft Sarah haar gelukkige uren achter de tapkast van de Pong. De rok en rolkroeg is een kleurrijk lokaal waar uitsluitend mannen aan de toog hangen en verrukt zitten te kijken naar het schouwspel dat zich voor hun ogen afspeelt : de veel belovende uitdijende borsten, de zululippen, de erotische billen en de hemelse glimlach van de wulpse waardin, met smachtende blik hijsend in de sfeer van een caberdouchke.
Vanachter de tapkranen haalt Sarah diep adem en kijkt, bijna in extase door het succes, verleidelijk om haar heen, terwijl Pol met voldoening de honneurs waarneemt en lustig meehijst met het uitgelaten kliënteel. Als hij zijn vijfde Omer aan zijn lippen brengt, is Pol een van hen geworden. De tooghangers zijn geroutineerde kroegtijgers, ervaren tapkastleuners en oude vrijers van Sarah, stuk voor stuk zwoele boezemvrienden, lanterfanters en voyeurs op jaren, die afkomen op het zinnelijk spektakel dat de bazinne hen biedt. “Ik heb daar geen problemen mee”, ginnegapt Pol met een lederen grijns. Althans zo schijnt het op ’t eerste zicht, want hij begroet met joviale handgebaren elke nieuwe kroegloper en neuriet smartlappen en zeemansliedjes uit zijn jeugd. Zo houdt Pol het vol, verschaft hij zich zijn eigen genot, blijft hij niet in luiheid hangen en verzekert hij het succes van de herboren Pong. Pol gaat natuurlijk niet zot doen en geen rondjes geven aan Jan, Pier en Pol. Dat moet uiteindelijk tot een mooi leven leiden voor het verkwikt en tevreden liefdeskoppel Sarah en Pol.

Leve de Pong, een sublieme pleisterplaats en remedie tegen eenzaamheid !

Elke dag open van 10 tot 22 uur. Dinsdag sluitingsdag.