;
;
.
.
.
.
.
.
Intrekking woonproject Begijnhofpark.
Burgemeester Ruthie : “Wij van het stadsbestuur hebben beslist dat het megalomaan woonproject in het Begijnhofpark afgeblazen wordt. Deze grap kost de stad 4 miljoen. Schepentje van Stadsvernieuwing en Bouwen Wout Maddens, mijn onafscheidelijke amant, (tussen twee haakjes, waarom ben ik op die droogneuker ooit verliefd geworden ?) die last heeft van grootheidswaanzin en die antiquair Van Canneyt laatst nog een middeleeuwer noemde, zag te laat waar zijn merrie mank ging, vandaar de schadevergoeding van 900.000 euro. Wout beging een grote fout, maar aangezien ik veel van hem houd, heb ik hem vergiffenis kunnen schenken voor een misdrijf dat uit domheid werd begaan. Ook voormalig schepentje Axel Ronse kantte zich vierkant tegen het project na het aanvankelijk met brede gebaren te hebben goedgekeurd. Axel zei dat het zonde zou zijn om het begijnhofpark toe te bouwen. Hij geeft toe dat hij eerst voor het project was, maar nu is hij radicaal tegen. Dat Ronse zijn kar heeft gekeerd zijn we gewend van dit schepentje dat zich ijveraar van de hedendaagse kunsten en cultuur noemde en hals over kop het schepencollege is ontvlucht, nadat hij er niet in geslaagd was Kortrijk Culturele hoofdstad van Europa te maken. Voortijdig uitgeschakeld, wegens gebrek aan een grensverleggend cultureel project. Het geschreeuw dat de zelfbenoemde kunst en cultuur autoriteit Ronse ten beste gaf was pijnlijk en aandoenlijk. Veel gekakel maar geen eieren. Hij mag rekenen op een staande ovatie van de dwazen.”
Schepentje Wout Maddens : “De geschiedenis zal uitwijzen dat ik het bij het rechte eind heb door dit project finaal te kelderen. Mijn verloofde burgemeester Ruthie wijst mij niet met de vinger, ze lijkt me een ontroerend voorbeeld van vrouwelijke fijngevoeligheid. Ze houdt echt van mij, een droognaaier ben ik niet. Wie mij beter kent zal weten te beamen dat ik de droge Engelse humor beoefen. Ons weergaloos liefdesavontuur heeft een komische oorzaak, namelijk de liefde op het eerste gezicht, de coup de foudre. En binnen twee jaar gaan we trouwen.”
Schepentje Trui Steenhoudt, alias Truitoir : “Als schepentje van openbare werken heb ik niet veel in de pap te brokken. Ik ben een willoos aanhangsel van schepentje Maddens en kan niet anders dan mee te lopen en al zijn fratsen en frivoliteiten goed te keuren. ‘We bouwen niet in het Begijnhofpark en daarmee basta’ beveelt Maddens. Ik geloof hem en ik gehoorzaam. Het schijnbaar onafscheidelijk liefdeskoppel Ruthie & Maddens overvleugelen het college van burgemeester en schepentjes. Zij delen de bevelen uit. Ook ik moet volgen. Maar zal dat blijven duren ? Het zou een grote dwaasheid zijn mocht Maddens zich blijven blootstellen aan hartstochtelijke liefde en aan de amoureuze drijverijen van zijn geliefde Ruthie. Zal de verhouding niet smartelijk eindigen ? De artificiële ongekunsteldheid van Ruthie zou wel een keer een droevig einde kunnen nemen. Mijn geliefde Patje speelt het spel van aantrekking en afstoting subtieler. De hele kunst van liefhebben komt er naar mijn mening op neer dat we elkaar altijd precies zeggen wat op onze lever ligt, wat niet gemakkelijk is. En we moeten luisteren naar ons hart. Om het zomaar te zeggen, ik verkeer in een toestand van gelukzaligheid, mijn schepenpostje bezorgt mij de mooiste periode van mijn leven, ook al moet ik gedachteloos ja-knikken en luisteren naar de bevelen van het heerserskoppel Ruthie & Maddens.”