Vleugje poëzie in bange dagen.
Als luchtkastelenbouwmeester ken ik geen grenzen en heb ik ooit een fantastische reis ondernomen. Aldus heb ik voor u een reisverslag gemaakt:
De Luchtkastelenbouwmeester
Ik ben een dromer, een fantast
Fabulant en hallucinant, bedenker en verzinner
Een luchtfietser, een duimzuiger, een utopist
Ik ben een luchtkastelenbouwmeester
En raak door sterren beneveld
Ik ben een ruimtevaarder, een sterrenstaarder
Een kometenmeter en planetenvreter
Gulzig hap ik naar Kreeften en Vissen
Kleine Beren, Grote Beren, ik kan het niet laten
Met levendige fantasie overstijg ik de werkelijkheidszin
Tussen waarheid en waanzin, Paracelsus achterna
Op weg met mijn Ford Galaxy
Overstijg ik donderwolken en bliksemschichten, tornado’s en polaire vortices
In competitie met Space Shuttle doorbreek ik geluidsmuur en stratosfeer
En terwijl ik langs Zenith en Zodiac scheer
Ontwijk ik protuberansen en filamenten, magnetische velden en moleculaire wolken
Ik verslind superclusters en pulsars, quasars en magnetars
Plaag gasreuzen en ijsreuzen en verzamel planetoïden en asteroïden
Melkwegstelsels spatten open terwijl ik in zwarte gaten duik
Ik speel met planetaire ringen, halo’s en supernova’s
En zweef tussen de Zuilen van de Schepping
Ik laat mijn licht schijnen op donkere materie en scheur sterrennevels aan flarden
Ik strooi met kosmisch stof en vul daarmee superholtes
Ik bouw met sterren constellaties en maak van stelsels installaties
Binnen een afstand van enkele lichtjaren bouw ik met superclusters een Grote Muur
Astronoom en kosmoloog, ze lijken wel bruine dwergen
In het hol van de Leeuw
Want buiten de beperking van tijd en ruimte
En in de donkerte van het heelal
Veroorzaak ik een oerknal.
Adelbert, Luchtkastelenbouwmeester, 2019